Τι αποδεικνύεται εν τέλει;
Ποιος ψεύδεται
και ποιος λέει αλήθειες;
Του Γιώργου Κασιμάτη
Περιοδικό: Τρίτο Μάτι – Τεύχος 180 Ιούνιος 2010
Πριν τέσσερα περίπου χρόνια -τον Ιανουάριο του 2007- έγινε από τη δημοσιογράφο Άννα Δρούζα, σειρά τηλεοπτικών εκπομπών στην κρατική τηλεόραση, με θέμα την υπό διερεύνηση drouza_01http://www.holisticmedicine.gr/images/stories/elia/drouza_01.jpgαντικαρκινική δράση των φύλλων της ελιάς. Το ζήτημα έγινε ευρύτατα γνωστό στο τηλεοπτικό κοινό, και κεντρικό θέμα συζήτησης για μερικές εβδομάδες! Η απήχηση που είχε στο κοινό ήταν τόσο μεγάλη που πολλοί ασθενείς προσανατολίστηκαν σε αυτήν την πρακτική και άμεσα προσβάσιμη στην Ελλάδα πρώτη ύλη, τα φύλλα της ελιάς, ως φάρμακο για την αντιμετώπιση της ασθένειας τους.
Ωστόσο, η αντιμετώπιση του καρκίνου με εκχύλισμα από φύλλα ελιάς δεν ήταν κάτι πρωτοφανές. Έχει προϊστορία! Ο ιατρός Δημήτρης Λαμπρόπουλος από την Πάτρα, ήδη από το 1960, είχε πειραματιστεί και είχε πολλές επιτυχίες, με καρκινοπαθείς ασθενείς του, που είχαν εξαντλήσει κάθε ελπίδα με τις συμβατικές θεραπευτικές μεθόδους. Ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά θεραπευμένων είχε όταν οι ασθενείς έπιναν τον χυμό από φύλλα ελιάς ενώ βρίσκονταν σε κάποιο από τα αρχικά στάδια της νόσου!
drouza 02http://www.holisticmedicine.gr/images/stories/elia/drouza_02.jpg Ο Λαμπρόπουλος γνωστοποίησε τα συμπεράσματά του από έρευνες που ο ίδιος είχε κάνει σε πειραματόζωα, στις αρμόδιες ελληνικές Αρχές. Τα στοιχεία των πειραμάτων του τα είχε στείλει και στο Αντικαρκινικό Ινστιτούτο του Μέριλαντ των ΗΠΑ. Από το τελευταίο πήρε την απάντηση ότι πράγματι η μέθοδος με τα φύλλα της ελιάς ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, και συντελεί στη θεραπεία της λευχαιμίας!
Όμως ποτέ δεν επιχορηγήθηκε μία μεγαλύτερη και πληρέστερη έρευνα, ώστε να γίνει επαλήθευση -ή μη- των συμπερασμάτων του με επανάληψη των πειραμάτων του.
Τριάντα περίπου χρόνια μετά, από τη δεκαετία του 1990, η Αθανασία – Ιφιάνασσα Καραμπάτσου, είναι μία από τις πρώτες ιατρούς της τρέχουσας γενιάς που μίλησε και επιχείρησε σε ασθενείς, αντικαρκινική αγωγή με φύλλα ελιάς, και είναι αυτή ακριβώς η δραστηριότητα της, που προξένησε τις εν λόγω τηλεοπτικές εκπομπές.
Με την πρώτη λοιπόν εκπομπή, η ανταπόκριση του κοινού ήταν τεράστια. Ασθενείς με καρκίνους κάθε είδους, άρχιζαν να πίνουν χυμό από αλεσμένα σε drouza 03http://www.holisticmedicine.gr/images/stories/elia/drouza_03.jpg μπλέντερ φύλλα ελιάς αραιωμένο με νερό. Η αναλογία που πρότεινε παλαιότερα και ο Δ. Λαμπρόπουλος, ήταν 1 ποτήρι με «πατημένα» φύλλα ελιάς και 2 ποτήρια νερό (κατά προτίμηση μη χλωριωμένο) σε μίξερ. Αρχίζει το άλεσμα με λίγο νερό πρώτα, επί 3 λεπτά, και σταδιακά προσθέτουμε το υπόλοιπο νερό και ξανά αλέθουμε. Σύμφωνα με την πρακτική του Λαμπρόπουλου, πρέπει να λαμβάνεται 1 μικρό ποτήρι (κρασιού) εκχυλίσματος από φύλλα ελιάς που παρασκευάστηκαν, 3 φορές την μέρα (πρωί – μεσημέρι – βράδυ), καθημερινά και χωρίς διακοπή, πριν ή μετά το φαΐ για τέσσερις μήνες το λιγότερο.
Μάλιστα, επειδή το παρασκεύασμα είναι πικρό, και γι’ αυτό, σε όποιον δεν μπορεί να το πιει σκέτο, συνιστάται να το ανακατεύει με χυμό από άλλα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, όπως πορτοκάλι, ακτινίδιο, μάνγκο, μπανάνα, ροδάκινα, μήλα, καρότο, μία πρέζα κρόκο Κοζάνης (αλλά όχι απαραίτητα) για να είναι πιο εύγευστο και ευεργετικό το ρόφημα.
