Δεν υπάρχουν λόγια, λέξεις, για να περιγράψουν την χθεσινή απόφαση της βουλής των Ελλήνων. Για ακόμη μία φορά οι πολιτικοί μας στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και πήραν μία απόφαση καταστροφική για το μέλλον της χώρας. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι παραδέχονταν όλοι, πλην του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, ότι το μνημόνιο θα μεγαλώσει την ύφεση στην χώρα και δεν θα λύσει αλλά θα επιδεινώσει την κατάσταση. Παρ΄ όλα αυτά 199 ήταν οι βουλευτές που είπαν "Ναι, σε όλα". Ναι στον εξεφτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ναι στην εποπτεία, ναι στην εξαθλίωση του λαού, άρα και της χώρας, ναι χωρίς την παραμικρή διαπραγμάτευση, και ενώ πληθαίνουν οι φωνές από φιλέλληνες οι οποίοι υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να δεχθεί η χώρα μας την περεταίρω υποβάθμισή της.
Τα λεφτά που μας δανίζουν και φυσικά δεν μας χαρίζουν, κάθε άλλο μάλιστα, θα πάνε για να εξοφλήσει η Ελλάδα κάποια από τα χρέη της, και όχι στην ανάπτυξη της χώρας, μέσα από την οποία μπορεί να έρθει η εξυγίανση. Το χρέος ουσιαστικά θα παραμένει στάσιμο, ενώ η ανάπτυξη της χώρας δεν θα ξεκινήσει φυσικά το 2013 αλλά το 2040. Σε λίγους μήνες που θα διαπιστώσει το ΔΝΤ ότι δεν τις βγαίνουν και πάλι τα νούμερα, θα ζητήσει ακόμη μεγαλύτερες θυσίες από τους Έλληνες πολίτες, μέχρι την οριστική εξαθλίωσή τους. Βέβαια, για όσους γενναίους θα βρίσκονται ακόμη στην Ελλάδα.
Πολλοί πλέον συμπολίτες μας έχουν φύγει στο εξωτερικό και δουλεύουν για να ζήσουν αξιοπρεπώς την οικογένειά τους, αντιλαμβανόμενοι ότι σε αυτήν την χώρα δεν υπάρχει μέλλον. Κια δεν το λέω εγώ αυτό. Το λένε ουσιαστικά με τα λόγια τους αυτοί που υπερψήφισαν το μνημόνιο.
Να είναι σίγουροι όμως, ότι θα κριθούν σκληρά από την ιστορία και τα ονόματά τους θα γραφτούν στις μαύρες σελίδες του Έθνους μας. Γιατί έστω και την ύστατη στιγμή, δεν είχαν το θάρρος ή το συμφέρον καλύτερα, να που το μεγάλο "ΟΧΙ". Ένα "όχι" που φυσικά και δεν θα έφερνε την χρεοκοπία στην χώρα. Το ΔΝΤ θα αναγκάζονταν με τον φόβο ότι θα χαθούν σχεδόν όλα τα χρήματα, να πάρει πίσω κάποια μέτρα ή στην καλύτερη να συζητήσει με τους Έλληνες πολιτικούς πιθανές εναλλακτικές λύσεις.
Στην απίθανη περίπτωση που δεν θα δέχονταν και θα μας οδηγούσαν στην χρεοκοπία, η Ελλάδα ουσιαστικά θα είχε βοηθήσει την Ε.Ε. να αλλάξει πολιτική στην προσπάθεια για έξοδο από την κρίση. Η Ελλάδα θα βυθίζονταν στην κρίση για 1,5 περίπου χρόνο, αλλά μετά θα υπήρχε το πρόσφορο έδαφος για ανάπτυξη. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα για χώρες που πτώχευσαν και "ξύπνησαν" αμέσως μετά, αλλά και χώρες που δέχθηκαν το ΔΝΤ και καταστράφηκαν.
Συγγνώμη για το κλέψιμο του κειμένου,συμφωνώ και εγώ.
Τα λεφτά που μας δανίζουν και φυσικά δεν μας χαρίζουν, κάθε άλλο μάλιστα, θα πάνε για να εξοφλήσει η Ελλάδα κάποια από τα χρέη της, και όχι στην ανάπτυξη της χώρας, μέσα από την οποία μπορεί να έρθει η εξυγίανση. Το χρέος ουσιαστικά θα παραμένει στάσιμο, ενώ η ανάπτυξη της χώρας δεν θα ξεκινήσει φυσικά το 2013 αλλά το 2040. Σε λίγους μήνες που θα διαπιστώσει το ΔΝΤ ότι δεν τις βγαίνουν και πάλι τα νούμερα, θα ζητήσει ακόμη μεγαλύτερες θυσίες από τους Έλληνες πολίτες, μέχρι την οριστική εξαθλίωσή τους. Βέβαια, για όσους γενναίους θα βρίσκονται ακόμη στην Ελλάδα.
Πολλοί πλέον συμπολίτες μας έχουν φύγει στο εξωτερικό και δουλεύουν για να ζήσουν αξιοπρεπώς την οικογένειά τους, αντιλαμβανόμενοι ότι σε αυτήν την χώρα δεν υπάρχει μέλλον. Κια δεν το λέω εγώ αυτό. Το λένε ουσιαστικά με τα λόγια τους αυτοί που υπερψήφισαν το μνημόνιο.
Να είναι σίγουροι όμως, ότι θα κριθούν σκληρά από την ιστορία και τα ονόματά τους θα γραφτούν στις μαύρες σελίδες του Έθνους μας. Γιατί έστω και την ύστατη στιγμή, δεν είχαν το θάρρος ή το συμφέρον καλύτερα, να που το μεγάλο "ΟΧΙ". Ένα "όχι" που φυσικά και δεν θα έφερνε την χρεοκοπία στην χώρα. Το ΔΝΤ θα αναγκάζονταν με τον φόβο ότι θα χαθούν σχεδόν όλα τα χρήματα, να πάρει πίσω κάποια μέτρα ή στην καλύτερη να συζητήσει με τους Έλληνες πολιτικούς πιθανές εναλλακτικές λύσεις.
Στην απίθανη περίπτωση που δεν θα δέχονταν και θα μας οδηγούσαν στην χρεοκοπία, η Ελλάδα ουσιαστικά θα είχε βοηθήσει την Ε.Ε. να αλλάξει πολιτική στην προσπάθεια για έξοδο από την κρίση. Η Ελλάδα θα βυθίζονταν στην κρίση για 1,5 περίπου χρόνο, αλλά μετά θα υπήρχε το πρόσφορο έδαφος για ανάπτυξη. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα για χώρες που πτώχευσαν και "ξύπνησαν" αμέσως μετά, αλλά και χώρες που δέχθηκαν το ΔΝΤ και καταστράφηκαν.
Συγγνώμη για το κλέψιμο του κειμένου,συμφωνώ και εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου