Πέρασε ένας χρόνος χωρίς τον Μητροπάνο και δύο χωρίς τον Παπάζογλου
Δημήτρης Μητροπάνος (2 Απριλίου 1948 - 17 Απριλίου 2012)
...τώρα δίχως πυξίδα τα ταξίδια μου κάνω
τη φωνή σου ακούω μα τι λες δε σε πιάνω...
Νίκος Παπάζογλου (20 Μαρτίου 1948 - 17 Απριλίου 2011)
...Μου χαμογέλασες πικρά και μου `πες δεν θ’ αργήσει
με βλέμμα μαύρο σύννεφο που κρύβει το πρωί
πως ξέρεις πόρτα που κανείς δεν τόλμησε ν’ ανοίξει
και σ’ άλλη φωτεινή τροχιά για πάντα θα χαθείς....
Πέρασε ένας χρόνος από την μέρα που αποχαιρετήσαμε μια από τις μεγαλύτερες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου, τον Δημήτρη Μητροπάνο.
Και δύο από τον θάνατο του ανεπανάληπτου μουσικοσυνθέτη Νίκου Παπάζογλου.
Δύο διαφορετικές ζωές. Άπειρες ομοιότητες. Σχεδόν σαν να βαδίσανε παρέα σ' αυτή τη ζωή.
Γεννήθηκαν και οι δυο το 1948, ο ένας στα Τρίκαλα, ο άλλος στη Θεσσαλονίκη.
Ξεκίνησαν την καριέρα τους σχεδόν την ίδια εποχή 64-65.
Τραγούδησαν και οι δύο μερικά από τα πιο ερωτικά τραγούδια όλων των εποχών "Σβήσε το φεγγάρι", "Αύγουστος". Τραγούδησαν κομμάτια που έγιναν κάτι σαν "εθνικός ύμνος", "Η εθνική μας μοναξιά", "Αχ Ελλάδα".
Έφυγαν και οι δύο στις 17 Απριλίου με έναν χρόνο διαφορά.
Είναι μνημόσυνο. Γιατί απλά κάποιους ανθρώπους δεν μπορούμε να τους ξεχάσουμε. Ειδικά όταν με τα τραγούδια τους έχουμε συνδέσει τόσες στιγμές μας. Για κάποιους καλλιτέχνες που έζησαν ήσυχα και ήσυχα έφυγαν και δεν τους ταιριάζουν οι τυμπανοκρουσίες και τα πολλά λόγια. Μόνο οι θύμησες..
Δημήτρης Μητροπάνος (2 Απριλίου 1948 - 17 Απριλίου 2012)
...τώρα δίχως πυξίδα τα ταξίδια μου κάνω
τη φωνή σου ακούω μα τι λες δε σε πιάνω...
Νίκος Παπάζογλου (20 Μαρτίου 1948 - 17 Απριλίου 2011)
...Μου χαμογέλασες πικρά και μου `πες δεν θ’ αργήσει
με βλέμμα μαύρο σύννεφο που κρύβει το πρωί
πως ξέρεις πόρτα που κανείς δεν τόλμησε ν’ ανοίξει
και σ’ άλλη φωτεινή τροχιά για πάντα θα χαθείς....
Πέρασε ένας χρόνος από την μέρα που αποχαιρετήσαμε μια από τις μεγαλύτερες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου, τον Δημήτρη Μητροπάνο.
Και δύο από τον θάνατο του ανεπανάληπτου μουσικοσυνθέτη Νίκου Παπάζογλου.
Δύο διαφορετικές ζωές. Άπειρες ομοιότητες. Σχεδόν σαν να βαδίσανε παρέα σ' αυτή τη ζωή.
Γεννήθηκαν και οι δυο το 1948, ο ένας στα Τρίκαλα, ο άλλος στη Θεσσαλονίκη.
Ξεκίνησαν την καριέρα τους σχεδόν την ίδια εποχή 64-65.
Τραγούδησαν και οι δύο μερικά από τα πιο ερωτικά τραγούδια όλων των εποχών "Σβήσε το φεγγάρι", "Αύγουστος". Τραγούδησαν κομμάτια που έγιναν κάτι σαν "εθνικός ύμνος", "Η εθνική μας μοναξιά", "Αχ Ελλάδα".
Έφυγαν και οι δύο στις 17 Απριλίου με έναν χρόνο διαφορά.
Είναι μνημόσυνο. Γιατί απλά κάποιους ανθρώπους δεν μπορούμε να τους ξεχάσουμε. Ειδικά όταν με τα τραγούδια τους έχουμε συνδέσει τόσες στιγμές μας. Για κάποιους καλλιτέχνες που έζησαν ήσυχα και ήσυχα έφυγαν και δεν τους ταιριάζουν οι τυμπανοκρουσίες και τα πολλά λόγια. Μόνο οι θύμησες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου