Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΠΑΘΙΩΝ

Τα πλέον περίφημα σπαθιά της παγκόσμιας Ιστορίας

 

 

Διαβόητα ξίφη και οι φονικές περιπέτειές τους!

Είναι γνωστό ότι το σπαθί εμφανίζεται στην οικουμένη κατά την Εποχή του Χαλκού,

καθώς ο άνθρωπος σκέφτηκε από νωρίς να χρησιμοποιήσει τα νέα μέσα για πολεμικούς σκοπούς.

Το παλιότερο χάλκινο ξίφος το έφερε πράγματι στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στο σημερινό Πακιστάν,

ενώ στον Μεσαίωνα τα σιδερένια και χαλύβδινα σπαθιά παράγονταν μαζικά

και έφεραν τον όλεθρο στη μάχη σώμα-με-σώμα.

Πριν λοιπόν τα εξαφανίσει η εποχή της πυρίτιδας, πολέμαρχοι,

βασιλιάδες και αυτοκράτορες είχαν το προσωπικό τους σπαθί,

καμωμένο αναγκαστικά από τους κορυφαίους κατασκευαστές σπαθιών της οικουμένης.

Κάποια μάλιστα εξ αυτών απέκτησαν τη δική τους φήμη,

έχοντας ιστορικές καταγραφές και ντοκουμέντα να προσυπογράφουν τα χρονικά τους.

Ας δούμε λοιπόν μια σειρά από ιστορικά και τιμημένα σπαθιά που επιβίωσαν ως τις μέρες μας.

Με μυθολογικά σπαθιά και λαϊκούς θρύλους δεν θα ασχοληθούμε εδώ…

 

Το σπαθί του Tomoyuki Yamashita



Ο στρατηγός του Αυτοκρατορικού Στρατού της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έγινε γνωστός όταν κατέλαβε βρετανικές αποικίες, όπως τη Σιγκαπούρη, καταδικάστηκε όμως για εγκλήματα πολέμου μετά τον πόλεμο, όπως τη Σφαγή της Μανίλα και άλλες θηριωδίες. Το σπαθί του στρατηγού ήταν καμωμένο από τον περίφημο κατασκευαστή Fujiwara Kanenaga, κάπου μεταξύ 1640-1680, με τη λεπίδα να είναι η αυθεντική και τη λαβή να έχει ανασκευαστεί στις αρχές του 20ού αιώνα. Το κατάνα του Yamashita παραδόθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1945 στον στρατηγό ΜακΆρθουρ, ο οποίος το εμπιστεύτηκε για φύλαξη στο Πολεμικό Μουσείο του West Point, όπου παραμένει μέχρι σήμερα…

Η σκαλιστή σπάθη του San Martin



Ο Jose de San Martín ήταν περίφημος στρατηγός της Αργεντινής και ήρωας που έζησε μεταξύ 1778-1850, ακρογωνιαίος λίθος της λατινοαμερικάνικης μάχης για ανεξαρτησία από τον ισπανικό ζυγό: κάτω από τις διαταγές του, το Περού ανεξαρτητοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1821. Ο Απελευθερωτής είχε ένα σκαλιστό σπαθί που είχε αγοράσει από το Λονδίνο, ιδανικό για μάχη σώμα με σώμα, το οποίο μετά τον θάνατό του πέρασε στον στρατηγό της Αργεντινής, Don Juan Manuel de Rosas. Το σπαθί που συνόδευσε τον San Martin στον λατινοαμερικάνικο Πόλεμο της Ανεξαρτησίας φυλάσσεται σήμερα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο του Μπουένος Άιρες…

Το σπαθί με τις 7 διακλαδώσεις



Η Δυναστεία των Baekje ήταν ένα αρχαίο βασίλειο στα νότια της Κορέας, που έφτασε στον 4ο αιώνα να ελέγχει όλη την κορεατική χερσόνησο και τμήματα της Κίνας. Το 372, ο βασιλιάς Geunchogo των Baekje απέτισε φόρο τιμής στον βασιλιά Jin και παρήγγειλε την κατασκευή του συγκεκριμένου ξίφους ως δώρο. Το σιδερένιο σπαθί των 74,9 εκατοστών φτιάχτηκε βέβαια για τελετουργικούς σκοπούς και όχι για μάχη, ενώ πάνω του είναι χαραγμένες προφητείες. Παραμένει σημαντικό ιστορικό κειμήλιο γιατί δείχνει ότι υπήρχαν πράγματι σχέσεις μεταξύ των βασιλείων της Ανατολικής Ασίας της εποχής. Το επετειακό ξίφος φυλάσσεται σήμερα στο Ιεροφυλάκιο Isonokami της ιαπωνικής επαρχίας Nara, αν και δεν είναι επισκέψιμο από το κοινό…

