Ο Eλληνοαμερικάνος Archie Karas, ο κορυφαίος τζογαδόρος όλων των εποχών
Ο άνθρωπος που έβαλε τα γυαλιά στον Nick the Greek κερδίζοντας και χάνοντας 40 εκατ. δολάρια!
Την ώρα που ο Νίκος Δάνδολος, περισσότερο γνωστός ως Nick the Greek, πέθαινε ξοφλημένος σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες το 1966, ένας έφηβος από την Κεφαλονιά το έσκαγε από το σπίτι του για να ανοιχτεί με θάρρος στην περιπέτεια που λέμε ζωή.
Και ζωή για τον κατά κόσμο Ανάργυρο Καραμπουρνιώτη ήταν αποκλειστικά ο τζόγος και η συγκίνηση που μόνο αυτός ξέρει να προσφέρει!
Μπορείτε να φανταστείτε κάποιον να καταφτάνει στο Λας Βέγκας το 1992 με 50 δολάρια στην τσέπη και σύντομα να τα έχει αβγατίσει σε 17 εκατομμύρια παίζοντας μπιλιάρδο, πόκερ και ζάρια; Και αντί να τα εξαργυρώσει και να περάσει το υπόλοιπο του βίου του ζωή και κότα, να στρέφεται στα μεγάλα τραπέζια του πόκερ και να φτάνει το κομπόδεμα στα 40 εκατ. δολάρια;
Και έτσι εύκολα όπως τα κέρδισε να τα χάνει όλα και να μένει στον άσο μέσα σε 2,5 χρόνια; Αυτός είναι ο μεγαλύτερος τζογαδόρος όλων των εποχών, που μέχρι το 1995 έπαιξε μερικά από τα θρυλικότερα στοιχήματα του τζόγου και μια σειρά από μυθικές σήμερα παρτίδες πόκερ που είδε ποτέ το Λας Βέγκας στην ξακουστή τυχοδιωκτική ιστορία του!
Ποιος άλλος θα μπορούσε να παίζει εννιάμπαλο μπιλιάρδο έναντι 40.000 δολαρίων την παρτίδα, να ποντάρει εκατομμύρια σε μια παρτίδα πόκερ και να ρίχνει τα ζάρια για 1,8 εκατομμύρια τη φορά; Η λίστα είναι αναγκαστικά μικρή και περιλαμβάνει μάλιστα μόνο ένα όνομα, αυτό του Archie «The Greek» Karas, όπως τον λένε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Του ανθρώπου που τα χρήματα δεν ήταν ποτέ το ζητούμενο παρά μόνο η αδρεναλίνη του τζόγου, ό,τι πρόσωπο κι αν είχε αυτός. Όπως παραδέχτηκε εξάλλου ο Jack Binion, γιος του Benny Binion του καζίνο Binion's Horseshoe που συνήθιζε να έχει σπίτι ο έλληνας ποκεράς, «ο Archie έχει περισσότερο τζόγο μέσα του από κάθε άλλο άνθρωπο που έχω γνωρίσει».
Ο μεγαλύτερος και μακράν ο πιο ριψοκίνδυνος και ατρόμητος τζογαδόρος όλων των εποχών, θρύλος πλέον στους κύκλους των ΗΠΑ, έβγαλε και έχασε αμύθητα ποσά με μια παροιμιώδη απλότητα, την ίδια ώρα που η κολοσσιαία κούρσα του μεταξύ 1992-1995 απέκτησε ονοματεπώνυμο («The Run») και παραμένει το μεγαλύτερο σε συγκομιδή και μακροβιότερο σερί νικών στην ιστορία του τζόγου της Νεβάδα, της παγκόσμιας πρωτεύουσας των καζίνο!
Αλλά και πριν το «The Run» ο Karas είχε βγάλει και χάσει εκατομμύρια, παίζοντας τα λεφτά σαν τραπουλόχαρτα. Ο Καραμπουρνιώτης νίκησε τους κορυφαίους επαγγελματίες του πόκερ και λέγεται πως θα χρειαζόταν μια στρατιά από δαύτους για να τα πάρουν από το κεφαλονίτικο φαινόμενο των ζαριών, του πόκερ και του μπιλιάρδου.
Σήμερα συνεχίζει και ζει στο Λας Βέγκας, αν και πλέον του έχει απαγορευτεί η είσοδος σε όλα τα καζίνο της Νεβάδα εξαιτίας μιας κομπίνας που τον τσάκωσαν να κάνει. Πλέον είναι σύμβουλος πόκερ, μεταλαμπαδεύοντας στη νέα γενιά κάτι από τη μαγεία που είχε ως παίκτης. Η ιστορία του είναι πραγματικότατη και αξίζει να απαθανατιστεί σε βιβλία και ταινίες…
Πρώτα χρόνια
Ο Ανάργυρος Καραμπουρνιώτης γεννιέται το 1951 στα Αντιπάτα της Κεφαλονιάς ως ένα από τέσσερα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας του νησιού. Ο πατέρας του Νικόλας ήταν οικοδόμος και δουλευταράς, αν και οι δουλειές σπάνιζαν στο νησί του Ιονίου. Κι έτσι ο μικρός στρέφεται από νωρίς στη ζωή του στα στοιχήματα, μπας και βγάλει κάνα ψιλό και φάει λίγο ψωμί, μιας και το φαγητό δεν ήταν πάντα εξασφαλισμένο.
Το σημείο καμπής θα έρθει το 1966, όταν σε άλλον έναν ομηρικό καυγά με τον πατέρα του, ο Νικόλας θα του εκσφενδονίσει ένα φτυάρι! Ο μικρός δούλευε μαζί του στην οικοδομή αλλά μισούσε το γιαπί, κι έτσι συγκέντρωνε την πατρική μήνη. Το φτυάρι πέρασε ξυστά από το κεφάλι του 15χρονου εφήβου, ο οποίος μάζεψε αμέσως τα μπογαλάκια του και εγκατέλειψε μια για πάντα το σπιτικό και το νησί του.
Τον πατέρα του δεν θα τον ξανάβλεπε ποτέ, καθώς πέθανε από καρκίνο τέσσερα χρόνια αργότερα. Η οικογένειά του ζει ακόμα και σήμερα στην Κεφαλονιά και ο Ανάργυρος έχει καλές σχέσεις μαζί τους, επισκεπτόμενος το νησί τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο. Όταν μάλιστα κολυμπούσε στο χρήμα, συνήθιζε να φέρνει τη μητέρα και τα αδέρφια του για πολυτελείς διακοπές στις ΗΠΑ.
Ο Ανάργυρος πέρασε τα επόμενα δυο χρόνια μπαρκάροντας σε εμπορικά αλλά και επιβατικά καράβια, δουλεύοντας συνήθως ως σερβιτόρος. Σε ένα ταξίδι στο Πόρτλαντ του Όρεγκον όμως αποφάσισε να κατέβει από το πλοίο και πίσω να μην κοιτάξει. Ήταν στη χώρα των ευκαιριών και αποφάσισε να πιάσει τη ζωή από τα μαλλιά…
Ο Archie Karas καταφτάνει
Μόνο και χωρίς καν να μιλά τη γλώσσα, το 17χρονο αγόρι καταφέρνει μετά κόπων και βασάνων να φτάσει στο Λος Άντζελες, όπου και πιάνει δουλειά ως σερβιτόρος. Με τα αγγλικά τα κουτσοβόλευε, αν και σήμερα μιλά άπταιστα τρεις γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά και ισπανικά.
Το ευτύχημα για τον ίδιο ήταν ότι αυτή έμελλε να είναι η πρώτη και τελευταία δουλειά που θα έκανε ποτέ στις ΗΠΑ! Γιατί από την επόμενη κιόλας χρονιά, ο 18χρονος νεαρός δεν θα χρειαζόταν να δουλεύει για να ζει. Δίπλα ακριβώς στο εστιατόριο ήταν ένα μπιλιαρδάδικο, στο οποίο σύχναζε ο έλληνας μετανάστης, καθώς δεν είχε χαρτιά και κρυβόταν από τις Αρχές.
Εκεί θα γίνει ξεφτέρι στο μπιλιάρδο και σύντομα θα βγάζει πολλά περισσότερα από τα κερδοφόρα στοιχήματα παρά από τον μισθό του σερβιτόρου και τα πουρμπουάρ των πελατών! Ένα από τα συχνότερα «θύματά» του, όπως θυμάται ο ίδιος, ήταν ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου όπου εργαζόταν, τον οποίο ξεπουπούλιαζε καθημερινά ο Καραμπουρνιώτης, βρίσκοντας στην πορεία πολλούς ακόμα που τον προκαλούσαν σε μια παρτίδα μπιλιάρδου.