Παράλληλα -και σύμφωνα και με μία παρεμφερή θεραπευτική προσέγγιση του Γερμανού ιατρού, Max Gerson (1881—1959)— πρέπει να αποφεύγονται drouza 04 http://www.holisticmedicine.gr/images/stories/elia/drouza_04.jpg εντελώς το κόκκινο κρέας και η ζάχαρη, και να τρέφεται ο ασθενής κυρίως με νωπά φρούτα και λαχανικά, ή τους χυμούς τους, για τουλάχιστον δύο μήνες.
H τηλεοπτική «είδηση» για την αντιμετώπιση του καρκίνου με χυμό από φύλλα ελιάς, επεκτάθηκε ταχύτατα στον ελληνικό πληθυσμό, και σε κάποιες περιπτώσεις οι ασθενείς εγκατέλειπαν τις συμβατικές θεραπείες με χημειοθεραπεία και ακτινοβολίες! Είναι αξιοσημείωτο είναι ότι δύο αδέρφια στη Μεσσηνία ήρθαν στα χέρια, με αποτέλεσμα την απώλεια της ζωής του ενός! Αιτία αποτέλεσε η διαφωνία τους για το αν ο τρίτος αδερφός, που έπασχε από την επάρατη νόσο, έπρεπε να λάβει το εκχύλισμα φύλλων ελιάς!
Αυτά τα γεγονότα, θορύβησε πολύ τον ιατρικό κόσμο, και οδήγησε σε άλλες εκπομπές, με το ίδιο θέμα και καλεσμένους διακεκριμένους ιατρούς και επιστήμονες, ώστε να κατατοπίσουν το κοινό περί τίνος ακριβώς επρόκειτο, και να καταλαγιάσουν τον ενθουσιασμό που είχε προκληθεί από αυτή την πρωτόγνωρη θεραπεία (ή «θεραπεία»).
drouza 05 http://www.holisticmedicine.gr/images/stories/elia/drouza_05.jpg Όλοι οι επιστήμονες -Δημήτρης Κρεμαστινός, Στέφανος Γερουλάνος και άλλοι- σε γενικές γραμμές μίλησαν θετικά για τις ευεργετικές ιδιότητες των ουσιών που περιέχονται στα φύλλα της ελιάς, αλλά τόνισαν ότι οι ασθενείς θα πρέπει να είναι προσεκτικοί στη δοσολογία που λαμβάνουν μην τυχόν πάρουν υπερβολική δόση. Διότι, αν και δεν είχαν διαπιστωθεί κίνδυνοι για την υγεία από τα φύλλα ελιάς, καλό θα ήταν οι ασθενείς να συμβουλεύονται και να παρακολουθούνται από τους ιατρούς τους. Σημειώστε εδώ ότι ο κ. Λαμπρόπουλος είχε ασθενείς που έπιναν τον ζωμό από τα φύλλα της ελιάς, επί 26 μήνες, χωρίς καμία ενόχληση!
Αυτό που αξίζει να τονιστεί είναι ότι σε σχετικό ερώτημα της δημοσιογράφου προς τον κ. Γερουλάνο, γιατί δεν έχουν γίνει επίσημες και εκτεταμένες έρευνες, αφού εδώ και πολλά χρόνια (αιώνες, από την εποχή του Ιπποκράτη) γνωρίζουμε τις θεραπευτικές ιδιότητες της ελιάς, δόθηκε η απάντηση: «Οι εταιρίες που φτιάχνουν φάρμακα δεν έχουν το ενδιαφέρον να κάνουν μία τέτοια έρευνα, διότι δεν ελπίζουν ότι αυτό το πράγμα θα «δουλέψει «» Αλλά πώς γνωρίζουν οι φαρμακευτικές εταιρείες ότι δεν θα «δουλέψει» αν δεν δοκιμάσουν; Μήπως δεν πειραματίζονται επειδή η χρήση των φύλλων της ελιάς ως αφέψημα ή εκχύλισμα, είναι από αρχαιοτάτων χρόνων «δημόσιο κτήμα» και δεν κατοχυρώνεται κατά αποκλειστικότητα; H πείρα λέει ότι και να διαπιστώσουν κάτι τέτοιο, δεν θα το βγάλουν ποτέ, διότι νομικά δεν μπορούν να έχουν την αποκλειστικότητα, και επομένως δεν θα μπορούν να έχουν τα τεράστια κέρδη που συνεπάγεται αυτή η αποκλειστικότητα, όπως συμβαίνει με τα συνθετικά φάρμακα.
Αυτή περίπου ήταν και η γνώμη τού καθηγητή Εμμανουήλ Μπατουβά, ο οποίος πρόσθεσε, ότι είχε τη διαβεβαίωση του τότε υπουργού Υγείας ότι θα ξεκινήσουν αμέσως σχετικές επίσημες έρευνες. Όμως μέχρι σήμερα, δεν έχουμε αντιληφθεί ότι συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο…
Φαίνεται όμως ότι το θέμα απασχόλησε και πολύ ευρύτερους κυβερνητικούς και ιδιωτικούς κύκλους, διότι όλα τα Μέσα Ενημέρωσης εξαπέλυσαν τότε, μία άνευ προηγούμενου εκστρατεία δυσφήμησης όλης αυτής της υπόθεσης, για να καταστείλουν τη διαρκώς διαδιδόμενη χρήση των φύλλων της ελιάς.