Το σπαθί του Γουίλιαμ Γουάλας


Ο ηγέτης της σκοτσέζικης αντίστασης στον βρετανικό ζυγό κατά τους Πολέμους της Ανεξαρτησίας (τέλη 13ου-αρχές 14ου αιώνα), ο σκληροτράχηλος πολεμιστής Γουίλιαμ Γουάλας δεν χρειάζεται συστάσεις. Ο εθνικός ήρωας της χώρας οδήγησε τους άντρες του σε ξακουστές νίκες κατά των υπέρτερων Βρετανών, αν και πιάστηκε τελικά το 1305 από τον βασιλιά Εδουάρδο Α’ της Αγγλίας, ο οποίος τον εκτέλεσε για προδοσία. Το σπαθί του ιππότη Γουάλας, με το οποίο θριάμβευσε σε μια σειρά από μάχες, είναι ένα από τα πλέον ξακουστά του κόσμου και φυλάσσεται στο National Monument του Stirling της Σκοτίας. Το σπαθί μάλιστα υποβλήθηκε σε πάμπολλες τροποποιήσεις στα κατοπινά χρόνια, καθώς τόσο η λαβή του όσο και η θήκη ήταν διακοσμημένα με το δέρμα του βρετανού διοικητή Hugh Cressingham!

Το σπαθί του Ελ Σιντ



Ο ήρωας της Ισπανίας, γέννημα-θρέμμα του Βασιλείου της Καστίλης και αρχιστράτηγος των δυνάμεων του Αλφόνσο ΣΤ’, ήταν ένας δαιμόνιος στρατηγός και διπλωμάτης, το καλύτερο όπλο των Ισπανών στον πόλεμο κατά των Μαυριτανών. Ο δεινός ξιφομάχος Ελ Σιντ χρησιμοποίησε μπόλικα σπαθιά στη ζωή του, τα πλέον περίφημα όμως είναι τα Colada και Tizona, με το τελευταίο να είναι αυτό με το οποίο βάλθηκε να χαλάσει ο Ελ Σιντ τους Μαυριτανούς. Η λεπίδα του είναι καμωμένη από χάλυβα που μεταφέρθηκε από τη Δαμασκό και η ημερομηνία κατασκευής της, γραμμένη πάνω της, είναι το 1002. Το σπαθί εκτίθεται στο ισπανικό Museo de Burgos…

Το σπαθί του Βοναπάρτη



Ήταν το 1804 όταν ο Ναπολέων Βοναπάρτης στέφθηκε αυτοκράτορας της Γαλλίας και βάλθηκε να κυριεύσει την Ευρώπη, με την πρώτη δεκαετία του 19ου αιώνα να γίνεται μάρτυρας της κατακτητικής του μανίας. Ο άνθρωπος που έκανε τον πόλεμο τέχνη, σύμφωνα με τους στρατιωτικούς ερευνητές, διέθετε πλήθος πιστολιών και σπαθιών στο αυτοκρατορικό του οπλοστάσιο. Ένα εξ αυτών βγήκε σε δημοπρασία το καλοκαίρι του 2007 έναντι 6,4 εκατ. δολαρίων! Το σπαθί χρησιμοποιήθηκε στις μάχες του κατακτητή, φέροντας πάνω του τα σημάδια του πολέμου, και δόθηκε κατόπιν από τον Βοναπάρτη στον αδερφό του ως γαμήλιο δώρο. Το σπαθί, σε στιλ σπάθης των Μαμελούκων, πέρασε από γενιά σε γενιά και δεν βγήκε ποτέ από την οικογένεια, ενώ το 1978 ανακηρύχθηκε εθνικός θησαυρός της Γαλλίας.