Σύντομα θα μεταπηδήσει από το εννιάμπαλο μπιλιάρδο, το τζογαδόρικο, στα πίσω δωμάτια της αίθουσας όπου παιζόταν το παράνομο πόκερ. Ο Ανάργυρος ήταν λες στο στοιχείο του, καθώς η φυσική του κλίση στον τζόγο απέδιδε και απέδιδε μάλιστα ιδιαιτέρως καλά.
Όταν μάλιστα κανείς δεν τον έπαιζε πια μπιλιάρδο, καθώς τους τα μάσαγε χοντρά, ο Ανάργυρος κατάλαβε πως θα έπρεπε να μεταπηδήσει στο πόκερ για τα προς το ζην, καθώς είχε ήδη παρατήσει τη δουλειά του και ζούσε από τα στοιχήματα και τον τζόγο. Η τύχη και η αναντίρρητη ικανότητά του του έδειξαν τον δρόμο.
Ο πρώτος του στόχος ήταν μάλιστα τα 10.000 δολάρια, ποσό που έλεγε πως όταν θα έβγαζε θα σταματούσε και θα ζούσε μετά ζωή και κότα. Το νούμερο έγινε βέβαια σύντομα 50.000 δολάρια, μετά 500.000 και τελικά 1.000.000! Αν και αμέσως φάνηκε πως τα λεφτά δεν ήταν το ζητούμενο, καθώς στα 20 και στα 30 του είχε ήδη βγάλει και χάσει το ένα αυτό εκατομμύριο τουλάχιστον 50 φορές! Όπως το λέει και ο ίδιος: «Τη μια μέρα οδηγούσα μια Μερσεντές και την άλλη κοιμόμουν σε αυτή».
Τώρα ήταν γνωστός στα πέρατα του Λος Άντζελες ως Archie Karas και όλοι σέβονταν τις ικανότητές του στην μπλόφα αλλά και το ριψοκίνδυνο του παιξίματός του. Αν και τα καλύτερα (και τα χειρότερα, αναγκαστικά) ήταν να έρθουν…
Ο κολοφώνας του Karas και το (άτυπο) ρεκόρ του στη Νεβάδα
Μια από τις σπάνιες ποιότητες που διέθετε ο Archie ήταν ότι αναζητούσε πάντα τους καλύτερους για να παίξει πόκερ, ποντάροντας μάλιστα ακραία μεγάλα ποσά. Ήταν πραγματικά ατρόμητος και σωστό αγρίμι στα πράσινα τραπέζια και ήθελε να συγκρίνεται μόνο με τους καλύτερους του τζόγου.
«Δεν εκτιμώ πραγματικά τα χρήματα», παραδέχεται, «αυτά που θέλω δεν τα αγοράζουν τα λεφτά: υγεία, ελευθερία, αγάπη και ευτυχία. Δεν φοβάμαι και παίζω έτσι ακριβώς, μη φοβούμενος ότι θα χάσω. Ακόμα και ως παιδί στην Ελλάδα δεν φοβόμουν να τα τζογάρω όλα, ό,τι κι αν ήταν αυτό».
Κι έτσι σε όσο μεγάλη τρύπα κι αν είχε βυθιστεί, μπορούσε μαγικά να βγει για να βρεθεί και πάλι στον ουρανό, πριν κατακρημνιστεί ξανά στα Τάρταρα σε έναν αδιάκοπο κύκλο πλούτου και φτώχειας, θριάμβων και πανωλεθριών. Έτσι πορεύτηκε μέχρι τον Δεκέμβριο του 1992, όταν έχασε 2 εκατομμύρια στο πόκερ και έμεινε με 50 δολάρια στην τσέπη, πανί με πανί δηλαδή.
Τι έκανε; Ταξίδεψε στο Λας Βέγκας για να μπορεί να τζογάρει ακόμα μεγαλύτερα ποσά! Παρά το γεγονός ότι δεν είχε φράγκο στην τσέπη. Αυτό είναι που τον κάνει τζογαδόρο και μάλιστα έναν από τους καλύτερους που έχει δει ποτέ ο κόσμος, ότι δεν σταματά εκεί που οι περισσότεροι θα τα παρατούσαν ηττημένοι.