Μάλιστα στην προσπάθειά τους αυτή, τα ΜΜΕ, επινόησαν τον (υποτιμητικό;) όρο «φραπελιά» από τις λέξεις «φραπέ» (ο κτυπημένος καφές) και «ελιά», για να εξευτελίσουν και να διακωμωδήσουν όλον αυτόν τον λαϊκό ενθουσιασμό, και την ελπίδα για πλήρη ίαση από την επάρατη νόσο, που έδινε η μέθοδος με το εκχύλισμα από φύλλα ελιάς… Επιπλέον, «παράγοντες» κυκλοφορούσαν στις λαϊκές αγορές, και τρομοκρατούσαν τους αγρότες που πωλούσαν φύλλα ελιάς στο κοινό, ώστε να πάψουν να το πωλούν!
Η εκστρατεία δυσφήμησης πέτυχε τον σκοπό της, και η εντύπωση που έμεινε σήμερα στο ευρύ κοινό είναι ότι τα φύλλα ελιάς δεν θεραπεύουν! Όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο είναι τουλάχιστον γραφικοί, και ότι αν κάποιος μιλάει γι’ αυτό, να αντιμετωπίζεται με καχυποψία…
Η κατάσταση σήμερα.
Όμως η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί σήμερα είναι… κάπως διαφορετική! Ήδη υπάρχουν δεκάδες φαρμακευτικά σκευάσματα, με εκχύλισμα και ψιλοκομμένα φύλλα ελιάς, που πωλούνται νομίμως στα φαρμακεία! Πράγμα που σημαίνει ότι η θεραπευτική τους αξία έχει αναγνωριστεί -τουλάχιστον εν μέρει- από την «επίσημη» φαρμακολογία.
Solgar Olive Leaf E4141http://www.holisticmedicine.gr/images/stories/elia/Solgar_Olive_Leaf_E4141.jpg Τυπικό δείγμα είναι το παρασκεύασμα της Solgar, που διαθέτει η ISO PLUS, περιέχει 50 κάψουλες και κοστίζει 19,95 ευρώ, παρασκευάζεται στις Η.ΠΑ. H ακριβή ονομασία του προϊόντος είναι Olive Leaf (δηλαδή φύλλα ελιάς), και περιγράφεται ως ακολούθως:
«Φύση και Επιστήμη σε τέλεια ισορροπία από τη SOLGAR Οι ευεργετικές ιδιότητες των φύλλων της ελιάς, σε μία αξιόπιστη, τιτλοδοτημένη μορφή υψηλής βιοδιαθεσιμότητας. To Olive Leaf Extract παρέχει τα φαινολικά συστατικά των φύλλων της ελιάς και το κυρίαρχο δραστικό συστατικό τους την ελαιοευρωπαίνη, στην πλέον αφομοιώσιμη από τον οργανισμό μορφή, ενώ η Solgar εγγυάται για την άριστη ποιότητα των φυσικών πάντα, πρώτων υλών.
Συγκεκριμένα, παρέχει 225mg σκόνη ακατέργαστου φυτού, 225mg τιτλοδοτημένο εκχύλισμα Olive Leaf, καθώς και τη βάση Phyt02 ΧΤΜ, το αντί οξειδωτικό μείγμα από τοκοφερόλες, ασκορβικό οξύ και εκχύλισμα δενδρολίβανου, το οποίο εξασφαλίζει τη φρεσκάδα των συστατικών.
Δεν περιέχει ζάχαρη, αλάτι, μαγιά, στάρι, καλαμπόκι, γαλακτοκομικά προϊόντα και κατά την παρασκευή του δεν χρησιμοποιούνται συντηρητικά, τεχνητά αρώματα ή χρώματα. Κατάλληλο για Vegans». health plus olive leafhttp://www.holisticmedicine.gr/images/stories/elia/health_plus_olive_leaf.jpg
Ένα άλλο προϊόν είναι της εταιρείας Bionaturel, που παρουσιάζεται ως εξής:
«Απόσταγμα από φύλλα ελιάς και η καρδιά κτυπά ρυθμικά!
Αγαπήστε την καρδιά σας, προστατεύοντας την με απόσταγμα από φύλλα ελιάς, το οποίο σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, έχει ισχυρή καρδιοπροστατευτική δράση, αφού μπορεί να αποτρέψει την εκδήλωση εμφράγματος στο 1/3 των ατόμων με καρδιαγγειακά προβλήματα.
Οι «θαυματουργές» ιδιότητες του φυσικού εκχυλίσματος φύλλων ελιάς, βρίσκονται τώρα συγκεντρωμένες σε ένα αποτελεσματικό και πρακτικό προϊόν, προσφέροντας όλα τα πολυδιαφημισμένα ευεργετήματα που το αναδεικνύουν σε ένα πολύτιμο φάρμακο για την καρδιά, μέσω μιας εξειδικευμένης διαδικασίας συγκομιδής 100% φυσικών, βιολογικών φύλλων ελιάς.
Nature’s_Way_Olive_Leafhttp://www.holisticmedicine.gr/images/stories/elia/Nature%27s_Way_Olive_Leaf.jpg Την εντυπωσιακή διαπίστωση, επιβεβαιώνει μία σειρά από έρευνες που διεξήγαγαν επιστημονικές ομάδες, μεταξύ των οποίων, του Πανεπιστημίου τον Μιλάνο και της Β’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής στο «Αττικόν». Σύμφωνα με τα ευρήματα των επιστημονικών μελετών, η φαινόλη ελαιοευρωπαΐνη πον περιέχονν τα φύλλα της ελιάς, έχει αντιισχαιμική και αντί οξειδωτική δράση και αποτελεί ασπίδα για την καρδιά, τόσο στη στεφανιαία νόσο, όσο και στην καρδιοτοξική δράση που προκαλούν κάποια αντικαρκινικά φάρμακα.
