Η ΓΗ ΑΓΑΠΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Εντυπωσιακά σχήματα καρδιάς στη φύση!

Η φύση δείχνει με κάθε τρόπο ότι ο πλανήτης «πλημμυρίζει» από έρωτα! Και δεν αναφερόμαστε, βέβαια, στους ανθρώπους ανά τον κόσμο που δείχνουν έτσι ή αλλιώς καθημερινά τα συναισθήματά τους στους συντρόφους τους, αλλά στα εντυπωσιακά σχήματα καρδιάς που υπάρχουν στη φύση.



Νησιά, δέντρα, λουλούδια, βράχια, φύλλα, ακόμη και έντομα παίρνουν το σχήμα μιας τεράστιας καρδιάς και τοποθετούνται στη θάλασσα ή στην ξηρά εκπλήσσοντας τους θεατές (ερωτευμένους και μη!), αφού η μητέρα φύση επέλεξε να μετέχει με αυτό τον πρωτότυπο τρόπο στο… ερωτικό παιχνίδι



Και το σημαντικότερο; Ο έρωτας εδώ μοιάζει να διαρκεί για πάντα, καθώς οι «καρδιές» παραμένουν ανέπαφες στο χρόνο, υποδηλώνοντας μια παράδοξη αιωνιότητα έρωτος που υπάρχει στη φύση.



Κι αν νομίζετε ότι τα σχήματα καρδιάς είναι τυχαία, σκεφτείτε το ξανά! Και πού ξέρετε, μπορεί να βρείτε την απάντηση από μόνοι σας! Άλλωστε μια καρδιά στη φύση δείχνει το λιγότερο ότι ζούμε σε έναν… παράδεισο!

ΟΤΑΝ Η ΧΙΟΣ ΕΞΑΓΡΙΩΣΕ ΤΟΝ ΣΟΥΛΤΑΝΟ

30-3-1822: O "αιώνιος εχθρός" πνίγει τη Χιό στο αίμα



Εκατόν δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, δολοφονήθηκαν, ξεριζώθηκαν... Άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Το αίμα έτρεχε ποτάμι, μέχρι τη θάλασσα. Το γαλάζιο του νερού βάφτηκε κόκκινο. Ουρλιαχτά, θάνατος, απόγνωση. Καμμένη γη. Χωριά ολόκληρα πυρπολήθηκαν. Μητέρες μέσα στους... καπνούς ψάχνουν να βρουν τα παιδιά τους. Τα πρόσωπα τους μαύρα από τις στάχτες. Βλέμμα θολό. Το βλέμμα της τρέλας. Που να κρυφτούν; Δεν ξέρουν.

Τούρκοι παντού. Αγρίμια. Δολοφονούν, βιάζουν. Κατακόκκινοι βαμμένοι από το αίμα των αθώων θυμάτων τους συνεχίζουν να σκοτώνουν όποιον βρουν στο διάβα τους.

Η Χιός ΠΕΘΑΝΕ στις 30 Μαρτίου 1822.


Τι συνέβη όμως και φτάσαμε σε αυτή τη σφαγή; Το δολοφονικό χέρι του Τούρκου θα μπορούσε να κοπεί, πριν καν βγάλει το γιαταγάνι; Ας δούμε τα γεγονότα που προηγήθηκαν και οδήγησαν σε μια από τις μαζικότερες σφαγές της ιστορίας του ανθρώπινου γένους.

Η Χίος ήταν πάντα ένα νησί που ευημερούσε, τόσο οικονομικά όσο και πολιτισμικά. Οι Χιώτες μια πάστα ανθρώπου που έχει στο αίμα του την αλμύρα της θάλασσας, διακρίνονταν πάντα για τη ναυτοσύνη τους. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί Λεβέντες* στα πλοία των Οθωμανών ήταν Χιώτες. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι οι Χιώτες σε ελληνικά ή σε Οθωμανικά πλοία κυριαρχούσαν από τη Μαύρη θάλασσα μέχρι τις ακτές της Αφρικής. Το ευλογημένο νησί της Χίου είχε όμως και άλλο ένα «ατού». Τα μαστιχόδεντρα. Το δέντρο που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο και τους καρπούς του οποίου, λάτρεψαν όλοι οι Σουλτάνοι.

(σ.σ γιά το *Λεβέντης: Λεβέντης σημαίνει στα Τούρκικα ότι και στη γλώσσα μας: Ο ατρόμητος, το παλικάρι. Λεβέντης ήταν όποιος υπηρετούσε στο οθωμανικό ναυτικό και είχε ένα μόνο καθήκον. Να κάνει τα ρεσάλτα στα άλλα πλοία. Στις ναυμαχίες τα πλοία πλεύριζαν το ένα το άλλο και πετούσαν γάντζους δεμένους με σχοινιά. Οι Λεβέντες ήταν οι πρώτοι που ορμούσαν στο αντίπαλο πλοίο για να το καταλάβουν. Οι πρώτοι που πρότασσαν τα κορμιά τους. Πολεμούσαν σαν σκυλιά και εξολόθρευαν τους εχθρούς)

Στις αρχές του 1800 η ευημερούσα Χίος αριθμούσε 120.100 ψυχές εκ των οποίων οι 117.000, ήταν Έλληνες, οι 3.000 Τούρκοι και οι 100 Εβραίοι. Το εμπόριο μαστίχας ανθούσε, το εμπόριο με τα παράλια της Μικρασίας ήταν στο ζενίθ του και οι Χιώτες μπορεί να ζούσαν μια σχετικά ελεύθερη καλή και άνετη ζωή, αλλά ποτέ δεν ξέχασαν ότι ήταν Έλληνες. Ο Σουλτάνος Μαχμούτ ο Β, τους είχε δώσει άτυπα μια σχετική αυτονομία αφού ποτέ δεν του δημιούργησαν κάποιο πρόβλημα.

H Eπανάσταση- Η σφαγή



Η σπίθα της επανάστασης στην Ελλάδα δεν άφησε τους Χιώτες τυπικά αδιάφορους αλλά στο νησί επικρατούσε ηρεμία. Ακόμη και όταν ο Τομπάζης πήγε να τους ξεσηκώσει, τον Απρίλη του 1821, δεν έγινε τίποτε. Κάποια χιλιόμετρα βορειότερα ο Σουλτάνος έβλεπε την επανάσταση να φουντώνει στην Ελλάδα, αλλά τα αγαπημένα του παιδιά οι Χιώτες να μην ακολουθούν. Ο Μαχμούτ ο Δεύτερος συνέχιζε στα ανάκτορα του Τοπ Καπί να πίνει τα χιώτικα με γεύση μαστίχας σερμπέτια του, ικανοποιημένος.

ΤΟΥΣ ΜΙΣΩ

Κυριακή, 31 Μαρτίου 2013

Ερντογάν: "Μισώ θανάσιμα Έλληνες και Αρμενίους"

Αναστάτωση από την αποκάλυψη του Γάλλου τραγουδιστή Σαρλ Ασναβούρ, ο οποίος έχει τοποθετηθεί πρέσβυς της Αρμενίας στην Ελβετία...

Σάλο προκαλεί στη διεθνή κοινότητα η αποκάλυψη που έκανε ο γνωστός Γάλλος τραγουδιστής Σαρλ Ασναβούρ για άποψη που φέρεται να εξέφρασε ο Τούρκος πρωθυπουργός κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν εναντίον των Ελλήνων και των Αρμενίων, στο περιθώριο των διαβουλεύσεων για την αρμενο-τουρκική προσέγγιση. Ερωτηματικά προκαλεί μάλιστα η σημερινή αντίδραση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών.

