ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

Κυριακή, 20 Μαΐου 2012

Fantasy/Sci-fi Fiction: Όταν η φαντασία αποτυπώνεται στο χαρτί

'Ολα εκείνα τα έργα που μας έχουν κρατήσει Συντροφιά, που μας έχουν ταξιδέψει σε Γαλαξίες πολύ πολύ μακρινούς που έχουν καταφέρει ακόμα και να μας τρομάξουν με τα δυστοπικά τοπία τους και τα αρχαία όντα τους που κείτονται αιώνια και αρνούνται πεισματικά να πεθάνουν.


Pun Intended...

Όταν ήμουν στο δημοτικό τα αγαπημένα μου βιβλία ήταν εκείνα που περιέγραφαν με λέξεις και εικόνες τις αλλόκοτες αλλά και γοητευτικές ιστορίες από την ελληνική μυθολογία. Σε κάποια τάξη, δε θυμάμαι ακριβώς, είχαμε και το σχετικό μάθημα πάνω στους βασικούς μύθους. Τους γνώριζα ήδη όλους. Δεν ξέρω πως.

Δεν περηφανεύομαι για τις σχολικές μου επιδόσεις, δεν ήμουν ποτέ άριστη μαθήτρια. Τέτοια θέματα όμως τα κατείχα από πάντα. Δεν ξέρω πως.

Σιγά σιγά τα διαβάσματά μου ωρίμασαν και με αυτά και γω μαζί τους. Οι μυθολογίες και τα παραμύθια έδωσαν τη θέση τους σε λαογραφικά κείμενα ή βιβλία που εξερευνούσαν και ανέλυαν διάφορους θρύλους. Διάβαζα για νεράιδες, για ξωτικά, για βρικόλακες και λυκάνθρωπους. Ίσως έφταιγε η εφηβεία. Ίσως όχι.

Στα τέλη της χιλιετίας άρχισα δειλά δειλά να ανακαλύπτω την Μέση Γη. Μέχρι τότε, ενώ ήξερα για τον Βρετανό "παραμυθά" δεν είχα διαβάσει τίποτα εκτός από ένα μικρό έργο του Tolkien, το "ο Γεωργός ο Γίλης από το Χαμ". 

Η αφορμή ήταν, όπως και για πολλούς άλλους, η κινηματογραφική μεταφορά της πιο διάσημης τριλογίας επικής φαντασίας. Του Άρχοντα. Όχι μόνο των Δαχτυλιδιών, γενικά.

Προτού να δω τις ταινίες είχα καταφέρει να διαβάσω τοΣιλμαρίλιον, το Χόμπιτ και φυσικά την τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Το τελευταίο μέρος, την Επιστροφή του Βασιλιά, την παρακολουθήσα στην κινηματογραφική της πρεμιέρα πρώτη σειρά από την οθόνη.

Ζαλίστηκα και πόνεσε το κεφάλι μου αλλά άξιζε. Τότε ο Peter Jackson ήταν ο προσωπικός μας Θεός και εγώ άρχισα να συνειδητοποιώ πως υπήρχαν και άλλοι σαν εμένα.

Αφού ξεκοκάλισα όλα τα βιβλία του Tolkien, ακόμα και τη μικρή συλλογή με ποιήματα, στη συνέχεια ήρθα σε επαφή με το έργο αρκετών συγγραφέων φαντασίας.

Του Λόρδου Dunsany, που θεωρείται από τους πρώτους συγγραφείς που καθιέρωσαν την επική φαντασία, του Lovecraftπου άφησε πίσω του μία απαράμιλλη κληρονομιά στο χώρο της φαντασίας τρόμου και με το έργο του πυροδότησε ένα δημιουργικό φαινόμενο, το οποίο υπηρέτησαν και υπηρετούν ακόμα πολλοί συγγραφείς.

Του Edgar Alla Poe, το οποίο έργο με τα γοτθικά ποιήματά και τις μυστηριώδεις, μακάβριες ιστορίες, όχι αμιγώς fantasy, θεωρείται ένα καλό πρώτο βήμα.

Η φαντασία σαν είδος έχει άπειρα subgenres. Δεν είσαι υποχρεωμένος να τα ξέρεις όλα ούτε να ασχολείσαι με αυτά.

Τα βασικότερα είναι η επική φαντασία, η φαντασία τρόμου και η επιστημονική φαντασία. Όλα με τα δικά τους υποείδη.

Η επιστημονική φαντασία είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο από μόνη της και διαφοροποιείται. Έχει τη δική της ξεχωριστή θέση και το δικό της φανατικό κοινό.

Στην αρχή, οφείλω να ομολογήσω πως δεν με τραβούσε ιδιαίτερα. Τα δυστοπικά τοπία της, ή οι εξωτικοί πλανήτες της με τις εξωγήινες μορφές ζωές, όντα ασύλληπτης διαφορετικότητας, όλα αυτά δεν μπορούσα να τα αφομοιώσω, ειδικότερα στην αρχή που ήμουν ακόμα κολλημένη στο πρότυπο Tolkien.

Φυσικά αυτό άλλαξε πολύ γρήγορα και ευτυχώς γιατί το sci fi σου δίνει άπειρες δυνατότητες να οραματιστείς το μέλλον και να το πλάσεις με τον πιο εξεζητημένο τρόπο που αποζητάει η ψυχή σου.

Μερικοί βασικοί συγγραφείς του φανταστικού είναι οι J. R. R. Tolkien, Ray Bradbury, Robert Howard, Clark Ashton Smith, H. P. Lovecraft, August William Derleth, R.A. Salvatore, Lord Dunsany, George R.R. Martin, Terry Brooks, Ursula Le Guin, Michael Moorcock, Fritz Leiber, Terry Pratchett, Isaac Asimov, Frank Herbert, Arthur C. Clarke, Edgar Rice Burroughs, Stephen King για μια καλή αρχή καθώς υπάρχουν χιλιάδες άλλοι που δεν έχω αναφέρει.

Ακόμα και τα "φαινόμενο" Harry Potter της τελευταίας δεκαετίας ανήκει στη σφαίρα του fantasy.

Φυσικά αν είσαι λάτρης του φανταστικού δεν έχεις μόνο τη λογοτεχνία για να ικανοποιήσεις τη δίψα σου. Ταινίες, σειρές, κόμικς, rpg, ακόμα και είδη μουσικής είναι αφιερωμένα στο fantasy. Διάφορα φεστιβάλ και συνέδρια είναι εξίσου χρήσιμα και ενημερωτικά.

Στις μέρες μας η φαντασία απολαμβάνει τη δόξα που της αξίζει και που της άξιζε από πάντα. Όλοι οι τομείς της pop culture είναι εμποτισμένοι με στοιχεία της ή είναι εξ' ολοκλήρου αφιερωμένοι σε αυτήν, τόσο που είναι πλέον δύσκολο να παρακολουθήσεις τα πάντα.

Αυτό δεν ισχύει φυσικά για την τηλεοπτική σειρά επικής φαντασίας "Game of Thrones", που βασίζεται στη saga του George R.R. Martin, "A Song of Ice and Fire", η οποία μας "αρρωσταίνει" και τα έχουμε ξαναπεί.

cosmo.gr