Πιο αναλυτικά το φυσικό εκχύλισμα από φύλλα ελιάς, χωρίς να προκαλεί καμία απολύτως παρενέργεια, συμβάλλει στην: Ισχυρή αγγειοδιασταλτική και αντιθρομβωτική δράση, ισχυρότατη αντιοξειδωτική, αντιμικροβιακή, αντιυπερτασική και αντιδιαβητική δράση, ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ιών της γρίπης, του έρπητα, μύκητες κ.α., μείωση της LDL, της κακής χοληστερόλης, αύξηση ενεργητικότητας και μείωση χρόνιας κόπωσης για βελτίωση της απόδοσης στην εργασία και αθλητισμό και αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας»….
Επιπλέον, ήδη βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεκάδες επιστημονικές εργασίες, και αναφορές, που στηρίζουν με επιστημονικά στοιχεία και δεδομένα, ακριβώς αυτές τις θεραπευτικές ιδιότητες των φύλλων της ελιάς αλλά και του ελαιολάδου. Πολλά έγκριτα περιοδικά ελληνικά και ξενόγλωσσα, κατά καιρούς δημοσιεύουν εκτεταμένα σχετικά άρθρα!
Στο περιοδικό Χημικά Χρονικά της Ένωσης Ελλήνων Χημικών (τεύχος Σεπτέμβριου 2009), βρίσκουμε άρθρο του Γεωργίου Μανουσάκη, ομότιμου καθηγητή του τμήματος Χημείας στο Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συγγραφέα του βιβλίου Συμπληρώματα διατροφής, στο οποίο με αφορμή την επερχόμενη τότε γρίπη Η1Ν1, μας αναφέρει τα εξής: «Όπως είναι γνωστό η πανδημία γρίπης μπορεί να θέσει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία εκατοντάδων χιλιάδων ή εκατομμυρίων πολιτών και να προκαλέσει μεγάλη αφαίμαξη στον προϋπολογισμό των διαφόρων κρατών, λόγω της αγοράς εμβολίων και φαρμάκων. Σοβαρή οικονομική ζημιά θα προκύψει και από την απώλεια εκατομμυρίων ωρών εργασίας.
Επομένως δεν θεωρώ άσκοπο να εξετάσει κανείς ποια ενδεχομένως θα μπορεί να είναι η συμβολή των συμπληρωμάτων διατροφής στην αντιμετώπιση της επιδημίας αυτής. Στο βιβλίο μου Συμπληρώματα Διατροφής: Όσα πρέπει να ξέρετε, ως συμπληρώματα για τη γρίπη προτείνονται η βιταμίνη C, το β-καροτένιο, το σελήνιο και ο ψευδάργυρος, τα οποία είναι πολύ σημαντικά για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Κατά τη γνώμη μου όμως η πιο ενδιαφέρουσα και η πιο εξειδικευμένη πρόταση είναι το εκχύλισμα φύλλων ελιάς.» Το αφέψημα -τσάι- από φύλλα ελιάς είναι γνωστό μικροβιοκτόνο σχεδόν σε όλους τους αρχαίους λαούς της Μεσογείου. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν για την ταρίχευση των Φαραώ. Από τότε, η χρήση του ως μικροβιοκτόνου δεν σταμάτησε. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός Έλληνα γιατρού στη Λέσβο το 1850, ο οποίος αντιμετώπισε επιτυχώς με φύλλα ελιάς πανδημία ελονοσίας στο νησί. Το γεγονός αναφέρεται σε διεθνή ιατρικά περιοδικά.
Νεώτερες έρευνες φέρονται να έδειξαν πως το εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία, ελαττώνει την αρτηριακή πίεση, κατεβάζει τη χοληστερίνη, μειώνει το ζάχαρο, περιορίζει τις φλεγμονές, καταπολεμά την ψωρίαση και τις ρευματοειδείς αρθρίτιδες. Έχει αναφερθεί ότι προλαμβάνει την εκδήλωση ή και θεραπεύει περισσότερα από 100 είδη λοιμώξεων.
Για τις θεραπευτικές ιδιότητες του εκχυλίσματος των φύλλων της ελιάς (ΕΚΦΕ) έχουν ακουστεί στην Ελλάδα, από τα ΜΜΕ, τόσα πολλά και με τόσο απόλυτο τρόπο, ώστε ο κόσμος να αντιμετωπίζει τις θεραπευτικές του ιδιότητες με αρκετή δυσπιστία. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Το εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς είναι ισχυρό και πολύ αποτελεσματικό ευρέως φάσματος μικροβιοκτόνο. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι καταπολεμά τους ιούς όλων των τύπων. Όπως έχουν δείξει σχετικές έρευνες, το εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό των ιών, επειδή αδρανοποιεί ορισμένα ένζυμα απαραίτητα για την επιβίωση τους. Μεταξύ των ιών αυτών περιλαμβάνεται ο ιός του ‘Ειτζ, του έρπητα και σχεδόν όλα τα είδη των στελεχών του ιού της γρίπης. Οι αντιικές ιδιότητες της δραστικής ουσίας του εκχυλίσματος των φύλλων της ελιάς είναι μοναδικές. Πράγμα πολύ σημαντικό αν λάβουμε υπόψιν ότι -όπως υπολογίζεται- η δημιουργία του 30% των καρκίνων οφείλεται σε ιούς.
Η δραστική αντιική ουσία του εκχυλίσματος είναι η ελαιοευρωπαΐνη (oleuropen) η οποία βρίσκεται σχεδόν σε όλα τα μέρη του δέντρου, το προστατεύει από τις διάφορες ασθένειες και του παρέχει τη δυνατότητα να επιβιώνει εκατοντάδες χρόνια. Η ελαιοευρωπαΐνη είναι αυτή που δίνει την πικρή γεύση στις ελιές. To in vivo παράγωγο της ελαιοευρωπαϊνης, το ελενολικό οξύ (elenolic acid) έχει αποδειχθεί, από ικανό αριθμό ερευνών, ότι είναι πολύ ισχυρό μικροβιοκτόνο και αποτοξινώνει τον ανθρώπινο οργανισμό. Μάλιστα, ορισμένοι θεωρούν το άλας του ελενολικού οξέος με ασβέστιο, το ελενολικό ασβέστιο (calcium donate), ως το αντιβιοτικό του 21ου αιώνα, επειδή σχεδόν όλα τα μικρόβια έχουν πλέον εθιστεί με τα υπάρχοντα αντιβιοτικά. Το ενολικό ασβέστιο είναι γνωστό από το 1977 ότι ενεργεί ως ισχυρό, ευρέως φάσματος ιοκτόνο «φάρμακο», διότι αντιδρά με το πρωτεϊνικό περίβλημα των ιών και τους καταστρέφει.
Όταν οι δραστικές ουσίες του εκχυλίσματος αρχίζουν να καταστρέφουν τους παθολογικούς οργανισμούς (μικρόβια), προκαλούνται μερικές φορές στους χρήστες αλλεργικές αντιδράσεις. Ιδιαίτερα όταν η καταστροφή των μικροβίων είναι μεγάλης έκτασης και σε μικρό χρονικό διάστημα. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι το “φάρμακο” αντέδρασε σωστά. Τα αντιγόνα αντέδρασαν με τα αντισώματα. Τα συμπτώματα των αντιδράσεων αυτών είναι: αδυναμία, ελαφρός πονοκέφαλος και ενδεχομένως ελαφρά διάρροια. Τα συμπτώματα αυτά εξαφανίζονται μέσα σε 4 έως 7 ημέρες.
Τα δραστικά συστατικά των φύλλων της ελιάς διατίθενται πλέον στο εμπόριο σε διάλυμα, σε δισκία ή σε κάψουλες. Οι κάψουλες συνήθως περιέχουν συνδυασμό σκόνης ξερών φύλλων και σκόνης εκχυλίσματος. H σκόνη του εκχυλίσματος είναι λεπτή και έχει καστανοκίτρινο χρώμα. Η ελάχιστη περιεκτικότητα της κάψουλας σε ελαιοευρωπαΐνη πρέπει να μην είναι μικρότερη των 5 χιλιοστών του γραμμαρίου (mg).
H προτεινόμενη δοσολογία για θεραπευτικούς σκοπούς είναι αρχικά μία κάψουλα την ημέρα και προοδευτικά αυξάνεται σε 4 κάψουλες την ημέρα. Μία ανά τετράωρο. Παρά το γεγονός ότι το εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς δεν έχει τοξικότητα και δεν προκαλεί παρενέργειες, καλόν είναι να μην παίρνει κανείς περισσότερες από 8 κάψουλες την ημέρα. Είναι σκόπιμο τα συμπληρώματα των φύλλων ελιάς να λαμβάνονται με άδειο στομάχι και ποτέ λίγο πριν από την κατάκλιση, διότι μπορεί να προκαλέσουν ανήσυχο ύπνο.
Επειδή στη χώρα μας υπάρχει άφθονη, εύκολα προσιτή και ελαχίστου κόστους και άριστης ποιότητας πρώτη ύλη (φύλλα ελιάς), αναφέρεται στη συνέχεια ο τρόπος παρασκευής στο σπίτι, εκχυλίσματος και αιωρήματος φύλλων ελιάς. Και τα δύο είναι εξίσου αποτελεσματικά με τα σκευάσματα του εμπορίου, εφόσον βέβαια έχουν τηρηθεί οι οδηγίες παρασκευής. Τα έτοιμα σκευάσματα έχουν το πλεονέκτημα ότι μας απαλλάσσουν από τη διαδικασία της παρασκευής. Επιπλέον, είμαστε σίγουροι ότι έχουμε την ποσότητα της ελαιοευρωπαΐνης που θέλουμε, αφού αναγράφεται υποχρεωτικά στη συσκευασία.
Παρασκευή εκχυλίσματος.
Τα φύλλα της ελιάς πρέπει να μαζεύονται με προσοχή για να μη σπάζουν και κατά προτίμηση τον Φεβρουάριο, πριν από το ράντισμα του δένδρου. Στη συνέχεια, πλένονται καλά με νερό που να μην έχει χλώριο. Θα πρέπει δηλαδή να αποφεύγεται το νερό της βρύσης και να προτιμάται το εμφιαλωμένο. Κατόπιν τα φύλλα αποξηραίνονται στη θερμοκρασία δωματίου, όχι στον ήλιο. Τα ξερά φύλλα διατηρούνται σε κατάλληλο δοχείο ή σε τσουβάλι που να μπορούν να αερίζονται. Όταν θελήσουμε να παρασκευάσουμε εκχύλισμα, παίρνουμε γύρω στα 50 γραμμάρια ξερά φύλλα τα βάζουμε σε κάποιο θερμαινόμενο σκεύος, μαζί με περίπου 1 λίτρο νερό. Όταν υπάρχει δυνατότητα χρησιμοποίησης νωπών φύλλων σε καθημερινή βάση, τότε δεν υπάρχει λόγος της αποξήρανσης των φύλλων.