Στις διπλωματικού χαρακτήρα δραστηριότητες για την προσέγγιση των δύο πλευρών συμμετέχει ο κ. Σαρλ Ασναβούρ διότι έχει τοποθετηθεί στο θώκο του πρέσβεως της Αρμενίας στην Ελβετία. Σε κάποια στιγμή ο διάσημος τραγουδιστής άκουσε τον Τούρκο πρωθυπουργό να παρεδέχεται: «Μισώ τους Έλληνες και τους Αρμενίους»!

Την αποκάλυψη αυτή έκανε ο κ. Ασναβούρ μιλώντας στο ελβετικό κανάλι RTS στο περιθώριο του διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου που πραγματοποιήθηκε στο Φράιμπουργκ. Ο δημοσιογράφος ζήτησε από τον πρέσβυ της Αρμενίας στη Βέρνη να διηγηθεί την ιστορία της οικογένειάς του.

Εκείνος εξιστόρησε την περιπέτεια της προσφυγιάς μετά την αγωνιώδη σωτηρία από τη γενοκτονία που έκαναν οι Τούρκοι εναντίον των Αρμενίων και των Ποντίων. Σε κάποια στιγμή μάλιστα, αναφέρθηκε ότι πέρασε σχεδόν ένας αιώνας για να γίνουν τα πρώτα δειλά βήμα επαναπροσέγγισης Αρμενίας – Τουρκίας.

Η προσωπική συνάντηση

Σ’ αυτό το σημείο, ο κ. Ασναβούρ απεκάλυψε ότι σε προσωπική συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν εκείνος αναφέρθηκε στο μίσος που τρέφει έναντι των Αρμενίων και των Ελλήνων. Η δήλωση αυτή προκάλεσε έκπληξη στον επικεφαλής της αρμενικής διπλωματικής αντιπροσωπείας στην Ελβετία όχι μόνο σε πολιτικό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.

Μιλώντας στο δημοσιογράφο, ο κ. Ασναβούρ υπενθύμισε ότι είναι απόγονος όσων κατάφεραν ύστερα από μύρια βάσανα και κακουχίες να γλυτώσουν από την μεγάλη γενοκτονία των χριστιανών της Μικράς Ασίας. Επανέλαβε ότι οι γενοκτονίες εναντίον των Αρμενίων και των Ποντίων αποτελούν «θλιβερά στίγματα στην παγκόσμια ιστορία».

«Οι Αρμένιοι σήμερα είναι φυγάδες όταν πηγαίνουν στην Τουρκία, εκεί που ήταν κάποτε τα πατροπαράδοτα χώματα τους. Στην Τουρκία εκεί όπου έζησε ο παππούς μου και οι πρόγονοι μου, σήμερα δεν μπορώ να βρω τα ίχνη τους, το ίδιο το σπίτι του παππού μου δεν υπάρχει και όσα σήμερα έχουν απομείνει στην περιοχή όπου ζούσαν οι προγονοί μου, μου είναι αγνώριστοι», δήλωσε ο κ. Ασναβούρ.

Προσεκτική απάντηση του τουρκικού ΥΠΕΞ

Ύστερα από το ντελίριο της τελευταίας εβδομάδας απέναντι στον Ελληνισμό και στα σενάρια που κυκλοφορούν για το αναθεωρημένο πλαίσιο σχέσεων που εισηγούνται οι επιτελείς της Άγκυρας στο πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο για την Ελλάδα και την Κύπρο, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών επεχείρησε να απαντήσει στις καταγγελίες του κ. Ασναβούρ.

«Αντικρούουμε σθεναρά αυτή την αβάσιμη και χωρίς νόημα κατηγορία. Έχουμε τονίσει με έμφαση ότι είναι λάθος να αναβιώνουμε την εχθρότητα», υποστήριξε ο εκπρόσωπος του υπουργείου. Πρόσθεσε μάλιστα ότι χαιρετίζει τις προτάσεις του πρέσβεως της Αρμενίας στην Ελβετία για την εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες.

«Ακόμα κι αν δεν συμφωνούμε με μέρη της “διαγνώσεώς” του, πιστεύουμε ότι η ορθή μέθοδος για να διαμορφώσουμε ένα κοινό μέλλον με διάλογο και αλληλοκατανόηση», συμπλήρωσε ο συνεργάτης του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών κ. Αχμέτ Νταβούτογλου. Ως γνωστόν, οι «διαγνώσεις» του νέο-οθωμανικού κατεστημένου απαιτούν υποταγή, προσκύνημα και πλήρη εκχώρηση δικαιωμάτων.

Αυτά περιγράφει το «Στρατηγικό βάθος», το οποίο ούτε απόρρητο, ούτε διαβαθμισμένο είναι.

Πηγή: newsbomb.gr

ΤΩΤΕ ΤΑ ΚΡΥΒΑΜΕ ΤΩΡΑ ΤΑ ΔΕΙΝΟΥΜΕ

Τα θαμμένα αγάλματα του πολέμου





Επί έξι μήνες πριν από την εισβολή των Γερμανών μια ομάδα από εργάτες και αρχαιολόγους έσκαβε τα δάπεδα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για να θάψει εκεί ό,τι πολυτιμότερο έχει η Αθήνα: τους κούρους και τις ληκύθους της

Την Κυριακή 27 Απριλίου 1941 τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής κατέλαβαν την Αθήνα. Την επομένη, νωρίς το πρωί, οι Γερμανοί αξιωματικοί που ανέβηκαν με φόρα τα μαρμάρινα σκαλιά του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου διαπίστωσαν με έκπληξη ότι παραλάμβαναν ένα κτίριο άδειο. Δεν βρήκαν πουθενά ούτε ίχνος από τα χιλιάδες πολύτιμα εκθέματα που κοσμούσαν το μεγαλύτερο μουσείο της χώρας τα προηγούμενα εξήντα χρόνια της λειτουργίας του.

Αντί για αγάλματα, στέκονταν μπροστά τους παγωμένοι και ανέκφραστοι οι λιγοστοί αρχαιολόγοι και οι φύλακες που είχαν βάρδια εκείνη την ώρα. Στις επίμονες ερωτήσεις τους, εκείνοι απάντησαν σιβυλλικά, ότι τα αρχαία είναι εκεί όπου όλοι γνωρίζουν, κάτω από τη γη. Και είναι αλήθεια ότι τα αρχαία είχαν μόλις επιστρέψει ξανά στο χώμα, δηλαδή στη μοναδική κιβωτό του κόσμου στην οποία θα μπορούσαν να παραμείνουν ασφαλή.


.
(Από την προετοιμασία απόκρυψης των επιτύμβιων γλυπτών του Μουσείου)

Η εύθραυστη ευρωπαϊκή τάξη του Μεσοπολέμου ήταν αισθητή στις ελληνικές κυβερνήσεις πολύ καιρό πριν από την κήρυξη του πολέμου. Από το 1937 η κυβέρνηση Μεταξά είχε ξεκινήσει αλληλογραφία με τη Διεύθυνση Αρχαιοτήτων του υπουργείου Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας, προκειμένου να εκπονηθεί από κοινού ένα πλήρες σχέδιο διαφύλαξης των αρχαίων από τις αεροπορικές επιδρομές και από το ενδεχόμενο των οδομαχιών εντός των πόλεων.

DOORS

ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΔΥΝΑΤΑ
 

TZIM MORISON

Σάββατο, 30 Μαρτίου 2013

Για ποιο λόγο ο τάφος του Jim Morrison έχει Ελληνική επιγραφή;;;

Ο Τζέημς «Τζιμ» Ντάγκλας Μόρισον (James "Jim" Douglas Morrison) (8 Δεκεμβρίου 1943 - 3 Ιουλίου1971) ήταν ένας Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας και ποιητής...

Γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Φλόριντα και ήταν ο τραγουδιστής και στιχουργός του δημοφιλούς αμερικάνικου ροκ συγκροτήματος The Doors...

Θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς ερμηνευτές στην ιστορία της ροκ μουσικής. Έγραψε επίσης αρκετά βιβλία ποίησης, ένα μικρό ντοκιμαντέρ και δύο βίντεο κλιπ ("The Unknown Soldier" και "People are Strange").
Ο θάνατός του σε ηλικία 27 ετών στο Παρίσι της Γαλλίας κατέπληξε τους θαυμαστές του.

Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες πέθανε και ο μυστικός ενταφιασμός του έγιναν αφορμή για.....ατελείωτες φήμες και παίζουν σημαντικό ρόλο στο μυστήριο που εξακολουθεί να τον περιβάλλει.

Ο Τζιμ Μόρισον είχε σκωτσέζικη και ιρλανδική καταγωγή και ήταν γιος του ναυάρχου Τζωρτζ Στίβεν Μόρισον και της Κλάρα Κλαρκ Μόρισον, που γνωρίστηκαν το 1941 στη Χαβάη.

Ο Τζιμ Μόρισον γεννήθηκε 11 μήνες μετά, στη Μελβούρνη της Φλόριντα.

Το 1971, ο Μόρισον μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι μαζί με την Πάμελα Κούρσον. Του άρεσε η αρχιτεκτονική της πόλης και έκανε μεγάλους περιπάτους εκεί, όμως λέγεται ότι τον είχε πιάσει κατάθλιψη και ήθελε να επιστρέψει στην Αμερική.

Στο Παρίσι έκανε και την τελευταία του ηχογράφηση σε στούντιο με δυο Αμερικανούς μουσικούς του δρόμου.

Ο Μάνζαρεκ απέρριψε αυτή την ηχογράφηση ως "ασυναρτησίες μεθυσμένων". Ένα τραγούδι από αυτήν, το "Orange County Suite" ακούγεται στο bootleg "Lost Paris Tapes".

Ο Μόρισον πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1971 σε ηλικία 27 ετών. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι η Κούρσον τον βρήκε νεκρό στη μπανιέρα. Δεν έγινε αυτοψία, γιατί ο γιατρός που τον εξέτασε είπε ότι δεν βρήκε στοιχεία εγκληματικής ενέργειας. Η απουσία αυτοψίας έδωσε λαβή για πολλές εικασίες σχετικά με την αιτία θανάτου.

Ο Ντάνυ Σάγκερμαν διηγείται ότι όταν η Κούρσον επέστρεψε στις ΗΠΑ, του είπε ότι ο Μόρισον είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ηρωίνης, την οποία είχε εισπνεύσει νομίζοντας πως είναι κοκαΐνη.

Ο Σάγκερμαν σημειώνει ότι η Κούρσον έδινε διαφορετικές εκδοχές του θανάτου κατά καιρούς, τη μια λέγοντας ότι εκείνη τον είχε σκοτώσει και την άλλη ότι ο θάνατός του ήταν λάθος της.

Η ιστορία με την αθέλητη λήψη ηρωίνης υποστηρίζεται από τη διήγηση του Αλέν Ρονέ, που έκανε παρέα με το ζευγάρι στο Παρίσι.

Ο Ρονέ είχε γράψει ότι ο Μόρισον πέθανε από αιμορραγία αφού εισέπνευσε ηρωίνη της Κούρσον κι ότι εκείνη άθελά της αποκοιμήθηκε, αφήνοντάς τον να πεθάνει αντί να καλέσει για ιατρική βοήθεια.

Στον τάφο του υπάρχει η Ελληνική επιγραφή Κατά τον δαίμονα εαυτού.

Οι θεωρίες για το ποιος έχει γράψει την επιγραφή είναι πολλές: Ο Jim Morrison πριν δημιουργηθεί το συγκρότημα είχε πει: "Ή ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΦΟΝΟ Ή ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ…".

Τελικά τα κατάφεραν και στα δύο: πρώτον οι DOORS έγιναν θρησκεία και δεύτερον ο φόνος έγινε με τον θάνατό του. Ένα θάνατο που ο Morrison δεν φοβήθηκε ποτέ.

Τον μόνο φόβο που είχε ήταν ο ίδιος του ο εαυτός και η επιγραφή στον τάφο του γράφτηκε, λέγεται, κατά δική του παραγγελία μια και αγαπούσε όπως έλεγε την ελληνική φιλοσοφία.

Γι’ αυτό και στο τραγούδι του «The End» περιγράφει με έναν δικό του μοναδικό τρόπο που μόνο αυτός κατείχε, το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα.

ΑΛΛΑΖΕΙ Η ΩΡΑ

Αλλάζει η ώρα την Κυριακή 31 Μαρτίου

Οι δείκτες των ρολογιών πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά

 

Από την Κυριακή 31 Μαρτίου 2013 τίθεται σε εφαρμογή η θερινή ώρα. Έτσι, τα ξημερώματα της Κυριακής στις 03:00 οι δείκτες των ρολογιών πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά, δηλαδή να δείξουν 04:00.
Το μέτρο της θερινής ώρας λήγει στις 27 Οκτωβρίου 2013.

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ

Σβήνουν τα φώτα και “βλέπουν” με το φως της τηλεόρασης για να κάνουν οικονομία, στην Ελλάδα των μνημονίων !!!




Είναι να θλίβεται και ν 'απορεί κανείς με τα χάλια που έφτασαν τη χώρα μας οι ελεεινοί πολιτικάντηδες! Όχι μόνοι από οικονομικής άποψης, αλλά κυρίως από κοινωνικής! Ανάγκασαν τον κόσμο να κλείνει τα φώτα του σπιτιού για οικονομία και να έχει μόνο ανοιχτό, τι λέτε; Το βρωμοκούτι, την τηλεόραση! Το απόλυτο όργανο προπαγάνδας, διαστρέβλωσης, ανηθικότητας και ισοπέδωσης των πάντων!

Φταίει βέβαια κι ο καθένας μας ξεχωριστά! ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΕ ΚΕΡΙΑ, παρά με την πορνοτηλεόραση!!! Θα το καταλάβουμε ποτέ;

Με το φως της τηλεόρασης βλέπουν πια οι Ελληνες καταναλωτές, στην προσπάθειά τους να κάνουν οικονομία, σβήνοντας τα φώτα, ενώ την ίδια τακτική ακολουθούν επιχειρήσεις και δήμοι. «Μας έχουν πετσοκόψει μισθούς και συντάξεις, οπότε κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να κάνουμε οικονομία.

Το βράδυ σβήνουμε τα φώτα σχεδόν σε όλο το σπίτι. Όταν μάλιστα ανοίγουμε την τηλεόραση, κλείνουμε όλα τα φώτα του σπιτιού και κινούμαστε μόνο με το φως που εκπέμπει η τηλεόραση», επισημαίνει στον «Ελεύθερο Τύπο» ο κ. Γιάννης, συνταξιούχος (Σ.Σ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΕΙΣ, ΚΥΡ - ΓΙΑΝΝΗ; ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΣ, ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ;;;). «Όσο μπορούμε, προσπαθούμε να κάνουμε οικονομία, γιατί δεν μας παίρνει πια. Έχω αλλάξει τις λάμπες στο σπίτι και τις έχω αντικαταστήσει με πιο οικονομικές», αναφέρει στον «Ε.Τ.» ο κ. Βαλάντης, υπάλληλος.

Τους διακόπτες κατεβάζουν και οι επιχειρήσεις, προσπαθώντας να μειώσουν το κόστος του λογαριασμού της ΔΕΗ. «Όταν είμαστε ανοιχτά, αναγκαστικά έχουμε ανοικτά τα φώτα. Στο κλείσιμο όμως κρατάμε μόνο το φως της εισόδου για να φαίνονται οι εφημερίες και τα φώτα από το ταμείο για λόγους ασφάλειας», προσθέτει στην ίδια εφημερίδα ο Γιώργος, φαρμακοποιός.

Αξιοσημείωτη είναι η πτώση της ζήτησης του ηλεκτρικού ρεύματος η οποία τον περασμένο Φεβρουάριο έκανε "βουτιά" κατά 12% σε σχέση με το περασμένο έτος. Η συνολική ζήτηση τον Φεβρουάριο του 2013 διαμορφώθηκε σε 3.842.742 MWh, έναντι 4.357.422 μεγαβατώρων το 2012 με την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας το 2012 να έχει πέσει σε επίπεδα πριν από το 2004.

Με τις περικοπές να αυξάνονται όλο και περισσότερο, οι δήμοι "σφίγγουν το ζωνάρι" προκειμένου να περιορίσουν τα έξοδά τους, κόβοντας από όπου μπορούν. Με οικονομικές λάμπες και αυστηρό έλεγχο σε σβηστά φώτα και υπολογιστές στα δημοτικά κτίρια προσπαθεί η αντιδήμαρχος Οικονομικών του δήμου Αθηναίων, Εύα Κοντοσταθάκου να εξοικονομήσει ενέργεια αλλά και πόρους.

«Έχουμε αντικαταστήσει τις περισσότερες λάμπες του δρόμου με οικονομικές τύπου led», τονίζει στον «Ε.Τ.» και προσθέτει: «Όσο για τα φώτα στα κτίρια του δήμου, έχουμε δώσει ρητή εντολή στους υπαλλήλους να μην ξεχνούν τους υπολογιστές αναμμένους και να σβήνουν τα φώτα με το τέλος του ωραρίου».



Ελεύθερος Τύπος

ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΚΙΝΟΟ

"Το '74 κλαίγαμε για τα σπίτια μας, τώρα κλαίμε για τις επαύλεις μας"

• Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, κατακεραυνώνει τους κυβερνώντες στην Κύπρο αλλά και τον ίδιο τον λαό της ΜεγαλονήσουΟ δημοφιλής κύπριος τραγουδοποιός Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο οποίος ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, κατακεραυνώνει τους κυβερνώντες στην Κύπρο αλλά και τον ίδιο τον λαό της Μεγαλονήσου με ένα κείμενό του που ανήρτησε στην προσωπική του ιστοσελίδα.
  
  Στο κείμενό του με τίτλο Ελεύθεροι Κατακτημένοι, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης καταγγέλλει πρωτίστως τον ίδιο τον λαό και τις επιλογές που έκανε τις τελευταίες δεκαετίες, λησμονώντας την ιστορία του και τα μαθήματα του 1974 :
  
  Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει.
  
  Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με: Ερχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει.
  
  Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλύνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων. Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ό,τι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα.
  
  Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το νήμα της ύπαρξής μας άκοπο, μέσα σε εποχές δύσκολες, μέσα σε ένα τοπίο που δεν μας μοιάζει. Γίναμε αρχοντοχωριάτες, επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. «Εχω γάμο» λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή. «Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια. Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόν. Χωρίς μνήμη, χωρίς όνειρο, διαζευγμένοι από το είναι μας.
  
  Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα.
  
  Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά (αυτά της δουλειάς) και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά (τα Κυπριακά). Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν; Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο. Τον έρωτα με το στριπτιζάδικο. Τα αναγκαία για την επιβίωση, με ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια. Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία.
  
  Κάναμε το παιγνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενεθλίων κατά παραγγελία. Ξεχάσαμε ποια είναι τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, ως ατόμων και ως κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα με ό,τι μάς γυάλισε στη βιτρίνα. Γίναμε ό,τι μας έπεισε ο διαφημιστής, η τηλεόραση ή το περιοδικό να γίνουμε. Καταντήσαμε οπαδοί ομάδων, φανατικοί, με μαχαίρια και μίσος. Εφηβος, προτού σιχαθώ όλες τις ομάδες εξίσου, ήμουν με την Ομόνοια. Μια μέρα που έπαιζε με το ΑΠΟΕΛ, αρρώστησε ο τυμπανιστής των αντιπάλων. Ήρθαν στην άλλη κερκίδα και μου ζήτησαν να πάω στη δική τους, για να παίξω το τύμπανο. Πήγα ευχαρίστως.
  
  Πέρασε ο καιρός, αλλάξαμε. Ξεχάσαμε. Χωριστήκαμε σε κόμματα και τα ψηφίσαμε τυφλά, διχαστήκαμε με τρόπο αταίριαστο στην ιστορία και την παράδοσή μας. Σε μια σταλιά τόπο, λέγαμε «οι άλλοι». Πήραμε τα χειρότερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας και τα κάναμε αξιώματα. Να πάει στο καλό τέτοιος εαυτός, να μην ξανάρθει. Καθόλου μην τον κλάψουμε, καθόλου μη μας λείψει. Στον αγύριστο! Πέρασαν χρόνια. Το κορίτσι από τις Φιλιππίνες έκλαιγε κρυφά στο κρεβάτι του για το παιδί και τη μάνα που άφησε για να σερβίρει καφέ τον κύριο Πάμπο, που έγινε σερ, για να σιδερώνει τα ακριβά βρακιά της κυρίας Αντρούλλας, που έγινε μάνταμ. Η κοπέλα θα γυρίσει φτωχή στο Μπάγκιο Σίτι ή στη Μανίλα. Θα αγκαλιάσει τη μάνα της, θα φιλήσει το παιδί της. Εμείς, πού επιστρέφουμε;
  
  Τι μένει όταν ο σερ και η μάνταμ, έκπληκτοι, χάνουν το αυτοκίνητο, την υπηρέτρια, το λούσο και το σπίτι τους; Τι κρατιέται αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, κάτω από την επιφάνεια που βουλιάζει; Πού ακριβώς βρίσκεται ανεξίτηλα χαραγμένος ο βαθύς Χαρακτήρας, που μας επιτρέπει, όταν όλα αλλάζουν, να λέμε ακόμη «Εμείς»; Μπορούμε σήμερα να αποφασίσουμε ξανά, ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί, ποιοι είμαστε. Τι είναι σημαντικό και τι όχι. Τι αξίζει να προσπαθήσουμε μέχρι τέλους. Ποια λόγια αξίζει να πούμε προτού φύγουμε, πώς αξίζει να σταθούμε και απέναντι σε τι, προτού πεθάνουμε. Κι αυτό, μπορούμε να το κάνουμε, ακόμη και νηστικοί, άνεργοι και άστεγοι. Ήταν όμως αδύνατον να το κάνουμε χορτάτοι και υποταγμένοι, με έναν εαυτό-καταναλωτή, εξαρτημένο και ευχαριστημένο.
  
  Μείναμε σε σκηνές, στο ύπαιθρο, για χρόνια. Χάσαμε για πάντα τα σπίτια, τα χωριά και τις ζωές μας. Περιμέναμε κάθε μέρα, για χρόνια, αγνοούμενους που δεν γύρισαν. Για δεκαετίες, ακούγαμε αεροπλάνο και στρέφαμε έντρομοι τα μάτια στον ουρανό. Χιαστί ταινίες στα παράθυρα, μη σπάσουν από τον βομβαρδισμό που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ξαναρχίσει. Τα παιδιά που έβγαλαν το σχολείο διαβάζοντας με το κερί στα αντίσκηνα, χειμώνες στη σειρά, βρίζονταν στην Ελλάδα από τους Ελλαδίτες, γιατί τους έτρωγαν τις θέσεις στα πανεπιστήμια. Η Μεγάλη Μαμά τίποτα δεν κατάλαβε. Κι ακόμη δεν καταλαβαίνει. Γιατί, μπορεί η Κύπρος να είναι Ελληνική, όμως, πόσο λίγο Κυπριακή είναι η Ελλάδα! Πόσο λίγο Ελληνική είναι η Ελλάδα!
  
