"Σήμερα, απλά, στην επανασύνδεση ακόμη μια φορά κομμένου ρεύματος ανέργου, με καρκινοπαθή σύζυγο που τώρα είναι σε νοσοκομείο στη...
...Θεσσαλονίκη και ένα μικρό παιδί, η οργή χτύπησε κόκκινο. Τελικά ο κατακτητής, είναι αλλοεθνής ή Έλληνας;
Ξέρουμε βέβαια ότι κάθε κατακτητής, από πάντα, αντιμετωπίζει τον κατακτημένο σαν να είναι ένα τίποτα. Οχυρωμένος στην ισχύ του, συμπεριφέρεται βάρβαρα σε όσους αυτός διαλέγει. Καταστρέφει, κλέβει, φυλακίζει, βασανίζει και σκοτώνει, όποτε κρίνει αυτός.
Αυτή ακριβώς είναι η συμπεριφορά του Ελληνικού κράτους, σε Έλληνες. Χαμερπείς κάθε είδους, καλοπληρωμένοι Διοικούντες, πίνουν το καφεδάκι τους στην απέναντι καφετέρια συζητώντας για πολιτική, ενώ εσύ απέναντι στο υπόγειο, επανασυνδέεις το ρεύμα. Εθελόδουλοι «Δημοκρατικά» εκλεγμένοι στην Αθήνα και στην Περιφέρεια, συντηρούν ασφαλείς στην καλή ζωή τους, την βαρβαρότητα του κατακτητή. Είναι τα πληρωμένα όργανα του κατακτητή, που διατηρούν την κοινωνική ειρήνη. Ανεξάρτητα από τα θύματα. Κάθε κατακτητής, δεν ασχολείται με θύματα. Όλοι είναι θύματα, αν και όταν χρειαστεί.
Και οι αφελείς ερωτήσεις έρχονται με τη σειρά. Ερωτήσεις που έχουν απαντήσεις. Πάντα είχαν. Αλήθεια, με ποιο δικαίωμα κάποιοι αποφάσισαν ώστε σημερινά μικρά παιδιά να μεγαλώσουν με μίσος για το τόπο μας; Κόβουν το ρεύμα σε μια οικογένεια με μικρά παιδιά. Αλήθεια, καταδικάζουν τα παιδιά σε άπλυτα ρούχα, χωρίς μπάνιο, χωρίς ζεστό γάλα, χωρίς το φως το βράδυ. Και για να φτάσει ένας γονιός να μην μπορεί να πληρώσει το ρεύμα, έχει πολύ περισσότερα προβλήματα. Κι αν δεν είναι παιδί και είναι έφηβος; Που θα βγάλει την οργή του; Όσα σκουπίδια ταΐζανε οι χαμερπείς Διοικητικοί στα παιδιά, τώρα τα επιστρέφουν σαν εμετό. Και ενοχλούμαστε με κάποιες συμπεριφορές.
Σαυτές τις ακραίες καταστάσεις σε πολλές οικογένειες, μπορεί κάποιος πολίτης να ακουμπήσει κάπου; Δεν μπορεί. Ο κατακτητής δεν ενδιαφέρεται ούτε για δικαιοσύνη, ούτε αν θα πεθάνεις, ούτε αν ζήσουν τα παιδιά σου. Ο κατακτητής, πάντα είχε μόνον απαιτήσεις. Μόνον δικαιώματα. Ο κατακτημένος, μόνο υποχρεώσεις. Και να λοιπόν, σήμερα, ο Έλληνας στην Ελλάδα, έχει μόνον υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα. Δεν δικαιούται να ορίσει τον επόμενο χρόνο το θα κάνει. Να ζήσει, έστω φτωχικά. Ο κατακτητής, ζητά αχόρταγα, τα λεφτά του. Μέχρι να του κατάσχουν ότι έχει, με τους κείμενους νόμους, που ο κατακτητής όρισε. Δικαιούται βέβαια, να αδειάσει τη γωνιά. Να ψοφήσει. Γιατί, επανασυνδέσαμε ρεύμα, ακόμη και σε κατάκοιτη γιαγιά, που ζούσε σε μια τρώγλη, με βοήθεια από την γειτονιά. Ψιλά γράμματα για τον κατακτητή. Και μη νομίζετε ότι ο κατακτητής δεν έχει ευαισθησίες. Η πράσινη ανάπτυξη και τα κοράλλια που πεθαίνουν, είναι κορυφαία ενδιαφέροντα. Παραμύθια για εθελόδουλους «πολίτες» και τρόποι να ξαναρπάξουν ακόμη περισσότερα.
Υπομονή. Θα ξεπεραστεί η κρίση. Αμ δε! Σε ένα σύστημα που δημιούργησαν διεφθαρμένοι διοικούντες, με ημιθανείς εγκεφαλικά πολίτες, η κρίση θα ενταθεί. Γιατί δεν είναι οικονομική κρίση αλλά, όλα τα άλλα. Ο κατακτητής, επέβαλε έννοιες, όρους και τον φασισμό. Και επειδή όλα πάντα άλλαζαν ως φυσική διεργασία, καιρός είναι να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια του φασισμού. Η βία του φασισμού άλλαξε. Τα τάγματα εφόδου, επίσης. Εδώ και χρόνια, τα τάγματα αυτά τα ονόμασαν Νομαρχιακές επιτροπές κατά τόπους, των κομμάτων που ήταν στην εξουσία. Να πούμε εδώ τι έκαναν αυτά τα τάγματα εφόδου σε αντιρρησίες; Δεν θα χωρέσει ολόκληρο βιβλίο. Απλά βάφτιζαν δημοκρατικές διαδικασίες, την απόλυτα φασιστική λειτουργία τους. Και φτάσαμε εδώ, όπου οι χαμερπείς να χασκογελούν, να κρατούν όλα τα διοικητικά πόστα, να γεννοβολούν όμοιούς τους.
Και τώρα βαφτίζουν ακόμη. Ανέργους, χρεώστες στην εφορία, υπόχρεους στη ΔΕΗ, ασυνεπείς δανειολήπτες κλπ.
Και αύριο το πρωί τα πρόβατα, όποια μπορούν, θα πάνε για βοσκή, θα τα αρμέξουν οι τσοπάνηδες, κάποια θα ψοφήσουν, κάποια θα τα φάει ο λύκος, κάποια θα γεννήσουν για αρνάκι γάλακτος το Πάσχα. Παράπλευρες απώλειες. Κατακτητής είναι, ότι βαφτίσια θέλει, κάνει.
Με ποιο δικαίωμα όλα αυτά; Μα του Διοικητή της στάνης.
Και για να μην ξεχνιόμαστε. Οι Πολίτες Της Βέροιας, συνεχίζουν και τις επανασυνδέσεις ρεύματος , σχεδόν καθημερινά. Όχι κρυφά και με κουκούλες. Μήπως και η αλληλεγγύη με κάθε τρόπο, περισσέψει κάποια χαμόγελα."
Πολίτες Της Βέροιας