Με την κοσμοθεωρία αυτή κατέφτασε λοιπόν στην άνυδρη Νεβάδα, με 50 δολάρια στην τσέπη και ένα ρεζερβουάρ άδειο από το ταξίδι. Ό,τι ακολούθησε, είναι τόσο εκπληκτικό που μοιάζει προϊόν μυθοπλασίας. Κι όμως, είναι αληθινό σε όλα του και καλά καταγραμμένο εξάλλου στο ίδιο το πάνθεο του τζόγου του Βέγκας. Όπως παρατηρεί εξάλλου σχετικά και ένας ιστορικός του πόκερ: «Ο Archie ήταν έτοιμος για το Βέγκας, το Βέγκας δεν ήταν όμως έτοιμο για τον Archie»!
Στο πρώτο καζίνο που βρήκε μπροστά του, το Binion's Horseshoe, ήταν σε εξέλιξη ένα πρωτάθλημα πόκερ με πολλά και λαχταριστά παράπλευρα παιχνίδια. Φέρνοντας μια βόλτα την αίθουσα, εντόπισε έναν γνωστό του συνάδελφο που γνώριζε καλά και σεβόταν τα τζογαδόρικα χαρίσματα του Έλληνα. Κανείς δεν το ήξερε τότε, αλλά ο νέος «The Greek» ήταν έτοιμος να κάνει κάτι εκπληκτικό και ολότελα αδιανόητο.
Παρά το γεγονός ότι είχε μείνει και πάλι στον άσο, χάνοντας 2 ολόκληρα εκατομμύρια μερικά βράδια πρωτύτερα, η αυτοπεποίθησή του φαινόταν να μην καταλαβαίνει από τέτοια. Τα ατσαλένια νεύρα του και το ελληνικότατο πείσμα του θα έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους. Ο Archie ζήτησε από τον φίλο του ένα δανειάκι 10.000 δολαρίων για να δοκιμάσει την τύχη του στην αγαπημένη του παραλλαγή πόκερ, το Razz (Seven Card Stud) των 200/400 δολαρίων.
Κανείς δεν έπαιζε razz τόσο καλά όσο ο Archie, κάτι που ήξερε όλο το Λος Άντζελες όχι όμως και το Λας Βέγκας. Μέσα σε τρεις ώρες, ο ποκεράς είχε τριπλασιάσει το αρχικό ποσό του, αν και αυτό έμελλε να είναι η αρχή μιας ανεπανάληπτης πορείας στην τσόχα. Αφού ξεπλήρωσε τα 10.000 δολάρια (συν ένα 50% μπόνους για τον χρηματοδότη του), ο πάντα γαλαντόμος Archie στράφηκε στο μπιλιάρδο, παίζοντας 10.000 δολάρια την παρτίδα.
Αφού κέρδισε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στο μπιλιάρδο, αύξησε με τον αντίπαλό του το στοίχημα στα 40 χιλιάρικα την παρτίδα! Πολλοί έσπευσαν να παρακολουθήσουν τη μάχη -τα ποσά ήταν πρωτόγνωρα για το μπιλιάρδο-, από την οποία έφυγε ο Karas με 1,2 εκατ. δολάρια στην τσέπη! Οι δυο τους μετακόμισαν μετά στο Binion's Horseshoe για να λύσουν τις διαφορές τους στο πόκερ, καθώς ήταν αμφότεροι εξίσου καλοί τόσο στο μπιλιάρδο όσο και την τράπουλα. Ο Karas απέσπασε από τον «Κύριο Χ», όπως τον αποκαλεί μεγαλόψυχα για να μη μάθει ο πλανήτης ποιος ήταν, άλλα 3 εκατομμυριάκια!
Τώρα ήταν διατεθειμένος να τζογάρει όσα είχε στα χέρια του, αν και λίγοι ήταν διατεθειμένοι να παίξουν τέτοια αστρονομικά ποσά. Έπειτα από τρεις μήνες δράσης, το κομπόδεμά του είχε αβγατίσει στα 7 εκατομμύρια και πλέον μόνο οι κορυφαίοι επαγγελματίες σκέφτονταν να δοκιμάσουν την τύχη τους απέναντί του.
Πολλοί θυμούνται μάλιστα τον Karas να κάθεται αναπαυτικά στο τραπέζι του Binion's Horseshoe με τα 5 από τα 7 εκατομμύρια μπροστά του, δείχνοντας τις προθέσεις του και περιμένοντας υπομονετικά τον γενναίο που θα τον αντιμετώπιζε. Το πρώτο του «θύμα» ήταν ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής του World Series of Poker και ο μεγαλύτερος κατά γενική ομολογία παίκτης του Texas Hold’em, Stu Ungar, ο οποίος είχε στο πλάι του επαγγελματία ποκερά που είχε πια το δικό του καζίνο.