  Επιτρέψαμε στους μικρούς πολιτικούς ενός αδύναμου και απροστάτευτου τόπου, να συμπεριφέρονται σαν άρχοντες αυτοκρατορίας. Να υπηρετούν κόμματα και τσέπες, σαν να μην υπάρχει απειλή, κίνδυνος και γκρεμός, σαν να είναι αδύνατον από τη μια μέρα στην άλλη να γίνουμε μπουκιά στο στόμα κροκοδείλων. Είδαμε τα τρυφερά, αγνά χαμόγελα των παιδιών του Απελευθερωτικού Αγώνα να χρησιμοποιούνται από βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ' έξω κι από μέσα». Ζήσαμε την αδικία, την απώλεια, την εγκατάλειψη. Τα ξέρουμε όλα, τα είδαμε όλα, τα ζήσαμε όλα. Τώρα θα φοβηθούμε;
  
  Όταν κλαίγαμε το '74, κλαίγαμε για τα σπίτια μας. Σήμερα θα κλάψουμε για τις επαύλεις μας; Τότε, κλαίγαμε για το χωριό μας. Θα κλάψουμε σήμερα για την τράπεζα; Τότε, για τους τάφους των γονιών μας. Σήμερα για τα χρέη μας; Τότε, για τις ζωές μας. Σήμερα για τις δουλειές μας; Δεν νομίζω...
  
  Η κοινωνία μας, αυτή η διαλυμένη, πιέζοντας ασταμάτητα την όποια επίσημη πολιτική ηγεσία, αλλά και πέρα απ' αυτήν, θα αναπτύξει μηχανισμούς στήριξης των ανέργων, θα φροντίσει τα παιδιά της. Όχι από ελεημοσύνη. Από αλληλεγγύη. Και με τη γνώση πως, αν ο διπλανός δε ζει καλά, κανείς δε ζει καλά. Γιατί, ό,τι ποτέ μας κράτησε σ' αυτόν τον τόπο, ήταν ένας ιδιόμορφος, ποιητικός, παράλογα ωραίος κοινωνικός ιστός, που αυτοπροστατεύεται και που μας προστατεύει. Αυτός είναι που ανάγκασε τους βουλευτές να πουν, για μια έστω στιγμή, «Όχι». Το «Όχι» της Κυπριακής Βουλής, είναι σημαντικότερο απ' ότι κάποιοι χαιρέκακοι μπορούν να υποψιαστούν. Κι ας επιστρέψει η Βουλή εκλιπαρώντας τους Τροϊκανούς, κι ας πέσει στα γόνατα, κι ας τους γλύψει τα πόδια, μετά. Κι ας χάσουμε περισσότερα. Γιατί, για μια στιγμή έστω, έμοιασε η Δημοκρατία να έχει νόημα, ένα νόημα ξεχασμένο εδώ και δεκαετίες. Έμοιασαν, έστω και για μια στιγμή, οι εκπρόσωποι να εκπροσωπούν πράγματι. Η στιγμή καταγράφεται και μένει, δημιουργώντας προηγούμενο, παρά την όποια κατάληξη. Και το γεγονός πως το προηγούμενο δημιουργήθηκε από μισή μερίδα τόπο, αγαπητοί λογικοί λογιστές, το κάνει ακόμη σημαντικότερο. Τίποτα «δικό σας» δεν θα μείνει ποτέ στην Ιστορία, να σηματοδοτεί, να καθορίζει, ή έστω να θυμίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό. Αφήστε μας να το χαρούμε. Δεν μας προσφέρονται συχνά τέτοιες χαρές.
  
  Αυτό το «Όχι», φαίνεται να είχε και χειροπιαστά αποτελέσματα: Εκτός από τη δυνατότητα μη φορολόγησης των μικροκαταθετών, εκτός από το χρονικό περιθώριο που έδωσε για τη νομοθετική ρύθμιση του περιορισμού των συναλλαγών και τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης, που μπορούν να παίξουν σημαντικά θετικό ρόλο στο μέλλον, έδωσε και τη δυνατότητα, έστω σπασμωδικά, έστω την τελευταία στιγμή, έστω με απογοητευτικό αποτέλεσμα, να μετρηθούν οι δυνάμεις και οι «φιλίες», τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας.
  
  Βοήθησε να καθαρίσει το τοπίο, να τελειώσουμε με ψευδαισθήσεις, να καταλάβουμε ξανά το πόσο μόνοι είμαστε, το πόση ευθύνη έχουμε. Κι όσοι πιστεύουν πως με ένα «Ναι» θα σώζαμε κάτι, τη Λαϊκή Τράπεζα ή την Κύπρου (αλήθεια, πόσο «δική μας» μπορεί να είναι μια τράπεζα;) και μαζί τις δουλειές, ή τους κόπους μιας ζωής που τους εμπιστευτήκαμε, να μην ξεχνούν πως, όποιο κομμάτι μας έμεινε απροστάτευτο, ούτως ή άλλως, και με τα «Ναι» και με τα «Όχι», θα κατασπαραχθεί.
  
  Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει "plan B". Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης, από ανθρώπους βουτηγμένους στην κατανάλωση, στο εφήμερο, στο συμφέρον, στο νεοπλουτισμό και στο τίποτε, μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς "Όχι". Έστω και για μια στιγμή. Ένα "Όχι" καταστροφικό και λυτρωτικό μαζί, που εσείς, αγαπητοί Ελλαδίτες μνημονιακοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, με πρόσχημα το καλό μας, δεν θα πείτε ποτέ. Θα προτιμήσετε να καταστραφούμε εξίσου, λέγοντας "Ναι".
  
  Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. Χάνουμε ξανά τη ζωή όπως τη χτίσαμε, όπως νομίζουμε πως τη διαλέξαμε, όπως νομίσαμε πως μας ανήκει. Και φοβόμαστε. Είναι ανθρώπινο. Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε... Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε.
  
  Θα τα καταφέρουμε, το ξέρουμε καλά! Γιατί, τελικά, δεν φοβόμαστε τίποτε. Γιατί, τελικά, το μόνο που φοβόμαστε, είναι το υποχρεωτικό κοίταγμα στον καθρέφτη. Το μόνο που μας φοβίζει, είναι το μόνο που πραγματικά έχουμε: το αληθινό μας πρόσωπο. Ας το ξεθάψουμε, ας το θυμηθούμε, ας το κοιτάξουμε. Ενώ όλοι, φίλοι και εχθροί, μας αγριοκοιτάζουν, ενώ η μάσκα μας πέφτει νεκρή, αυτό θα μας χαμογελάσει.
  
  
  ΠΗΓΗ: tanea.gr

H ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

Πώς να φτάσετε στην Πύλη του Παραδείσου!

Ημερομηνία: 29 Μαρτίου 2013

 

Κοντά στην περιοχή Zhangjiajie ορθώνεται περήφανο το βουνό Heavens Gate...στο κέντρο του οποίου βρίσκεται το σπήλαιο "Η πύλη για τον Παράδεισο" (Door to the Heaven). Πρόκειται για τη μεγαλύτερη φυσική σπηλιά στην Κίνα, που αποτέλεσε σημαντικό τόπο λατρείας για τους αρχαίους Κινέζους.Η τρύπα, ύψους 122 μέτρων, δημιουργήθηκε όταν κατέρρευσε ένας βράχος που ένωνε τα δύο βουνά.
Για να δείτε από κοντά την πύλη θα πρέπει να ανεβείτε 999 εξαντλητικά σκαλοπάτια. Ο αριθμός δεν επιλέχθηκε τυχαία. Το 9 για τους Κινέζους έχει την ίδια έννοια με τη λέξη "αιώνια", ή "διαρκή". Για να φτάσετε στη βάση της σκάλας, αν δεν θέλετε να ανεβείτε τα σκαλιά, θα χρειαστεί πρώτα να μπείτε στο τελεφερίκ, που ανεβαίνει 1.219 μέτρα ή να πάρετε το λεωφορείο που διασχίζει έναν επικίνδυνο ορεινό δρόμο όλο στροφές.






























 

Η ΓΗ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ

Άνοιξε η γη και τον κατάπιε- κυριολεκτικά

Friday, 29 March 2013 16:50

Κάμερα ασφαλείας κατέγραψε τη στιγμή που ο ένας φύλακας σεκιούριτι κυριολεκτικά εξαφανίζεται μέσα σε τεραστίων διαστάσεων τρύπα που άνοιξε κάτω από τα πόδια του. Οι προσπάθειες διάσωσής του απέβησαν άκαρπες, ενώ το θύμα άφησε την τελευταία του πνοή λίγη ώρα μετά το ατύχημα. Πριν το συμβάν, κάτοικοι της πόλης Σενζεν στης νότιας Κίνας είχαν κάνει παράπονα στις τοπικές αρχές για επαναλαμβανόμενους τριγμούς και δονήσεις, εξαιτίας κοντινού εργοταξίου. Πηγή: iefimerida.gr by Χριστίνα Φωτεινάκη

Read more: http://www.seleo.gr

ΟΠΟΥ - ΦΥΓΕΙ ΦΥΓΕΙ

Σε 74 χώρες μετανάστευσαν 150.000 Έλληνες επιστήμονες..

Όπου... φύγει - φύγει οι Έλληνες επιστήμονες.
Σε συνολικά 74 χώρες έχουν μεταναστεύσει μέσα στην τελευταία πενταετία πάνω από 150.000 Έλληνες αναζητώντας δουλειά.




Σε ημερίδα του γραφείου διασύνδεσης του... Παν. Μακεδονίας, την Τετάρτη, η μαζική συμμετοχή ήταν αναμενόμενη, καθώς το θέμα -«Εργασία στο εξωτερικό»- είναι πολύ επίκαιρο, ενώ ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας του ιδρύματος κ. Λόης Λαμπριανίδης βρήκε την ευκαιρία ν’ αποτυπώσει ορισμένες επικαιροποιημένες διαστάσεις της έρευνας που παρουσιάζει στο βιβλίο του «Επενδύοντας στη φυγή».

Ειδικότερα, με βάση το βιβλίο, το 2010 υπήρχαν περίπου 120.000 Έλληνες επιστήμονες, που εργάζονταν στο εξωτερικό και αποτελούσαν το 10% του συνολικού αριθμού επιστημόνων στην Ελλάδα.
Έκτοτε, ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για πάνω από 150.000. Έλληνες βρίσκονται σε 74 χώρες και συνολικά σε 528 πόλεις. Έτσι, μπορούμε να βρούμε διάφορες ειδικότητες επιστημόνων σε όλες τις γωνιές του κόσμου, όπως γιατρούς στη Μέση Ανατολή, χημικούς στην Αφρική, μηχανικούς στην Ασία. Βέβαια, οι περισσότεροι συγκεντρώνονται σε Βρετανία, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία και κυρίως στις μεγάλες πόλεις των χωρών αυτών. «Πλέον όσοι φοιτητές διανύουν τα μεγαλύτερα έτη σπουδών αρχίζουν να εξετάζουν τις διόδους φυγής στο εξωτερικό», παρατήρησε χθες στην «Καθημερινή» ο κ. Λαμπριανίδης.
Από την άλλη, σύμφωνα με την έρευνα του ίδιου, οι περισσότεροι από όσους βρίσκονται στο εξωτερικό (ακριβές ποσοστό 61%) πριν αποφασίσουν να φύγουν ή να παραμείνουν στο εξωτερικό μετά τις σπουδές για εργασία, δεν αναζήτησαν καν δουλειά στη χώρα μας. «Η κινητικότητα των επιστημόνων έχει πολλά θετικά, καθώς τους εμπλουτίζει με εμπειρίες ζωής, εργασίας.
Όμως η φυγή των επιστημόνων παίρνει τα χαρακτηριστικά του “διωγμού” από τη χώρα λόγω έλλειψης επαγγελματικών επιλογών» λέει ο πανεπιστημιακός. Ταυτόχρονα, οι μετανάστες μαζί με την πίκρα για τη φυγή διατηρούν μια ιδιαίτερα αρνητική εικόνα για ορισμένες πτυχές της ζωής στην Ελλάδα όπως η διαφθορά, η αναξιοκρατία, ο νεποτισμός, ο κομματισμός, η γραφειοκρατία, ο ωχαδελφισμός...

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: http://greece-salonika.blogspot.com/2013/03/74-150000.html#ixzz2Owu307PC

ΠΗΡΕ ΦΩΤΙΑ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

Δείτε πως παίρνουν φωτιά κύματα του Ειρηνικού Ωκεανού...

Ημερομηνία: 29 Μαρτίου 2013

 

Ο φωτογράφος David Orias απαθανάτισε απίθανες φωτογραφίες κυμάτων στον Ειρηνικό Ωκεανό, το σούρουπο και την αυγή, που θυμίζουν ουράνιο τόξο! Ακριβώς έξω από τις ακτές της Καλιφόρνιας ο καλλιτέχνης έστησε τη μηχανή του για να λάβει τα καλύτερα πλάνα που του έτυχαν ποτέ: «Η κάμερα χρησιμοποιείται για να δει οκόσμος αυτά που δεν μπορεί να δει ακριβώς με τα μάτια του.



Την ομορφιά της Γης εκεί που δεν φαίνεται. Με τα κατάλληλα επίπεδα φωτισμού, εκεί που πρέπει να τονιστούν τα φυσικά χρώματα και το νερό λαμβάνει διάφορες αποχρώσεις, θυμίζοντας έντονα ουράνιο τόξο στον ουρανό μετά τη βροχή. Οι διαφορετικές καιρικές συνθήκες αλλά και το εάν είναι πρωί ή βράδυ δίνουν έναν πιο δραματικό τόνο στη φωτογραφία», επεξηγεί ο David και εκπλήσσει -το λιγότερο- με το αποτέλεσμα...








Πηγή: http://perierga.gr

Ο ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

 Χριστόδουλος των Ελλήνων: η Δικαίωση




«Προσοχή, γιατί η Ε.Ε. βαδίζει προς διάλυση»
«Δεν θα υπάρχει Ευρώπη στηριζόμενη σε πιέσεις»
«Έρχεται η πολτοποίηση και ο αφανισμός»
«H πίστη είναι η ελπίδα μας»…



Όταν, το 2005, ο Χριστόδουλος μιλούσε για «σχέδιο κατά της Ελλάδας», κάποιοι τον έβρισκαν υπερβολικό. Όταν, το 2006, είπε «να είστε έτοιμοι γιατί κάποιοι προετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας», πολλοί δεν τον πήραν στα σοβαρά, υπνωτισμένοι από την εικονική πραγματικότητα της δήθεν «ισχυρής Ελλάδας». Όταν, το 2007, στο τελευταίο του μήνυμα, προέτρεπε για «αντίσταση και ανάκαμψη για ό,τι κινδυνεύει», είχε δει τις δύσκολες μέρες που έρχονταν και ήθελε να προειδοποιήσει.


