Το τελευταίο ταξίδι του "Ποιητή των Οριζόντων"

- 10 Φεβρουαρίου 1975: Το τελευταίο ταξίδι του Νίκου Καββαδία
Λίγοι ποιητές έχουν ταξιδέψει τόσο το αναγνωστικό κοινό όσο ο «ιδανικός και ανάξιος εραστής» Νίκος Καββαδίας.
Ένας ποιητής ο οποίος δεν προβλήθηκε ποτέ στο τότε σύστημα της εποχής του και έμεινε μέχρι τον θάνατο του ένας αθεράπευτα ρομαντικός καλλιτέχνης. 10 Φεβρουαρίου του 1975, ο Νίκος Καββαδίας «έφυγε» για το τελευταίο του μεγάλο ταξίδι στο Άπειρο και την αιωνιότητα...
Λίγα λόγια για την ζωή του
Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου τι 1910 στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας, με καταγωγή από την Κεφαλλονιά, στην οποία επέστρεψε σε μικρή ηλικία και το 1921 μετακόμισε στα λιμάνια του Πειραιά. Στη συνέχεια προσπάθησε να μπει στην Ιατρική Σχολή αλλά λόγω του βαριά άρρωστου πατέρα του αναγκάστηκε να δουλέψει. Στην αρχή δούλεψε σε ένα ναυτικό γραφείο και μετά τον θάνατο του πατέρα του ακολούθησε το επάγγελμα το οποίο τον απογείωσε σαν ποιητή δίνοντας του τον αστείρευτο ρομαντισμό της θάλασσας: έγινε ναυτικός...
Το 1933 κυκλοφορεί την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Μαραμπού». Στην συλλογή αποτυπώνονται όλες οι εμπειρίες του από τα ταξίδια του, οι σχέσεις των ναυτικών με τις οικογένειες τους, τις γυναίκες στα λιμάνια και γενικά την δύσκολη ναυτική ζωή.

Για το συντηρητικό κατεστημένο των Αθηνών, η ποίηση του ήταν πολύ τολμηρή και έτσι το βιβλίο τυπώθηκε σε 245 αντίτυπα με έξοδα του ίδιου, με ποιήματα όπως «Ο Θερμαστής», «Ένα μαχαίρι» κτλ. Το 1939 παίρνει το δίπλωμα του ασυρματιστή και στη συνέχεια φεύγει για το μέτωπο της Αλβανίας. Αριστερών αντιλήψεων ο ίδιος, εντάσσεται στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα γίνεται μέλος του ΚΚΕ, δημοσιεύοντας Αντιστασιακά ποιήματα όπως το «Στον τάφο του ΕΠΟΝίτη».
- 10 Φεβρουαρίου 1975: Το τελευταίο ταξίδι του Νίκου Καββαδία
Λίγοι ποιητές έχουν ταξιδέψει τόσο το αναγνωστικό κοινό όσο ο «ιδανικός και ανάξιος εραστής» Νίκος Καββαδίας.
Ένας ποιητής ο οποίος δεν προβλήθηκε ποτέ στο τότε σύστημα της εποχής του και έμεινε μέχρι τον θάνατο του ένας αθεράπευτα ρομαντικός καλλιτέχνης. 10 Φεβρουαρίου του 1975, ο Νίκος Καββαδίας «έφυγε» για το τελευταίο του μεγάλο ταξίδι στο Άπειρο και την αιωνιότητα...
Λίγα λόγια για την ζωή του
Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου τι 1910 στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας, με καταγωγή από την Κεφαλλονιά, στην οποία επέστρεψε σε μικρή ηλικία και το 1921 μετακόμισε στα λιμάνια του Πειραιά. Στη συνέχεια προσπάθησε να μπει στην Ιατρική Σχολή αλλά λόγω του βαριά άρρωστου πατέρα του αναγκάστηκε να δουλέψει. Στην αρχή δούλεψε σε ένα ναυτικό γραφείο και μετά τον θάνατο του πατέρα του ακολούθησε το επάγγελμα το οποίο τον απογείωσε σαν ποιητή δίνοντας του τον αστείρευτο ρομαντισμό της θάλασσας: έγινε ναυτικός...
Το 1933 κυκλοφορεί την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Μαραμπού». Στην συλλογή αποτυπώνονται όλες οι εμπειρίες του από τα ταξίδια του, οι σχέσεις των ναυτικών με τις οικογένειες τους, τις γυναίκες στα λιμάνια και γενικά την δύσκολη ναυτική ζωή.
Για το συντηρητικό κατεστημένο των Αθηνών, η ποίηση του ήταν πολύ τολμηρή και έτσι το βιβλίο τυπώθηκε σε 245 αντίτυπα με έξοδα του ίδιου, με ποιήματα όπως «Ο Θερμαστής», «Ένα μαχαίρι» κτλ. Το 1939 παίρνει το δίπλωμα του ασυρματιστή και στη συνέχεια φεύγει για το μέτωπο της Αλβανίας. Αριστερών αντιλήψεων ο ίδιος, εντάσσεται στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα γίνεται μέλος του ΚΚΕ, δημοσιεύοντας Αντιστασιακά ποιήματα όπως το «Στον τάφο του ΕΠΟΝίτη».