Αφού τον ξαλάφρωσε από 1,2 εκατ. δολάρια, σειρά είχε μετά ο θρυλικός Chip Reese, που οι παρτίδες με μετρητό ήταν το στοιχείο του. Έπειτα από 25 παρτίδες των 8.000/16.000 δολαρίων, ο Reese απαλλάχθηκε από 2 εκατ. δολάρια, το μεγαλύτερο ποσό που είχε χάσει ποτέ από παίκτη, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος λίγο αργότερα!
Ο Archie συνέχισε το μοναδικό σερί του νικώντας πολλούς ακόμα κορυφαίους παίκτες και παγκόσμιους πρωταθλητές, όπως οι Puggy Pearson, Johnny Moss και Johnny Chan, συγκεντρώνοντας σε έξι μήνες περισσότερα από 17 εκατ. δολάρια. Η δράση στέρεψε μάλιστα για τον ίδιο εξαιτίας της φήμης που απέκτησε στο Βέγκας αλλά και του αστρονομικού του ποσού φυσικά, καθώς κανείς δεν καθόταν τώρα απέναντί του.
Κανένα πρόβλημα για τον Karas, που στράφηκε τώρα στα ζάρια, παίζοντας 100 χιλιάρικα τη ζαριά! Παρά τους περιοριστικούς όρους που του έθεσε ο γιος του αφεντικού, Jack Binion, ο Archie συνέχισε να βγάζει εκατομμύρια στα ζάρια και το μεγάλο του πρόβλημα έγινε τώρα η καθημερινή μεταφορά όλου αυτού του μετρητού!
Το αυτοκίνητό του ήταν γεμάτο με εκατομμύρια, ο ίδιος οπλοφορούσε και κάλεσε ακόμα και τον αδερφό του από την Κεφαλονιά για έξτρα ασφάλεια. Κάποια στιγμή το καζίνο του Binion δεν είχε πια μάρκες των 5.000 δολαρίων, καθώς ήταν όλες τους στα χέρια του έλληνα τζογαδόρου! Άλλο ένα ρεκόρ του Βέγκας που ανήκει στην ιστορία του τζόγου.
Όπως και τα 40 εκατομμύρια που έβγαλε ο Archie στο σερί του των 2,5 ετών! Ένας άθλος που δύσκολα θα ξεπεραστεί…
Η πτώση και η συνέχεια, πάντα η συνέχεια
Ό,τι μάζεψε όμως με κόπο, ικανότητα και άπλετη τύχη στα 2,5 αυτά χρόνια, θα τα έχανε σε μόλις τρεις εβδομάδες! Τα ζάρια τού εξαφάνισαν 11 εκατομμύρια, ο Chip Reese πήρε πίσω το αίμα του και τα 2 εκατομμύρια που είχε χάσει και το μπακαρά, στο οποίο στράφηκε τώρα ο ασίγαστος Karas, του στέρησε άλλα 17 εκατομμύρια.
Έχοντας χάσει 30 εκατομμύρια σε λιγότερο από έναν μήνα, ο Archie ήρθε στην Ελλάδα για να ανασυνταχθεί, καθώς ο τραπεζικός του λογαριασμός μετρούσε άλλα 12 εκατομμύρια (είχε κερδίσει 42 εκατ. και όχι 40 που διατείνεται το καζίνο). Κάποια στιγμή επέστρεψε δριμύτερος στο Βέγκας και τον παιδότοπό του, το καζίνο Horseshoe, παίζοντας ζάρια και μπακαρά για 300.000 την παρτίδα.
Η τύχη τον είχε όμως εγκαταλείψει και τα έχασε όλα, μέχρι δολαρίου, σε λίγες μόνο μέρες. Ο αλαζόνας στο τραπέζι Archie Karas δεν έχασε μόνο ό,τι είχε βγάλει, αλλά ξαφνικά η κοινότητα του πόκερ έκοψε δεσμούς μαζί του. Ως εκδίκηση προφανώς για τον πρωτόγνωρα ριψοκίνδυνο και εφετζίδικο τρόπο με τον οποίο έπαιζε μόνος χωρίς αντίπαλο στην πράσινη τσόχα.