«Οι Ευρωπαίοι έδειξαν πως δεν θέλουν το καλό μας και έγιναν αίτιοι εθνικών συμφορών. Τώρα είμαστε αδελφοί με τους Ευρωπαίους. Και καλά κάναμε. Να τα ξεχάσουμε όλα; Να τα συγχωρήσουμε ναι, να τα ξεχάσουμε όχι. Πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί. Τώρα ο κίνδυνος είναι να υποστούμε μια νέα Άλωση», έλεγε λίγο μετά την ενθρόνιση του, 14 χρόνια πριν, και είχε τόσο δίκιο.


Θα αναγνωριστεί η γενοκτονία των Ποντίων (6/7/2006)

Η γενοκτονία των Ποντίων θα αναγνωριστεί, διότι το αίμα του δικαίου δεν θάβεται στη γη, αλλά ανεβαίνει στον Θεό. Σήμερα βεβαίως, δεν βρισκόμαστε σε πολεμική περίοδο. Η πολιτική μας ηγεσία μπορεί να υποστηρίξει σε διεθνές επίπεδο τα δίκαια των Ελλήνων. Αλλά αυτό δεν είναι επιχείρημα για να ρίξετε τη σημαία του αγώνα. Ο αγώνας σας δεν είναι απότοκος συνθηκών, είναι το αναμμένο καντήλι της ψυχής σας, που η φλόγα του φαίνεται ακόμη και στον χορό σας.

Γιατί θέλουν να διαγράψουν το 1821 (25/3/2002)

Το σύστημα έχει υποβαθμίσει το Εικοσιένα, το μήνυμα του, τις θυσίες όσων αγωνίστηκαν με υπερηφάνεια κι αξιοπρέπεια για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία. Κατά βάθος μάλιστα, λόγω του ευδαιμονισμού, της ξιπασιάς και της δουλοφροσόνης έναντι των υλικά ισχυρών που διακατέχει τους ηγέτες του, το σύστημα έχει σβήσει από τη μνήμη του το '21 και θέλει να το διαγράψει και από τους Έλληνες, γιατί το βλέπει ως εμπόδιο στην αφομοίωση τους στη χοάνη του συγκρητισμού και στην υποταγή τους στο παντοδύναμο τίποτε, στο πανίσχυρο μηδέν της ανθρώπινης εξαθλίωσης.

Δεν θα τους περάσει όμως. Οι Έλληνες απέδειξαν στο θέμα των ταυτοτήτων και συνεχώς με τις ενέργειες τους τεκμηριώνουν το γεγονός ότι κρατούν ζωντανό στη μνήμη τους τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τον ευαγγελισμό του γένους και με πρωτοπορούσα την Εκκλησία τους προσφέρουν την πνευματική και πολιτισμική διακονία τους στην Ενωμένη Ευρώπη, χωρίς ίχνος έπαρσης αλλά και χωρίς κανένα σύμπλεγμα κατωτερότητας. Και πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι η Εκκλησία, με τον παλμό της θρησκεύουσας ψυχής των παιδιών της, θα αποτελεί μέχρι συντέλειας του αιώνα τεράστια και αποτελεσματική δύναμη αντίστασης εναντίον όλων όσοι νομίζουν ότι ήρθε η ώρα να ανατρέψουν την πνευματική ιστορία του γένους, να εξουθενώσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να διαστρέψουν την αλήθεια μετατρέποντας την τυραννία σε δήθεν ανθρώπινα δικαιώματα, το μυστήριο της ζωής σε μηχανιστικό φαινόμενο, και τον άνθρωπο από εικόνα του Θεού σε πριόνι και εργαλείο των σκοπιμοτήτων τους.

Ο ξένος παράγων θέλει να επιβληθεί (14/3/2004)

ΚΟΡΟΙΔΑ ΟΙ ΜΙΚΡΟΚΑΤΑΘΕΤΕΣ

Guardian: Οι Ρώσοι έχουν ήδη μεταφέρει τα λεφτά τους στην Αμερική. Όλοι ήξεραν τελικά...




«Στη δυτική πλευρά του Μανχάταν, ένα περίεργο θέαμα έχει τραβήξει την προσοχή ντόπιων και τουριστών: πρόκειται για το σκάφος του Ρώσου επιχειρηματία Ρομάν Αμπράμοβιτς, ονόματι "Eclipse". Ωστόσο αυτό δεν είναι κάτι τυχαίο, καθώς η Νέα Υόρκη εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια αποτελεί καταφύγιο για τους πλούσιους Ρώσους».


Αυτό αναφέρει δημοσίευμα του Guardian, το οποίο τονίζει πως οι Ρώσοι ολιγάρχες «αγκυροβόλησαν» τις καταθέσεις τους μακριά από τα καπρίτσια του Πούτιν ή το αυξανόμενο δημοσιονομικό φιάσκο της ευρωζώνης.

«Στη Ρωσία είναι πολύ σημαντικό αν είσαι φιλικά διακείμενος με την κυβέρνηση», τονίζει ο Ντέβιντ Νιούμαν, συνεργάτης του Ντέι Πίτνεϊ ο οποίος έχει εκπροσωπήσει την πρώην γυναίκα του μεγιστάνα Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ σχετικά με το διαζύγιό τους.

«Τα στοιχεία του ρωσικού πλούτου βρίσκονται παντού, έχουν σκάφη, έχουν αυτοκίνητα, το να αγοράσεις ένα αεροπλάνο για 40 εκατ. δολάρια δεν είναι μεγάλη υπόθεση πια», σημειώνει, ενώ αναφέρει πως ο Ριμπολόβλεβ αγόρασε το 2012 για 88 εκατ. δολάρια ένα διαμέρισμα που ακόμα αποτελεί το μεγαλύτερο deal στην ιστορία της Νέας Υόρκης.

Οι πλούσιοι Ρώσοι ήξεραν μήνες πριν ότι η κυπριακή οικονομία καταρρέει και έτρεξαν να πάρουν τα χρήματά τους και να τα επενδύσουν αλλού.

«Η ευρωπαϊκή κρίση έχει αναγκάσει ολοένα και περισσότερους Ρώσους να μεταφέρουν τα χρήματά τους αλλού. Τον τελευταίο χρόνο έχουμε παρατηρήσει μια μετατόπιση των επενδύσεων στις ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κατάστασης της ΕΕ», σημειώνει από την πλευρά του ο Εντ Μέρμελστεϊν, δικηγόρος και σύμβουλος των πλούσιων Ρώσων, ενώ προσθέτει ότι η κατάρρευση του κυπριακού οικονομικού συστήματος δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία για όσους είχαν καλούς «συνδέσμους».

«Η Κύπρος είχε αρχίσει τις συζητήσεις για το τι γινόταν περίπου 6 μήνες τώρα», τονίζει, και συμπληρώνει πως για αυτό το λόγο μερικοί πλούσιοι Ρώσοι φαίνονται να έχουν προσβληθεί από τον υπαινιγμό ότι η κατάρρευση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος τους έπιασε στον ύπνο.

«Τα οικονομικά προβλήματα της Κύπρου έχουν γίνει οι ευλογίες της Νέας Υόρκης», τονίζεται στο δημοσίευμα, καθώς οι Ρώσοι δεν επενδύουν απλά αλλά χτίζουν ολόκληρα οικοδομήματα και τονώνουν την αγορά.


Guardian- iefimerida.gr

ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ

Πως θησαυρίζουν Γερμανοί με "Ελληνικά" τυριά



Γερμανοί επιχειρηματίες θησαυρίζουν πουλώντας τυριά με ελληνικό όνομα

Το όνομα "Sirtakis" και μάλιστα όταν συνοδεύεται από μία ιστοσελίδα γεμάτη με φωτογραφίες ελληνικών νησιών και φαγητών μπορεί πολύ εύκολα να ξεγελάσει τον κόσμο.


.


Και όμως πρόκειται για μία γερμανική εταιρεία που προωθεί λευκά τυριά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κάνει δε ιδιαίτερο "πάταγο" στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη αν και πουλά τα τυριά της πολύ ακριβότερα απ' ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες η εταιρεία "Sirtakis", με έδρα την Στουτγκάρδη, δεν είναι η μοναδική. Υπάρχει επίσης η εταιρεία "Patros" ή η γαλλική "Salakis" που παράγει τυριά στην Κροατία...

Όλες τους εταιρείες που εκμεταλλεύονται την εικόνα και το όνομα της Ελλάδας για να προωθήσουν τα προϊόντα τους, την ώρα που οι εγχώριες εταιρείες πασχίζουν να λάβουν ένα μικρό κομμάτι της ευρωπαϊκής αγοράς.

Κάνοντας ένα μικρό 'tour' στην σχετική ιστοσελίδα, ανακαλύπτουμε όλα τα προσφερόμενα καλούδια...

...Φετούλα


...Γιαουρτάκι

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ BIC BRADER

Πως το ΥΠ.ΟΙΚ στήνει "παγίδα" με το ΑΦΜ...


Ηλεκτρονική παγίδα στήνει στους πολίτες το υπουργείο Οικονομικών χρησιμοποιώντας τον ΑΦΜ, στον οποίο σύντομα θα «καθρεφτίζεται», εκτός από τη φορολογική κατάσταση, το σύνολο των χρεών προς το Δημόσιο και τις τράπεζες, η πλήρης περιουσιακή κατάσταση του φορολογουμένου μαζί με όλες τις δοσοληψίες που πραγματοποιεί καθημερινά.

Με τη νέα ηλεκτρονική εφαρμογή που ετοιμάζεται, η κάθε δημόσια υπηρεσία ή κάποιος ελεγκτής που έχει σχετική εξουσιοδότηση θα μπορεί να πληκτρολογεί όποιο ΑΦΜ επιθυμεί και με το πάτημα ενός κουμπιού να κάνει «φύλλο και φτερό» τα προσωπικά στοιχεία του φορολογουμένου, να βλέπει όλα τα ακίνητα που διαθέτει, τις καταθέσεις του και όλα τα εισοδήματά που εισπράττει. Θα μπορεί επίσης να βλέπει και τις δαπάνες που πραγματοποιεί ο κάθε πολίτης μέσω πιστωτικών καρτών.


Το σχέδιο-κρεμάλα περιγράφεται στο Μνημόνιο 3 που υπέγραψε πρόσφατα η κυβέρνηση. Στη σελίδα 31 παρουσιάζεται αναλυτικά το πώς θα λειτουργεί ο «Αριθμός δημοσιονομικής ταυτοποίησης». Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση δεσμεύεται ως εξής: «Μέχρι τον Ιούνιο του 2013, θα απαιτηθεί από όλα τα υπουργεία, τα οποία έχουν δημοσιονομική σχέση με φορολογουμένους, να χρησιμοποιούν τον κωδικό αριθμό ταυτοποίησης για τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές τους με τους πολίτες. Περαιτέρω, μέχρι τον Ιούνιο του 2014 θα καθιερώσουμε μια κεντρική υπηρεσία η οποία θα ενοποιήσει και θα συνδέσει όλους τους διαφορετικούς αριθμούς ταυτοποίησης που χρησιμοποιούνται τώρα στις διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες».

Ο επονομαζόμενος ως «αριθμός δημοσιονομικής ταυτοποίησης» είναι το ΑΦΜ μας, μέσω του οποίου το Δημόσιο αλλά και τα ιδιωτικά ελεγκτικά γραφεία που προσλαμβάνει θα έχουν πρόσβαση στην περιουσιακή κατάσταση των πολιτών, στον μισθό, στη σύνταξη ή όποια άλλη αμοιβή εισπράττουν, στις κινήσεις στον τραπεζικό λογαριασμό αλλά και σε κάθε αγορά ή πληρωμή που γίνεται με πλαστικό χρήμα.

Συγκεκριμένα, το σχέδιο που αναπτύσσει το υπουργείο Οικονομικών έχει ως εξής:

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Ελλάδα: Τα μυστικά του παρελθόντος | Ντοκιμαντέρ

2013-03-28

Μια μεγάλη παραγωγή που αφορά στην Ελλάδα και στον αρχαίο Πολιτισμό της -και κατ'επέκταση τις επιρροές της στον δυτικό πολιτισμό.

Η ταινία, έχει δημιουργηθεί με τη βοήθεια της τεχνολογίας ωστε να αναπαραστήσει το παρελθόν όσο πιο πειστικά γίνεται. Χρησιμοποιούνται εναέριες λήψεις, που είναι εντυπωσιακές.

aneksigita-fainomena.blogspot.gr

VIDEO

 

ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ

Θάσος: Εκδήλωση ενημέρωσης για την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική

2013-03-28

Η Ένωση Πολιτιστικών Συλλόγων Θάσου διοργανώνει ενημερωτική εκδήλωση στη Θάσο με θέμα “Εξόρυξη Χρυσού στη Χαλκιδική και οι Επιπτώσεις στη Θάσο”

Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Ώρα 11.00 π.μ.

Ποταμιά Θάσου στον Ταρσανά

Εισηγητές:

Ανδρέας Θρασυβούλου – Καθηγητής Εργαστηρίου Μελισσοκομίας Α.Π.Θ

Κυριάκος Παναγιωτόπουλος – Καθηγητής Εδαφολογίας Α.Π.Θ.

Σπύρος Αβδημιώτης – Καθηγητής Εφαρμογών στο ΤΕΙ Τουριστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης

Συντονιστικό Φορέων και Συλλόγων Σταγείρων-Ακάνθου ενάντια στην εξόρυξη χρυσού

Coordinating Committee of Associations of Stageira-Akanthos against gold mining
 

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ - ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ

Μεταφέρεται η αργία της Πρωτομαγιάς, την Τρίτη του Πάσχα

 

[Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2013]

 

Tη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Ανάπτυξης στην πρόταση της ΕΣΕΕ για μεταφορά της αργίας της Πρωτομαγιάς από τη Μεγάλη Τετάρτη στην Τρίτη του Πάσχα ανακοίνωσε το υπουργείο. Έτσι, τα καταστήματα θα είναι ανοικτά τη Μεγάλη Τετάρτη και κλειστά την Τρίτη του Πάσχα.

Η σχετική ΚΥΑ βρίσκεται για υπογραφή στο υπουργείο Εργασίας

ΠΑΤΑΤΑ

Ψητή Πατάτα

ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΤΑΜΑ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ Έλληνας Ολυμπιονίκης παρέδωσε το μετάλλιο του στο Άγιο όρος και γιατί

28 Μαρτίου 2013

To είπε και το έκανε...

Ο Ολυμπιονίκης Ηλίας Ηλιάδης χθες το απόγευμα Τετάρτη 27 Μαρτίου επισκέφτηκε την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου όπου σε συνάντηση με τον Γέροντα Εφραίμ, τον Καθηγούμενο της Μονής,του παρέδωσε το μετάλλιό του για να αναρτηθεί στα αφιερώματα της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Παραμυθίας.

Ο Ηλίας Ηλιάδης στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο το καλοκαίρι του 2012 στους αγώνες τζούντο πήρε το χάλκινο μετάλλιο, το οποίο είχε κάνει τάμα να το αφιερώσει στην Παναγία Παραμυθία.

Ο Ολυμπιονίκης προετοιμάζεται τώρα για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα τζούντο που θα γίνει στην Βουδαπέστη στις 25-27 Απριλίου 2013.

Του ευχόμαστε χρυσό μετάλλιο!!!