Τα φύλλα με το νερό τα θερμαίνουμε επί 12 περίπου ώρες φροντίζοντας η θερμοκρασία να μη ξεπεράσει τους 100 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή τη θερμοκρασία βρασμού. Υπάρχουν ειδικοί βραστήρες με ρυθμιζόμενη θερμοκρασία. Μετά από το ένα δωδεκάωρο θέρμανσης, αφήνουμε το περιεχόμενο του δοχείου να κρυώσει, απομακρύνουμε τα φύλλα και διατηρούμε το υγρό (εκχύλισμα) σε μπουκάλι μέσα στο ψυγείο. Όταν πίνει κανείς δυο – τρία ποτήρια (200 ml) την ημέρα, η προστασία του οργανισμού από λοιμώξεις είναι άριστη. H αποτελεσματικότητα του εκχυλίσματος όταν παραμένει σε κλειστό μπουκάλι στο ψυγείο διατηρείται σε ικανοποιητικό βαθμό για μια εβδομάδα. Στην Ιαπωνία κυκλοφορεί σε «κουτάκια» αλουμινίου εκχύλισμα φύλλων ελιάς ως αναψυκτικά!
Παρασκευή αιωρήματος.
Συλλέγονται περίπου 100 γραμμάρια (ένα γεμάτο φλιτζάνι του τσαγιού πατημένα ελαφρώς) νωπά φύλλα ελιάς, με τις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν προηγουμένως, και τοποθετούνται σε ένα δυνατό μίξερ με όσο νερό νομίζει κανείς ότι χρειάζεται για να επιτύχει καλύτερη σύνθλιψη (λειοτρίβηση) των φύλλων. Τελικά τον πολτό τον αραιώνουμε με προσθήκη νερού, ώστε ο όγκος να γίνει συνολικά γύρω στο 1 λίτρο, περίπου 4 φλιτζάνια τσαγιού. Μεταφέρουμε τον πολτό σ’ ένα μπουκάλι και το βάζουμε στο ψυγείο. Αφήνουμε να κατακαθίσουν τα μη πολτοποιηθέντα τεμαχίδια φύλλων και πίνουμε από το ομογενές αιώρημα δύο έως τρία ποτήρια την ημέρα. Δεν πίνουμε τα μη πολτοποιηθέντα τεμαχίδια των φύλλων, για να αποφύγουμε γαστρεντερικές ενοχλήσεις. Αν θέλει κάποιος να μετριάσει την ελαφρά πικρή γεύση του αιωρήματος που θα πιει, μπορεί να το αραιώσει με όση πορτοκαλάδα ή άλλο χυμό φρούτων θέλει. Στην περίπτωση αυτή το όφελος θα είναι μεγαλύτερο. H προσθήκη του χυμού πρέπει να γίνεται στο φλιτζάνι ή στο ποτήρι την ώρα που θα το πιούμε.
Παρατηρήσεις.
«Με δεδομένο ότι το εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς είναι αποτελεσματικό στην καταπολέμηση όλων των στελεχών των ιών της γρίπης, είναι επόμενο να υποθέσει κανείς πως όταν παίρνει συστηματικά και με οποιαδήποτε μορφή τις δραστικές ουσίες των φύλλων της ελιάς, ελαττώνει πολύ τις πιθανότητες να νοσήσει βαριά από τον ιό της γρίπης ή να την προλάβει ή να συντομεύσει τον χρόνο θεραπείας. Σε καμία όμως περίπτωση η επισήμανση αυτή δεν πρέπει να τον αποτρέψει να κάνει τον συνήθη εμβολιασμό για τα στελέχη του συγκεκριμένου για την εποχή ιού της γρίπης, να μην ακολουθήσει τις συμβουλές του γιατρού του ή να μη συμμορφωθεί με τα μέτρα και τις προφυλάξεις που προτείνει η πολιτεία.
Ιδιαίτερα οι συστάσεις αυτές ισχύουν για όσους πάσχουν από χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, για τους καρδιοπαθείς, τους διαβητικούς και γι’ αυτούς που πάσχουν από εκφυλιστικές ασθένειες. Και φυσικά αφορά τους υπερήλικες, τους πολύ νέους, τις εγκύους και τις θηλάζουσες μητέρες.
Δεν θα πρέπει το εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς να παίρνετε μαζί με άλλα συμβατικά μικροβιοκτόνο ή αντιϊκά φάρμακα. Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είναι οι διαβητικοί και οι υπερτασικοί οι οποίοι, αντίστοιχα, κάνουν ινσουλίνη ή παίρνουν αντιϋπερτασικά φάρμακα, διότι υπάρχει κίνδυνος υπογλυκαιμίας και υπότασης. Γί’ αυτό θα πρέπει οι ασθενείς αυτοί να αρχίζουν με μικρές δόσεις και να κάνουν συνεχή έλεγχο του σακχάρου και της πίεσης.
Το εκχύλισμα φύλλων ελιάς είναι ασφαλής ουσία. Η τοξικότητά της είναι τόσο μικρή που δεν είναι μετρήσιμη, γι’ αυτό ενδείκνυται για καθημερινή χρήση. Λαμβάνοντας ακόμη υπόψη μας ότι οι αντί οξειδωτικές ιδιότητές του είναι διπλάσιες από το πράσινο τσάι και επιπλέον ότι δεν περιέχει την καφεΐνη που έχει το τσάι, είναι προφανές ότι πλεονεκτεί.
