ΟΠΛΑ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ

Αυτά είναι τα πλέον μη πρακτικά όπλα που σκέφτηκε να φτιάξει ο άνθρωπος

Όταν η δύναμη πυρός καταντά ξεκαρδιστικά μη λειτουργική!

Κατά τη διάρκεια της Ιστορίας, η ανθρωπότητα κατέληξε συχνά πυκνά σε οπλικές δημιουργίες που ήταν σκανδαλωδώς μη πρακτικές, εντελώς περίπλοκες ή απλώς κακοσχεδιασμένες.

Ή ίσως ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους, προσπαθώντας να ισορροπήσουν μεταξύ καινοτομίας και αποτελεσματικότητας.

Εδώ δεν θα μιλήσουμε μάλιστα για ανατρεπτικούς σχεδιασμούς που έμειναν στα χαρτιά ή σε στάδιο πρωτοτύπου, αλλά για οπλικά συστήματα που υιοθετήθηκαν από ένοπλες δυνάμεις φέρνοντας αβίαστα το μειδίαμα στα χείλη…

Συσκευή Κρουμλάουφ

Με τον βαρύγδουπο όρο «Συσκευή Κρουμλάουφ» εννοούσαν απλώς ένα εξάρτημα που προσαρμοζόταν στο τουφέκι StG 44. Το εν λόγω εξάρτημα ήταν μια λυγισμένη κάννη, ώστε να μπορεί ο φαντάρος να πυροβολεί πίσω από γωνίες ή μέσα από το άρμα μάχης! Η συσκευή διέθετε ενσωματωμένο περισκόπιο για να μην επηρεάζεται το σημάδι του χειριστή, την ίδια ώρα που η γωνία της κάννης έβγαινε από 30 μέχρι και 40 μοίρες.

Παρά τον πρωτοποριακό σχεδιασμό και την εξόφθαλμη πρακτικότητά της, η Συσκευή Κρουμλάουφ είχε όσο να πεις τα ψεγάδια της. Όταν, για παράδειγμα, η σφαίρα έβγαινε από την κάννη του όπλου και έμπαινε στη Συσκευή, έχανε ένα καλό μέρος της ταχύτητάς της. Την ίδια ώρα, η Κρουμλάουφ χαλούσε γρηγορότερα από το τουφέκι, μιας και πολλές φορές η σφαίρα «έβρισκε» στη γωνία της κάννης καταστρέφοντας το εξάρτημα…

PIAT

Το βρετανικό αντιαρματικό φτιάχτηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1940 για να τρυπά τη θωράκιση των γερμανικών αρμάτων μάχης και έκανε αρκετά καλά τη δουλειά του, μέχρι να περιζώσουν τουλάχιστον οι Γερμανοί με μεταλλικές ποδιές τα τανκς τους. Οι εν λόγω ποδιές προκαλούσαν πρόωρη πυροδότηση του βλήματος, αποτρέποντάς το από το να κάνει οποιαδήποτε ζημιά στο άρμα μάχης.

Την ίδια ώρα, το PIAT ήταν διαβόητο για τον βαθμό ανάκρουσής του, αφήνοντας τους χειριστές του καταμελανιασμένους. Αλλά και ο μηχανισμός της σκανδάλης του δεν ήταν παίξε γέλασε, αφού έπρεπε να ήσουν αρκετά χειροδύναμος για να καταφέρεις να πατήσεις τη σκανδάλη. Και για να το κάνεις αυτό, έπρεπε να το σηκώσεις και να το γυρίσεις ανάποδα, κάτι που σε άφηνε εκτεθειμένο στα εχθρικά πυρά.

Παρά ταύτα, το PIAT λειτούργησε για χρόνια στον βρετανικό στρατό, παίρνοντας μέρος ακόμα και στον Πόλεμο της Κορέας…

Chauchat

Εδώ έχουμε το χειρότερο ελαφρύ πολυβόλο όλων των εποχών! Κατασκευασμένο για λογαριασμό του γαλλικού στρατού κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Chauchat είχε τόσα ψεγάδια που δεν ξέρει από πού να ξεκινήσει κανείς! Κατά πρώτο, με το που ζεσταινόταν ελάχιστα έβγαινε εκτός λειτουργίας και έπρεπε να κρυώσει εντελώς για να μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί.

Ο σχεδιασμός του γεμιστήρα ήταν βέβαια ακόμα χειρότερος. Ο ημικυκλικός γεμιστήρας, ειδικά σχεδιασμένος για να βλέπει ο βοηθός πολυβολητή πόσα φυσίγγια είχαν απομείνει εντός του, κολλούσε συνέχεια, ειδικά όταν το όπλο ήταν μέσα στις σκόνες των χαρακωμάτων.

Και βέβαια ο πολυβολητής έπρεπε να προσέχει πού τοποθετούσε το κεφάλι του, καθώς η ανάκρουση του Chauchat δεν ήταν παιχνιδάκι. Περίπλοκο και κατασκευαστικά κατώτερο των περιστάσεων, πέρασε στην Ιστορία ως το απολύτως χειρότερο…

Δίκαννο κανόνι

Σχεδιασμένο για τον στρατό της Συνομοσπονδίας κατά τον αμερικανικό εμφύλιο, το δίκαννο κανόνι έριχνε δυο οβίδες ταυτοχρόνως, δυο οβίδες που συνδέονταν με αλυσίδα για να περιστρέφονται κατά την τροχιά τους και να γαζώνουν οτιδήποτε βρισκόταν στο διάβα τους. Με κόστος κατασκευής στα 350 δολάρια, έγινε βέβαια σύντομα αντιληπτό ότι σπανίως οι δυο κάννες πυροβολούσαν ταυτοχρόνως και ακόμα και όταν το έκαναν, τα αποτελέσματα μόνο ακριβή δεν ήταν.

Στα δοκιμαστικά μάλιστα, οι οβίδες ξεστράτιζαν διαρκώς από τον στόχο τους και γκρέμιζαν δέντρα, έριχναν καμινάδες και σκότωσαν και μια αγελάδα. Λόγω του κατεπείγοντος της κατάστασης όμως, το δίκαννο κανόνι επιστρατεύτηκε άρον άρον στη μάχη, αν και σύντομα έγινε σαφές πως έκανε περισσότερη ζημιά παρά καλό.

Κι έτσι πήρε μέρος σε μερικές δευτερεύουσες μάχες και μπήκε τελικά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας…

Χειροβομβίδα Hanes

Η μεταλλική σφαίρα γεμάτη με εκρηκτικά αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1860, αυτή τη φορά για τις δυνάμεις της Ένωσης του αμερικανικού εμφυλίου. Διέθετε 10-14 προεξοχές για να είναι σίγουρο πως θα πυροδοτηθεί ο εκρηκτικός μηχανισμός της, αν και όπως θα περίμενε κανείς, παραήταν εύκολο να σκάσει ακούσια.

Τα τόσα και τόσα ατυχήματα την κράτησαν τελικά μακριά από το πεδίο της μάχης. Τη συγκεκριμένη μάλιστα την έκλεψαν και οι Νότιοι, όχι ότι σημείωσαν βέβαια μεγαλύτερη αποτυχία. Ήταν και επισήμως η χειρότερη χειροβομβίδα που κατασκευάστηκε ποτέ…