ΜΑΡΜΑΡΙΝΕΣ ΛΙΣΤΕΣ

Σε μάρμαρο πλέον οι επιστολές της Λαγκάρντ προς την Ελλάδα





Προς αποφυγή επανάληψης κρουσμάτων αλλοίωσης, όπως συνέβη με τη λίστα Λαγκάρντ, η πρόεδρος του ΔΝΤ, ανακοίνωσε ότι στο εξής, οποιαδήποτε αλληλογραφία με τις ελληνικές αρχές θα σκαλίζεται σε μαρμάρινες πλάκες.

Με μια διακριτική ανακοίνωση, στην οποία αποφεύγει επιμελώς να πάρει θέση υπέρ ή εναντίον κάποιου από τους εμπλεκόμενους με τη λίστα, η Κριστίν Λαγκάρντ, κοινοποίησε σε όλα τα αρμόδια όργανα της ευρωπαϊκής ένωσης, την πρόθεσή της να επαναφέρει σε κάθε μορφή επικοινωνίας με την Ελλάδα, την χαμένη τέχνη της γραφής σε μάρμαρο, που ως γνωστόν δεν αλλάζει με τίποτα.

Αρχικά, σύμφωνα με πληροφορίες, η Κριστίν Λαγκάρντ, ήθελε να δοκιμάσει τη μέθοδο του τατουάζ πάνω στα σώματα των Ελλήνων υπουργών Οικονομίας, αλλά όπως διαπιστώθηκε ύστερα από πειράματα με συνεργάτες της (ελληνικής καταγωγής), εύκολα μπορεί κανείς να αλλοιώσει ένα τατουάζ με λίστα από μεγαλοκαταθέτες, ειδικά όταν περιλαμβάνει ονόματα.

Όπως δήλωσε πάντως η ίδια η Πρόεδρος του ΔΝΤ, καλού κακού, έδωσε εντολή σε ειδικούς μαρμαράδες να σκαλίσουν άλλο ένα αντίγραφο της λίστας των Ελλήνων καταθετών, το οποίο, σε περίπτωση που υπάρξει πάλι πρόβλημα και με τη δεύτερη λίστα, όχι μόνο θα φέρει η ίδια στη χώρα μας, αλλά θα το εντοιχίσει στον σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα, για να είναι σίγουρη ότι δεν θα υπάρξει πάλι κάποια «παρεξήγηση».

Ήδη πάντως γίνονται προσλήψεις μαρμαράδων στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενώ και η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ, έχει αρχίσει να παίρνει μαθήματα σκαλίσματος σε μάρμαρο, χρησιμοποιώντας ένα ειδικό καλέμι Montblanc που παράγγειλε ειδικά.

TO OIKONOMIKO ΘΑΥΜΑ

Το πείραμα του Wörgl – Μια ιστορία σαν παραμύθι





Το Wörgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932.

Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους. Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής, είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει.



Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.

Ο Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία.



Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά. Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.

Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα των Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα της Αυστρίας) όχι εκτυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο του Wörgl. Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως «Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας», κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.



Τα χρήματα του Wörgl
Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί. Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό. Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί.

ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ

Τετάρτη, 2 Ιανουαρίου 2013

Bloomberg: 'Εγιναν ακόμα πιό πλούσιοι οι 100 πάμπλουτοι του πλανήτη

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι 100 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο, με βάση τα στοιχεία του 2012, αύξησαν τη συνολική τους περιουσία κατά $241 δισ. Αυτό δείχνει ο Δείκτης Δισεκατομμυριούχων του Bloomberg...

Σε μεγαλύτερο βαθμό αυτή η αύξηση οφείλεται στους δισεκατομμυριούχους, οι οποίοι επένδυσαν τα χρήματά τους σε μετοχές τηλεπικοινωνιών και στη λιανική πώληση.

Συνολικά τους δισεκατομμυριούχους βοήθησε η γενική άνοδος στις παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές. Ο παγκόσμιος δείκτης MSCI World αυξήθηκε κατά 13,2%, ενώ ο κύριος δείκτης της αμερικανικής ευρείας αγοράς Standard & Poor’s 500 – κατά 13,4%.

Πηγή: newsbomb.gr