Το Σπαθί του Ελέους


Ο βασιλιάς Εδουάρδος ο Εξομολογητής, ένας από τους τελευταίους αγγλοσάξονες μονάρχες της Βρετανίας, βασίλεψε από το 1042-1066, ενώ αμέσως μετά τον θάνατό του οι Νορμανδοί θα επεκτείνονταν στην Αγγλία, οδηγούμενοι από τον διαβόητο Γουλιέλμο τον Κατακτητή. Το περίφημο βασιλικό Σπαθί του Ελέους με τη σπασμένη λεπίδα χρησιμοποιείται από το 1236 για τη στέψη των βρετανών μοναρχών και αποτελεί τμήμα των Κοσμημάτων του Στέμματος του Ηνωμένου Βασιλείου. Μέχρι και ο διαβόητος Όλιβερ Κρόμγουελ το σεβάστηκε και δεν το έλιωσε παρέα με τα άλλα ξακουστά ξίφη του βρετανικού θρόνου…

Zulfigar



Το αρχαίο σπαθί του μουσουλμάνου ηγέτη Αλί, ξάδελφου και γαμπρού του προφήτη Μωάμεθ, δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Ο Αλί, που βασίλεψε στο Ισλαμικό Χαλιφάτο από το 656-661, έλαβε το γιαταγάνι ως δώρο από τον Μωάμεθ, εντυπωσιασμένος καθώς ήταν ο προφήτης από τη γενναιότητα και τη δύναμη του Αλί. Το γιαταγάνι με τη σκαλισμένη λεπίδα, σύμβολο της ισλαμικής πίστης, χρησιμοποιήθηκε σε πολλές από τις ξακουστές μάχες των μουσουλμάνων, όπως στην υπεράσπιση της Μεδίνα. Το σπαθί έχει επιβιώσει ως τις μέρες μας και φυλάσσεται στη συλλογή του ιμάμη Muhammad al-Mahdi…

Honjo Masamune



Ένας από τους κορυφαίους μεταλλουργούς που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης, ο ιάπωνας κατασκευαστής κατάνα Masamune έζησε και έδρασε κάπου μεταξύ 1288-1328. Τα σπαθιά που φιλοτέχνησε ο καλλιτέχνης οπλουργός θεωρούνται πλέον θρυλικά, με την ανώτερη ποιότητα και την απαράμιλλη ομορφιά τους, και το πλέον διάσημο όλων είναι το Honjo Masamune. Κατασκευασμένο στην περίοδο Έντο της Ιαπωνίας, το κατάνα των σαμουράι περνούσε από σογκούν σε σογκούν για γενιές και το 1939 χαρακτηρίστηκε εθνικός θησαυρός της χώρας, παρέμεινε ωστόσο στην κατοχή του ιδιοκτήτη του. Τον Δεκέμβριο του 1945, ο τελευταίος ιδιοκτήτης του Tokugawa Iemasa το δώρισε στο αστυνομικό τμήμα της πόλης Mejiro και λίγο αργότερα η αστυνομία το έδωσε στον λοχία Coldy Bimore του αμερικανικού ιππικού. Έκτοτε το κατάνα αγνοείται και παραμένει μυστήριο πού μπορεί να βρίσκεται…

Το σπαθί του Καρλομάγνου



Ένας από τους μεγαλύτερους ηγεμόνες που γνώρισε ποτέ ο κόσμος και εκχριστιανιστής της Ευρώπης, ο πρώτος αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαιοκαθολικής Αυτοκρατορίας (800 μ.Χ.) επέκτεινε το βασίλειό του σε μια αυτοκρατορία που καταλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης. Όσο για το προσωπικό του σπαθί, το Joyeuse, υπάρχουν σήμερα δύο πιθανοί υποψήφιοι που διεκδικούν τον τίτλο του αυθεντικού! Το πρώτο είναι μια σπάθη που φυλάσσεται στο Weltliche Schatzkammer της Βιέννης, ενώ το δεύτερο φιλοξενείται στο Μουσείο του Λούβρου. Η λεπίδα του σπαθιού του Λούβρου φέρεται να έχει φτιαχτεί από το αυθεντικό ξίφος του Καρλομάγνου και χρονολογείται από την εποχή που έδρασε ο κατακτητής που ένωσε την Ευρώπη. Ο Καρλομάγνος αποκεφάλισε ουκ ολίγους εχθρούς με το Joyeuse του, όπως τον σαρακηνό διοικητή Corsuble, χρησιμοποιώντας το ταυτόχρονα και για να κάνει ιππότες τα πρωτοπαλίκαρά του…