Το εκχύλισμα φύλλων ελιάς κάνει καλό και σε υγιή άτομα για πρόληψη και ευεξία. Πάντα βέβαια με τις διατυπωθείσες επιφυλάξεις. Οι άλλες ουσίες που συνυπάρχουν στα φύλλα της ελιάς μπορεί να ενεργούν συνεργικά, να ενισχύουν δηλαδή τη δραστικότητα της ελαιοευρωπαίνης. Γι’ αυτό θα πρέπει να είναι προτιμότερες οι κάψουλες που περιέχουν συνδυασμό σκόνης ξερών φύλλων ελιάς και εκχύλισμα. Από την άποψη αυτή το αιώρημα που παρασκευάζουμε στο σπίτι θα πρέπει να πλεονεκτεί του εκχυλίσματος». Άλλο άρθρο (στο ίδιο τεύχος του Σεπτεμβρίου του 2009 των Χημικών Χρονικών), του κ. Αθ. Βαλαβανίδη, καθηγητή Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το σημαντικότερο ερευνητικό έργο του Α. Βαλαβανίδη αφιερώθηκε στον τομέα της χημείας των ελευθέρων ριζών. Ο ίδιος έχει διεξάγει έρευνες κυρίως για ελεύθερες ρίζες οργανικών ενώσεων και πιστοποίηση δομής με Ηλεκτρονικό Παραμαγνητικό Συντονισμό, για μηχανισμούς ελευθέρων ριζών σε διεργασίες καρκινογένεσης από αιωρούμενα σωματίδια και βαρέα μέταλλα, και διερεύνηση των αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων εκχυλισμάτων φυτικών προϊόντων.
Στην περίληψη της εργασίας που περιέχεται στο συγκεκριμένο τεύχος αναφέρεται ότι: «Αντίοξειδωτικές και αντικαρκινικές ουσίες του ελαιολάδου και των φύλλων της ελιάς και η συμβολή τους στην υγεία του ανθρώπου: Ή εργασία αυτή αναφέρεται στις αντί οξειδωτικές πολυφαινόλες και άλλων συστατικών του ελαιολάδου και των φύλλων της ελιάς, και τις φυσιολογικές επιπτώσεις των φύλλων της ελιάς, και τις φυσιολογικές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου. Το ελαιόλαδο και οι ελιές είναι γνωστό από πολυάριθμες έρευνες ότι έχουν ευεργετικές ιδιότητες στην υγεία μέσω της Μεσογειακής διατροφής. Το ελαιόλαδο περιέχει αρκετά χημικά συστατικά, όπως την ελαιοευρωπεΐνη, την τυροσόλ η, την υδροξυτυροσόλη, το σκουαλένιο και άλλες πολυφαινολικές ενώσεις, και βιταμίνη Ε (ατοκοφερόλη) με αντί οξειδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται οι σημαντικότερες βιολογικές, κλινικές και επιδημιολογικές έρευνες που δείχνουν ότι η κατανάλωση ελαιολάδου και ελιών μέσω της διατροφής συμβάλλουν στη μείωση των καρδιαγγειακών ασθενειών και ορισμένων κακοηθών νεοπλασιών».
Έτσι, από τα παραπάνω αλλά και από άλλα πολλά που μπορούν να βρεθούν στο Διαδίκτυο και στις βιβλιοθήκες, συμπεραίνεται ότι, τα φύλλα της ελιάς τελικά περιέχουν ουσίες που αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά πλήθος παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων και πολλών -αν όχι όλων των- μορφών καρκίνου.
Επομένως όλος ο θόρυβος των ΜΜΕ πριν από 3 χρόνια εναντίον της χρήσης των φύλλων της ελιάς κατευθείαν από το δένδρο, εκτός των προφανών λόγων της «δημόσιας ασφάλειας», προστάτεψε παραπλεύρως τα κυκλοφορούντα σκευάσματα, αλλά και όσα είς το μέλλον επρόκειτο να βγουν, με βάση την ελαιοενροπαϊνη που περιέχεται στα φύλλα της ελιάς.
Αφού λοιπόν αισθάνεστε άβολα να συλλέξετε τα φρέσκα φύλλα της ελιάς μόνοι σας, αφού δεν έχετε πρόσβαση σε ελαιόδενδρα αφού νοιώθετε ως οικόσιτα μηρυκαστικά αν μασήσετε σαν τσίχλα μερικά (1 – 5) πλυμένα φυλλαράκια ελιάς την ημέρα, αφού σας έπεισαν ότι η «φραπελιά» που είναι δεκάδες φύλλα ανά ποτήρι είναι ανάξια λόγου, αφού δεν πεισθήκατε από τους δεκάδες εθελοντές που έκαναν τους εαυτούς τους πειραματόζωα καταναλώνοντας επί 4 έως και 26 μήνες 750 κυβικά εκατοστά εκχυλίσματος ελαιόφυλλων (φραπελιάς) ημερησίως και ανένηψαν χωρίς παρενέργειες, αφού δεν εμπιστεύεστε τα πειραματόζωα της φύσης, τα οικόσιτα μηρυκαστικά ζώα, που αιώνες τώρα όταν τους δοθεί η ευκαιρία καταναλώνουν με βουλιμία και απόλαυση, τεράστιες ποσότητες ελαιόφυλλων, χωρίς να πάθουν το παραμικρό… αφού δεν ακούσατε του επιστήμονες που μίλησαν υπέρ των ευεργετικών ιδιοτήτων της ελαιοευροπαϊνης των ελαιόφυλλων, αφού πιστεύετε ότι όλη η υπόθεση ήταν ένας τσαρλατανισμός… τότε αγοράστε τα φύλλα ελιάς έτοιμα τριμμένα σε κάψουλες, από τα φαρμακεία. Αγοράστε τα και σε σιρόπι. Τώρα λοιπόν υπάρχει πλήθος από αυτά, και μπορείτε να να αγοράσετε από το φαρμακείο της γειτονιάς σας, είτε από καταστήματα συμπληρωμάτων διατροφής.