Οι μέχρι πρότινος αντίπαλοί του στα τρελά στοιχήματα δεν του μιλούσαν τώρα, καθώς είχαν μάθει με τον δύσκολο τρόπο ότι ο έλληνας ποκεράς παραήταν παράτολμος και δύσκολος να κερδηθεί. Παρά το εμφατικό του πάθημα, ο Karas δεν σταμάτησε το πόκερ: σε λιγότερο από έναν χρόνο, τα 40 χιλιάρικα που είχε μαζέψει στα μικρά τραπέζια έγιναν μεμιάς 1 εκατομμύριο στο καζίνο Desert Inn!
Ο δολοφόνος του πόκερ επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος, το Horseshoe, όπου κέρδισε άλλα 4 εκατομμύρια, κι όλο αυτό για να τα χάσει πάλι όλα την επόμενη μέρα. Χρόνια αργότερα, τον είδαν και πάλι στο Binion’s Horseshoe να βγάζει 980.000 δολάρια καταφτάνοντας εκεί με 36 χιλιάρικα στην τσέπη.
Η γκίνια είχε όμως εγκαθιδρυθεί για τα καλά στη ζωή του και τίποτα δεν φαινόταν να μπορεί να την ανακόψει. Πλέον έπαιζε σε τραπέζια με μικρά πονταρίσματα και τον ξαναβρίσκουμε στους τίτλους της ειδησεογραφίας στις 24 Σεπτεμβρίου 2013, όταν πιάστηκε να παίζει blackjack με σημαδεμένη τράπουλα σε καζίνο του Σαν Ντιέγκο.
Ο Karas συνελήφθη στο σπίτι του στο Λας Βέγκας και καταδικάστηκε τελικά σε τρία χρόνια με αναστολή, σε μια περίεργη υπόθεση στην οποία ο δικηγόρος του συνελήφθη κατόπιν από το FBI. Όσα χρήματα του είχαν απομείνει, πήγαν στην εγγύησή του. Πλέον του έχει απαγορευτεί η είσοδος στα καζίνο της Νεβάδα και ο Archie λειτουργεί τώρα ως μέντορας νέων παικτών βγάζοντας τα προς το ζην με ποσοστά από τα κέρδη τους.
Μια χαρακτηριστική στιγμή του ήταν στην κηδεία του Chip Reese το 2007, όπου έσπευσε ο ελληνοαμερικανός ποκεράς για να αποδώσει τα οφειλόμενα στον θρύλο της τράπουλας. Οι νεότεροι παίκτες που είχαν συρρεύσει στο τελευταίο αντίο του Reese δεν ήξεραν καν ποιος είναι ο σχεδόν 60άρης τότε Karas που φαινόταν να ξέρει καλά όλη την παλιά φουρνιά των κορυφαίων παικτών.
Ίσως γιατί ο άθλος του έλαβε χώρα πριν από 12 χρόνια και πλέον ανήκει στην ιστορία του τζόγου. Ίσως πάλι γιατί έτσι το θέλησε ο ίδιος. Όπως σημείωσε πάντως γνωστός ποκεράς για την ατμόσφαιρα της κηδείας: «Όπως παρατηρούσα τον Archie και το πώς κινούνταν στον χώρο, η σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό ήταν πως κανένας από τους παριστάμενους δεν μπόρεσε ποτέ να κερδίσει τον Chip Reese στα τραπέζια του πόκερ εκτός από έναν μόνο άνθρωπο στον κόσμο, τον Archie Karas. Ο οποίος δεν ήταν εκεί για να κομπάσει, αλλά για να αποτίσει φόρο τιμής όπως και κάθε άλλος».
Το απίστευτο ταξίδι του Ανάργυρου μεταξύ 1992-1995 από τη δόξα στα Τάρταρα παραμένει αυτό που είναι, πραγματικά απίστευτο. Όσο για τον ίδιο, περιορίζεται απλώς να δηλώσει: «Το πόκερ δίνει σε έναν άνθρωπο περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει χρήματα, είναι όμως δύσκολη δουλειά. Μπορεί να κερδίσω 1-4 εκατομμύρια σε 10-30 λεπτά στα ζάρια, ανεβάζοντας το ποσό όσο ψηλά θέλω, την ίδια ώρα που θα μου πάρει 24 ώρες για να βγάλω 1-2 εκατομμύρια στο πόκερ. Είναι πολλή δουλειά και είναι εξαντλητική. Το κάνω μόνο γιατί μου αρέσει να παίζω πόκερ»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου