Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΛΟΜΠΙ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

«Ο μόνος λόγος που δεν έχουμε ακόμη αυτοκίνητα, που κινούνται με εναλλακτικό τρόπο, είναι πολιτικός.

Δεν είναι επιστημονικός»

John O’ Malley Bockris, φυσικός

«Τι πιο παράλογο και γελοίο για τρένα που ταξιδεύουν δύο φορές πιο γρήγορα από τις ταχυδρομικές άμαξες!… Πιστεύουμε ότι το Κοινοβούλιο θα περιορίσει την ταχύτητα σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο στα δέκα το πολύ δεκαπέντε χιλιόμετρα την ώρα. Όλοι συμφωνούν πως μ’ αυτή την ταχύτητα πηγαίνει κανείς αρκετά γρήγορα αλλά και με ασφάλεια». Τριμηνιαία Επιθεώρηση, 1825

 

Η πορεία της ανθρωπότητας προς την Ελεύθερη Ενέργεια δεν είναι μια ασφαλής και προδιαγεγραμμένη διαδρομή πάνω σε συγκεκριμένες ράγες. Είναι μια πορεία δύσκολη και προβληματική. Παρά τις τεχνολογικές δυνατότητες και τις προωθημένες έρευνες μιας χούφτας πρωτοπόρων, τίποτε δεν εγγυάται πως θα φθάσουμε σύντομα σε ένα φωτεινό ενεργειακό μέλλον, απαλλαγμένο από βρώμικα και αναποτελεσματικά καύσιμα. Υπάρχουν πολλοί εχθροί που καραδοκούν. Υπάρχουν δυνάμεις που εμποδίζουν την ενεργειακή μας απελευθέρωση. Υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να μας κρατήσουν δέσμιους του παραδοσιακού ενεργειακού μοντέλου.

Οι εχθροί της Ελεύθερης Ενέργειας, που παρεμποδίζουν με κάθε τρόπο τις θαυμαστές εφευρέσεις και τεχνολογίες να αλλάξουν το πρόσωπο του πλανήτη μας, είναι πολλοί και πολυπρόσωποι. Άλλοτε συνεργάζονται μεταξύ τους, συμπτύσσοντας ένα ανίερο μέτωπο κατά της Ελεύθερης Ενέργειας, και άλλοτε λειτουργούν ανεξάρτητα στοχεύοντας πάντα στην καταστολή των δυνάμεων της ενεργειακής απελευθέρωσης.

Η ύπαρξη μιας οργανωμένης παγκόσμιας συνωμοσίας κατά της Ελεύθερης Ενέργειας δεν είναι κάτι το αποδεδειγμένο. Εκείνο όμως που θεωρείται βέβαιο είναι πως υπάρχουν δυνάμεις και «ομάδες ειδικών συμφερόντων», τα κοινώς αποκαλούμενα λόμπι (Lobby), που δεν βλέπουν με καλό μάτι την αλλαγή του σημερινού ενεργειακού μοντέλου, άσχετα αν καταστρέφει το περιβάλλον του πλανήτη μας και είναι ολοφάνερα σπάταλο και αντιπαραγωγικό. Αυτές οι κλειστές ομάδες ασκούν μεγάλη επιρροή στις κυβερνήσεις, αναγκάζοντας τες να υιοθετήσουν εχθρική στάση απέναντι στις νέες ενεργειακές τεχνολογίες και στους πρωτοπόρους της Ελεύθερης Ενέργειας. Από την πλευρά τους οι κυβερνήσεις έχουν και τους δικούς τους λόγους για να βλέπουν την Ελεύθερη Ενέργεια ως απειλή για τη σταθερότητα του συστήματος. Κυβερνήσεις και λόμπι συμπτύσσουν συχνά κοινό μέτωπο κατά της Ελεύθερης Ενέργειας. Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα, που δείχνει πως μια συντεχνία κατάφερε να πείσει τη γαλλική κυβέρνηση να φορολογήσει το ηλιακό φως!

Πριν ανακαλυφθούν τα φθηνά και ανθεκτικά τζάμια, μόνον τα πλουσιότερα μέλη της γαλλικής αριστοκρατίας είχαν τη δυνατότητα να πληρώνουν για γυάλινα παράθυρα στις κατοικίες τους. Ωστόσο, αμέσως μετά τη Γαλλική Επανάσταση τα γυάλινα παράθυρα έγιναν διαθέσιμα στο εμπόριο κι έτσι η ανερχόμενη μεσαία τάξη έκτιζε πλέον τα σπίτια της με μεγάλα παράθυρα από γυαλί. Το γεγονός αυτό είχε πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις στις δουλειές και στις τσέπες των παραδοσιακών παρασκευαστών κεριών. Προηγουμένως, τα σκοτεινά δίχως παράθυρα σπίτια σήμαιναν μια σταθερή πελατεία γι’ αυτούς. Όμως πλέον, τα μεγάλα γυάλινα παράθυρα επέτρεπαν το φως του ήλιου να εισχωρεί στο εσωτερικό του σπιτιού για περισσότερες ώρες την ημέρα. Οι Γάλλοι παρασκευαστές κεριών αντέδρασαν. Ζήτησαν από τη νέα γαλλική κυβέρνηση να περάσει έναν ειδικό νόμο για τη φορολογία των ιδιοκτητών κατοικιών Ο νόμος προέβλεπε έναν φόρο, που θα ήταν ανάλογος με το αριθμό και το μέγεθος ου κάθε παραθύρου. Ο φόρος κατάφερε να περάσει και μ’ αυτoν τον τρόπο το λόμπι των παρασκευαστών κεριών μπόρεσε να φορολογήσει το ηλιακό φως!

Πως όμως κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο για κάτι τόσο παράλογο; Ένας φυσικός εξηγεί: «Η συντεχνία υποστήριξε πως τα μεγάλα παράθυρα ήταν ένα αριστοκρατικό τέχνασμα. Έκαναν τα σπίτια πιο κρύα το χειμώνα και πιο ζεστά το καλοκαίρι. Ήταν εύθραυστα και ανασφαλή. Το ηλιακό φως ήταν κακό για την υγεία… Τα μεγάλα παράθυρα προκαλούσαν ατυχήματα, αρρώστιες και κλοπές… Η συντεχνία των Γάλλων παρασκευαστών κεριών ουσιαστικά δεν έκανε τίποτε το διαφορετικότερο απ’ ότι κάνουν σήμερα διάφορες ‘’ομάδες ειδικού ενδιαφέροντος’’: παρεμποδίζουν την αντικατάσταση των πανάκριβων παραδοσιακών, βρώμικών και απαρχαιωμένων πηγών ενέργειας, από νέες καθαρές, φθηνές και φυσικές πηγές ενέργειας». Στα τέλη του 19^ου αιώνα η ανθρωπότητα εισήλθε στην εποχή του ηλεκτρισμού με μια πρωτόγνωρη αισιοδοξία για το μέλλον της. Τη δεκαετία του 1880 οι εφημερίδες της εποχής προέβλεπαν «ελεύθερο ηλεκτρισμό» για όλους. Οι απίστευτες ανακαλύψεις πάνω στη φύση του ηλεκτρισμού είχαν δημιουργήσει αυτή την εντύπωση. Ο Νίκολα Τέσλα, μετά τις εκπληκτικές εφευρέσεις του πάνω στο εναλλασσόμενο ρεύμα, είχε παρουσιάσει στον κόσμο το «ασύρματο φως» και τα υψηλής συχνότητας ηλεκτρικά ρεύματα. Υπήρχε στην ατμόσφαιρα ένας ενθουσιασμός, μια έκσταση και μια ανυπομονησία για το μέλλον.

Μέσα σε δύο δεκαετίες ο κόσμος γνώρισε για πρώτη φορά μια πληθώρα εκπληκτικών ανακαλύψεων: αεροπλάνο, αυτοκίνητο, κινηματογράφος, τηλέφωνο, ραδιόφωνο και φωτογραφική μηχανή. Η βικτοριανή εποχή είχε ανοίξει το δρόμο σε κάτι εντελώς πρωτόγνωρο. Για πρώτη φορά στην ιστορία οι απλοί άνθρωποι ενθαρρύνθηκαν να οραματίζονται ένα ουτοπικό μέλλον, με σύγχρονες μεταφορές κι επικοινωνίες, καλύτερες δουλειές, κατοικίες και φαγητό για τον καθένα. Οι ασθένειες θα μπορούσαν να θεραπευτούν, το ίδιο και η φτώχεια. Η ζωή θα γινόταν ολοένα και καλύτερη, καθώς ο καθένας θα έπαιρνε ένα «κομμάτι από την πίτα» της προόδου.

Τι συνέβη και σχεδόν τίποτε από όλα αυτά δεν πραγματοποιήθηκε; Μήπως επειδή αυτή η τεχνολογική έκρηξη δεν είχε και την αντίστοιχη ώθηση στον ενεργειακό τομέα για να προχωρήσει; Ήταν όλος αυτός ο ενθουσιασμός για τον «ελεύθερο ηλεκτρισμό» απλώς ευχολόγιο, που η «πραγματική επιστήμη» έδειξε ότι είναι ανέφικτος;

 

Η απάντηση είναι προφανής: Όχι! Φανταστικές τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας αναπτύχθηκαν στις δεκαετίες που ακολούθησαν. Με το πέρασμα του χρόνου αναπτύχθηκαν πολλαπλές μέθοδοι παραγωγής ενέργειας με εξαιρετικά χαμηλό κόστος. Ωστόσο καμιά από αυτές τις τεχνολογίες δεν έφθασε στην «ανοικτή» αγορά για μαζική κατανάλωση. Για ποιο λόγο συνέβη αυτό; Γιατί εμποδίστηκε η εξαπόλυση ενός νέου κύματος ενεργειακών τεχνολογιών, που θα απελευθέρωναν ενεργειακά την ανθρωπότητα και θα έφερναν ένα βήμα πιο κοντά μας την ουτοπία;

Η πρώτη εχθρική δύναμη είναι το υπάρχον μονοπώλιο του χρήματος. Σύμφωνα με την επικρατούσα καπιταλιστική θεωρία στη βιομηχανία υπάρχουν τα εργοστάσια, τα προϊόντα και το κεφάλαιο. Το κεφάλαιο έχει τρεις μορφές (υποκατηγορίες): το φυσικό κεφάλαιο, το χρήμα και η πίστωση. Το φυσικό κεφάλαιο αποτελείται από τα πολύτιμα μέταλλα (π.χ. χρυσός) και από τις ενεργειακές πηγές (π.χ. άνθρακας, πετρέλαιο κ.α.). Το χρήμα είναι στην ουσία ένα ειδικά τυπωμένο χαρτί, που με ευθύνη της κυβέρνησης είναι «πληρωτέο επί τη εμφανίσει». Η πίστωση σχετίζεται με τις καταθέσεις ή το δανεισμό του χρήματος από τις τράπεζες με σκοπό το κέρδος από τους τόκους.

Στις περισσότερες χώρες του κόσμου υπάρχει ένα «μονοπώλιο του χρήματος». Είμαι «ελεύθερος» σημαίνει ότι έχω όσα «χρήματα» θέλω. Όχι όμως οποιαδήποτε χρήματα αλλά εκείνα που έχουν πάνω τους την υπογραφή του διευθυντή της Κεντρικής Τράπεζας, που έχει και την ευθύνη της εκτύπωσης των χαρτονομισμάτων. Αυτό το μονοπώλιο χρήματος βρίσκεται στα χέρια ενός μικρού αριθμού κρατικών και κυρίως ιδιωτικών τραπεζών, τις οποίες και κατέχουν μια κλειστή ομάδα από τις πλουσιότερες οικογένειες του πλανήτη μας. Στόχος των όσων ελέγχουν αυτές τις τράπεζες είναι η επέκταση του ελέγχου τους στο 100% των πηγών κεφαλαίου στον πλανήτη μας, έτσι ώστε να επιτρέπουν ή να εμποδίζουν την πρόσβαση του καθένα μας σ’ αυτές τις πηγές.

Μια ανεξάρτητη πηγή πλούτου, όπως είναι μια συσκευή Ελεύθερης Ενέργειας, στα χέρια του καθένα μας, αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για τα σχέδια αυτής της ελίτ για παγκόσμια κυριαρχία. Αν εμφανιστεί μια ανεξάρτητη πηγή πλούτου και ο καθένας ή η κάθε επιχείρηση αντλεί χρήματα από αυτή και χωρίς τη μεσολάβηση των τραπεζών, τότε θα απειληθεί η σταθερότητα των επιτοκίων και κατ’ επέκταση του τραπεζικού συστήματος. Η τεχνολογία Ελεύθερης Ενέργειας είναι σίγουρο πως θα αλλάξει την αξία του χρήματος περιορίζοντας την κερδοσκοπία.

 

Ωστόσο οι πλουσιότερες οικογένειες και όσοι ζουν εκμεταλλευόμενοι τις πιστώσεις δεν επιθυμούν κανέναν ανταγωνισμό στα «χωράφια» τους. Θέλουν να διατηρήσουν το υπάρχον καθεστώς ελέγχου του μονοπωλίου του χρήματος. Γι’ αυτούς η Ελεύθερη Ενέργεια δεν είναι απλώς κάτι που πρέπει που αποσιωπηθεί, αλλά κάτι που πρέπει να απαγορευτεί αυστηρά!

Έτσι τα βαθύπλουτα «τζάκια» και οι Κεντρικές Τράπεζες είναι οι πρώτες δυνάμεις που εμποδίζουν τους πολίτες να έχουν πρόσβαση στις τεχνολογίες Ελεύθερης Ενέργειας. Χρησιμοποιούν μάλιστα το γελοιώδες επιχείρημα πως έχουν «θεϊκή εντολή» για να κυβερνούν τον κόσμο! Οι τρόποι που χρησιμοποιούν για να αποτρέψουν τη στροφή της ανθρωπότητας προς την Ελεύθερη Ενέργεια είναι πολλοί: δολοφονία εφευρετών, ψυχολογική εξόντωση, απειλές, δολιοφθορές, συκοφαντίες κ.α. Για να καταστήσουν μάλιστα μια τέτοια εξέλιξη ακόμη πιο δύσκολη έφθασαν στο σημείο να «ιεροποιήσουν» τους Νόμους της Θερμοδυναμικής που υποστηρίζουν πως η Ελεύθερη Ενέργεια είναι αδύνατη! Στην πραγματικότητα όμως η Ελεύθερη Ενέργεια είναι μια απειλή για τα κέρδη τους και μια αποσταθεροποιητική δύναμη απέναντι στον ολοκληρωτικό τους έλεγχο.

 

 

 

Μια άλλη εχθρική αντίδραση απέναντι στις νέες εφευρέσεις του χώρου της Ελεύθερης Ενέργειας, προέρχεται από ανθρώπους που έχουν βγάλει χρήματα με τις υπάρχουσες τεχνολογίες και φοβούνται ότι οι νέες τεχνολογίες απειλούν τα υφιστάμενα κέρδη τους. Η πιο οργανωμένη αντίσταση στις νέες επαναστατικές εφευρέσεις, προέρχεται από τις μεγάλες επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τις παραδοσιακές εφευρέσεις και μορφές ενέργειας. Οι επιχειρήσεις αυτές εξαπολύουν άριστα οργανωμένες εκστρατείες δυσφήμησης των νέων τεχνολογιών. Αυτό έκανε και ο Έντισον, που προέβη σε δυσφημιστική εκστρατεία κατά του εναλλασσόμενου ρεύματος του Τέσλα, επειδή ο ίδιος πίστευε ότι είχε περισσότερο συμφέρον από το αδύναμο συνεχές ρεύμα. Οι μεγάλες επιχειρήσεις συχνά καταφεύγουν και σε ύπουλους τρόπους εξουδετέρωσης των νέων τεχνολογιών, όπως για παράδειγμα αγοράζοντας τις ευρεσιτεχνίες δήθεν για να τις αξιοποιήσουν αλλά στην ουσία για να τις θάψουν…

 

 

 

 

 

Η δεύτερη μεγάλη δύναμη, που διάκειται εχθρικά απέναντι στην Ελεύθερη Ενέργεια, είναι τα κράτη και οι κυβερνήσεις τους. Ο παράγοντας που υπεισέρχεται σ’ αυτή την περίπτωση είναι η «εθνική ασφάλεια».

Είναι γεγονός πως δεν ζούμε σ’ έναν παραδεισένιο κόσμο, αλλά σ’ έναν κόσμο σκληρό κι επικίνδυνο για τον άνθρωπο. Ευθύνη των κρατών είναι να προστατεύουν τους πολίτες τους από εσωτερικές κι εξωτερικές απειλές. Για το σκοπό αυτό υπάρχουν ο στρατός και η αστυνομία. Ο πρώτος φροντίζει για την άμυνα και η δεύτερη για την εσωτερική ασφάλεια και την τήρηση των νόμων. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι νομοταγείς πολίτες. Υπακούν στις εντολές του νόμου γιατί πιστεύουν πως είναι «για το καλό τους». Ορισμένοι απ’ αυτούς θεωρούν μάλιστα την υποταγή στους νόμους βασικό στοιχείο για την επίτευξη κοινωνικής γαλήνης και τάξης. Αντίθετα, όσοι άνθρωποι λειτουργούν πέρα από την «κυριαρχία του νόμου», είναι παράνομοι, εγκληματίες, προδότες, επαναστάτες ή τρομοκράτες.

Τα κράτη δεν λειτουργούν με ορθολογικά ή ανθρωπιστικά κριτήρια, αλλά με βάση τους κανόνες της ισχύος. Ο ισχυρότερος επιβιώνει και επικρατεί έναντι των άλλων. Στις δημοκρατικές χώρες ισχυρότερος σημαίνει πάντα το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα. Καμιά κυβέρνηση, που είναι στην ουσία ένα πολιτικό κόμμα που διαχειρίζεται την εξουσία, δεν αφήνει οποιοδήποτε πλεονέκτημα να της ξεφύγει από τον έλεγχο. Οποιαδήποτε ατομική δραστηριότητα, μέσα ή έξω από τη χώρα, που προσφέρει κάποιο πλεονέκτημα ανοικτά προς κάθε ενδιαφερόμενο, αποτελεί πάντα απειλή για την «εθνική ασφάλεια». Έτσι η τεχνολογία της Ελεύθερης Ενέργειας αποτελεί τη χειρότερη απειλή για την «εθνική ασφάλεια»! Απειλεί τον έλεγχο και την απόλυτη κυριαρχία του κράτους πάνω στους πολίτες του.

 

 

Η απρόσκοπτη και απεριόριστη πρόσβαση του καθένα μας στην Ελεύθερη Ενέργεια απειλεί να διαταράξει την ευαίσθητη ακόμη και στις καλύτερες συνθήκες «ισορροπία» μεταξύ των κρατών. Βλέπετε, ο καθένας μας θα ήθελε να εξασφαλίσει για τον εαυτό του την απόκτηση απεριόριστου πλούτου και ισχύος, όμως την ίδια στιγμή θα ήθελε να εμποδίσει και τους άλλους να κάνουν το ίδιο!

Τα κράτη και οι κυβερνήσεις αποτελούν λοιπόν τη δεύτερη γιγαντιαία δύναμη, που δεν επιτρέπει την πρόσβαση της ανθρωπότητας στις τεχνολογίες Ελεύθερης Ενέργειας. Χρησιμοποιούν ως πρόσχημα τους το δικαίωμα στην αυτοάμυνα και στην αυτοσυντήρηση. Η αυτοάμυνα τους επιτυγχάνεται σε τρία επίπεδα: Πρώτον, με το να μην προσφέρεται το πλεονέκτημα της Ελεύθερης Ενέργειας σ’ έναν εξωτερικό εχθρό. Δεύτερον, με το να προστατεύεται η εσωτερική τάξη από τρομοκρατικές δραστηριότητες των πολιτών τους, που ίσως μπουν στον πειρασμό να χρησιμοποιήσουν τις νέες ανεξέλεγκτες τεχνολογίες για κακούς σκοπούς. Και τρίτον, με το να διατηρούν το υπάρχουν καθεστώς φορολογίας στις πηγές ενέργειας, η οποία αποφέρει τεράστια έσοδα που συντηρούν τον σπάταλο και αντιπαραγωγικό κρατικό μηχανισμό.

Προς αυτή τη κατεύθυνση τα κράτη και οι κυβερνήσεις διώκουν νόμιμα ή παράνομα τους εφευρέτες για δήθεν «εγκληματική δράση». Επιδίδονται χωρίς αναστολές στη φορολογική τους εξόντωση, σε απειλές, τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, καταστροφή εξοπλισμού, κατάσχεση περιούσιας κ.α. Όλα αυτά εμποδίζουν τους εφευρέτες να προωθήσουν τις συσκευές Ελεύθερης Ενέργειας, ώστε να γίνουν προσιτές στους καταναλωτές…

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

ΠΗΓΗ: Γιώργος Στάμκος: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, Η Επανάσταση που Αλλάζει τα Πάντα