Ο συγγραφέας και το περιοδικό δηλώνουν ότι το άρθρο δημοσιεύεται μόνο προς ενημέρωση των αναγνωστών. Οι ασθενείς πρέπει πάντα να ζητούν τη γνώμη του αρμόδιου ιατρού πριν προχωρήσουν σε οποιαδήποτε εφαρμογή των όσων αναγράφονται εδώ.
Με τα λεφτά του Παντείου αγόραζαν Ferrari και τζακούζι 
Τα σκάνδαλα πατούσαν τρελά γκάζια στο πανεπιστήμιο
Πανεπιστημιακή έρευνα με τη μέθοδο της... κόκκινης Φεράρι φέρεται πως είχε καταφέρει να αναπτύξει ο άλλοτε διευθυντής λογιστηρίου του Παντείου Αναστάσιος Κουτσοδημητρόπουλος και μάλιστα εν αγνοία των καθηγητών του Ιδρύματος.
Το κατηγορητήριο που συνέταξαν οι δικαστικές Αρχές για τη μαύρη τρύπα στο Πάντειο, ύψους περίπου 8 εκατομμυρίων ευρώ, δείχνει ότι την περίοδο 1992-1998 για την υλοποίηση των ερευνητικών προγραμμάτων ακολουθήθηκαν και άλλες πρωτότυπες μέθοδοι. Επενδύσεις σε τζακούζι, πολυτελή είδη υγιεινής, τζάκια και καμινάδες αγοράζονταν με χρήματα από τον λογαριασμό Επιτροπής Ερευνών του Παντείου και κατέληγαν οπουδήποτε αλλού εκτός από τους χώρους της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Κάποιος ή κάποιοι - πάντοτε κατά το κατηγορητήριο - φέρεται ότι είχαν φτάσει στο σημείο να βάζουν στις τσέπες τους ακόμα και τον μισθό που ελάμβανε με την ιδιότητα του καθηγητή ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο οποίος είχε παραχωρήσει τα χρήματα που του αναλογούσαν για την οργάνωση της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Παντείου.
Το αποκορύφωμα της ιστορίας αυτής που επί 13 χρόνια απασχολεί τη Δικαιοσύνη και χθες εννέα άτομα οδηγήθηκαν στη φυλακή ήταν η αγορά μιας κόκκινης Φεράρι τον Απρίλιο του 1998. Το πολυτελές αυτοκίνητο περιήλθε κατά 50% στην κυριότητα του Αν. Κουτσοδημητρόπουλου και το άλλο μισό στην κυριότητα προσώπου το οποίο δεν είχε καμία απολύτως σχέση με το Πανεπιστήμιο. Η επιταγή όμως για την αγορά του - 27 εκατ. δραχμές - είχε εκδοθεί από τον λογαριασμό της Επιτροπής Ερευνών του Παντείου. Και για να έχει γερά κρατήματα το αυτοκίνητο αγοράστηκαν και τα κατάλληλα ελαστικά, αξίας 290.000 δραχμών, τα οποία μάλιστα είχαν χρεωθεί στο αυτοκίνητο του πρύτανη, χωρίς όμως ο ίδιος να γνωρίζει κάτι.
ΠΛΑΣΤΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ. Επιπλέον, το ίδιο χρονικό διάστημα το Πανεπιστημιακό Ίδρυμα εμφανίζεται με βάση ψευδή και πλαστά τιμολόγια, όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε, να αγοράζει μεγάλες ποσότητες ειδών υγιεινής, τζακούζι και αξεσουάρ μπάνιου, τζάκι, καμινάδες μέχρι και μάρμαρα. Είδη τα οποία ουδέποτε κατέληξαν στο Πανεπιστήμιο, ούτε βέβαια εξυπηρέτησαν κάποια ανάγκη της πανεπιστημιακής κοινότητας. Αντίθετα, όλες αυτές οι ασυνήθιστες παραγγελίες μεταφέρθηκαν και παραδόθηκαν σε διάφορα σημεία της Αθήνας, μέχρι και τον Ωρωπό, όπου δεν υπάρχει κανένα κτίριο που να ανήκει ή να σχετίζεται με τη λειτουργία του Παντείου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με πλαστά τιμολόγια φαίνεται ότι ανατέθηκαν οικοδομικές εργασίες σε συγκεκριμένο πρόσωπο, το οποίο ουδέποτε συνεβλήθη με το Πάντειο γιατί το επίμαχο διάστημα ήταν κρατούμενος στις φυλακές του Κορυδαλλού. Αλλά και πριν από τη φυλάκισή του, ο κύκλος των δραστηριοτήτων του ήταν εντελώς διαφορετικός, καθώς ασχολούνταν με γενικό εμπόριο τροφίμων και ποτών.
