Ο ΨHΛΟΤΕΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

Τρίτη, 14 Ιανουαρίου 2014

Ο Έλληνας που κατέκτησε το Έβερεστ εξομολογείται την εμπειρία του [Εικόνα]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κατέκτησε το Έβερεστ και έχει ανέβει σε πολλές άλλες κορυφές ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος ενώ εξομολογήθηκε για πρώτη φορά την εμπειρία του στα παγωμένα Ιμαλάια.Ο Παναγιώτης...
Κοτρωνάρος γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά κατάγεται από την Μεσσηνία και πιο συγκεκριμένα από τον Κάμπο Αβίας. Είναι μέλος του ορειβατικού συλλόγου και εκπαιδευτής χειμερινού βουνού σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το tharrosnews.gr.

Ασχολείται με ορειβασία και αναρριχήσεις σε μεγάλα υψόμετρα και υπερμαραθώνιες αποστάσεις σε ξηρά και θάλασσα.

Έχει κατακτήσει την ψηλότερη κορυφή του κόσμου καθώς ανέβηκε στο Έβερεστ, έχει ανέβει και στις Άνδεις, Άλπεις και δεκάδες άλλες κορυφές της υφηλίου. Επίσης έχει συμμετάσχει πέντε φορές στο ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ, σε τέσσερις αγώνες των 100 χιλιομέτρων, δύο αγώνες των 80 χιλιομέτρων, 17 Μαραθώνιους, δέκα κολυμβητικούς διάπλους Τορωναίου κόλπου, 26 χιλιομέτρων, τρεις Μεσσηνιακού 33 χιλιομέτρων και ένα διάπλου Νείλου 18 χιλιομέτρων.

Ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος μίλησε πρόσφατα και για την εμπειρία του στο Έβερεστ. Μαζί με εννέα μέλη της ομάδας Ελλήνων ορειβατών πήραν το αεροπλάνο από το «Ελευθέριος Βενιζέλος» με κατεύθυνση το Νέο Δελχί και από εκεί θα πηγαίναν στο Νεπάλ. Ύστερα από πολλές ώρες πτήσης η ομάδα έφθασε στο Κατμαντού και εκεί χωρίστηκαν σε υποομάδες των δύο ή τριών ατόμων για να ξεκινήσουν την ανάβαση.

Μετά από εξήντα ολόκληρες ημέρες ο Παναγιώτης βρίσκονταν μία ανάσα από την κορυφή του κόσμου. ««Την τελευταία ημέρα περπατούσα αποκαμωμένος. Η παγωνιά μού είχε περονιάσει το σώμα, αλλά το αίμα μου έβραζε καθώς έβλεπα την κορυφή. Το προηγούμενο βράδυ είχα αραιώσει ένα σακουλάκι σκόνης βοδινού μέσα σε νερό, είχα μιλήσει στη γυναίκα μου που βρισκόταν στην κατασκήνωση βάσης, στους πρόποδες του βουνού, και είχα φέρει στο νου μου την οικογένειά μου.

Είχα ανάψει κεράκι στην Παναγία φεύγοντας και ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρω. Έκανα τα τελευταία μέτρα κουρασμένος. Τα πόδια μου, λόγω ατμοσφαιρικής διαφοράς, ίσα-ίσα που πήγαιναν.

Το να κάνεις έστω και ένα βήμα στα 8.000 μέτρα υψόμετρο είναι σαν να περπατάς χιλιόμετρα.

Πήρα μια μικρή ανάσα και συνέχισα… Όταν έφτασα στην κορυφή, αισθάνθηκα ότι βρέθηκα στη στέγη του Κόσμου. Έβγαλα την ελληνική σημαία και την κάρφωσα στο χιόνι.

Έπειτα πήρα τη φωτογραφία του ανθρώπου που με ενέπνευσε για το εγχείρημα αυτό και ο οποίος χάθηκε σε κάποια από τις αναβάσεις προετοιμασίας και την τοποθέτησα δίπλα στη σημαία.

Ένιωσα μια απέραντη συγκίνηση και αισθάνθηκα την ανάγκη να κοιτάξω κάτω. Έβγαλα τα γυαλιά και ένιωσα δέος».