Μυστηριώδης μπαταρία δουλεύει 176 χρόνια και κανείς δεν ξέρει πώς!
Ενώ η επιστήμη προσπαθεί να εξηγήσει τα πάντα σε αυτό τον κόσμο,
κάποια πράγματα παραμένουν ανεξήγητα.
Όπως αυτή η μπαταρία που λειτουργεί συνεχώς τα τελευταία 176 χρόνια
και κανείς δεν ξέρει πώς!
Μια μπαταρία που είχε εγκατασταθεί σε ένα κουδούνι το 1840
στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δουλεύει ασταμάτητα τα τελευταία 176 χρόνια
ή αλλιώς το κουδούνι που τροφοδοτεί έχει χτυπήσει περίπου
10 δισεκατομμύρια φορές.
Η μυστηριώδης μπαταρία που βρίσκεται στο Εργαστήριο Clarendon έχει παραξενέψει τους ερευνητές, καθώς κανείς δεν ξέρει πώς έχει διαρκέσει για τόσο πολύ καιρό.
Επισήμως γνωστό ως Clarendon Dry pile ή απλά το ηλεκτρικό κουδούνι της Οξφόρδης, τροφοδοτείται από μία μόνο φαινομενικά αθάνατη μπαταρία, η οποία κινεί μια μεταλλική μπάλα μπροστά και πίσω με έναν απαλό ήχο. Αυτό συμβαίνει επειδή η επιβάρυνση είναι τόσο χαμηλή ώστε η μεταλλική μπάλα που είναι υπεύθυνη για το κουδούνισμα, απλά δονείται απαλά μεταξύ των δύο καμπανών.
Το Clarendon Dry Pile είναι ένα από τα πρώτα είδη ηλεκτρικής μπαταρίας. Αυτές λειτουργούν με τη χρήση εναλλασσόμενων δίσκων αργύρου, ψευδαργύρου, θείου και άλλων στοιχείων, για την παραγωγή μικρών ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας. Στην περίπτωση της μπαταρίας του Oxford Bell, η κατασκευή των «δίσκων» στο εσωτερικό της μπαταρίας είναι άγνωστη.
Το 1984, ο Α.Ι. Croft, τότε ερευνητής στο Εργαστήριο Clarendon της Οξφόρδης, εξηγεί το μυστήριο πίσω από τη λειτουργία της:
«Το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένοι οι δίσκοι δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα, αλλά είναι σαφές ότι η εξωτερική επικάλυψη είναι θείο και αυτό σφραγίζει στα κύτταρα και τον ηλεκτρολύτη. Παρόμοιοι δίσκοι με το συγκεκριμένο, έγιναν από τον ερευνητή Giuseppe Zamboni, οι μπαταρίες του οποίου αποτελούνταν από περίπου 2.000 ζεύγη δίσκων αλουμινόχαρτου κολλημένων σε χαρτί εμποτισμένο με θειικό ψευδάργυρο και επικάλυψη από την άλλη πλευρά με διοξείδιο του μαγγανίου. Οι δίσκοι φυσικά δεν είναι στεγνοί, αλλά περιέχουν τη σωστή ποσότητα του νερού για την παροχή ηλεκτρολύτη χωρίς να προκαλείται βραχυκύκλωμα».
Το κουδούνι από την Watkins & Hill, μια εταιρεία στο Λονδίνο, αγοράστηκε από τον καθηγητή Robert Walker που το άφησε στο σχολείο με ένα χειρόγραφο σημείωμα που λέει ότι «εγκαταστάθηκε το 1840.»
Οι ερευνητές είναι διστακτικοί στο να ανοίξουν τη συσκευή, δεδομένου ότι η διαταραχή θα μπορούσε να «μας αποτρέψει από το να δούμε πόσο καιρό θα διαρκέσει το πείραμα.» Ο Α.Ι. Croft, δήλωσε ότι είναι απίθανο η ηλεκτροχημική ενέργεια να εξαντληθεί, αλλά το σείστρο της καμπάνας μπορεί να φθαρεί. Τότε το κουδούνι θα σταματήσει να χτυπάει και θα είμαστε σε θέση να εξετάσουμε με μεγαλύτερη προσοχή το εσωτερικό του.
Εν τω μεταξύ, το Oxford Bell έχει ονομαστεί από το Guinness Book of World Records ως «η πιο ανθεκτική μπαταρία του κόσμου» που συνεχίζει να λειτουργεί.
Ενώ η επιστήμη προσπαθεί να εξηγήσει τα πάντα σε αυτό τον κόσμο,
κάποια πράγματα παραμένουν ανεξήγητα.
Όπως αυτή η μπαταρία που λειτουργεί συνεχώς τα τελευταία 176 χρόνια
και κανείς δεν ξέρει πώς!
Μια μπαταρία που είχε εγκατασταθεί σε ένα κουδούνι το 1840
στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δουλεύει ασταμάτητα τα τελευταία 176 χρόνια
ή αλλιώς το κουδούνι που τροφοδοτεί έχει χτυπήσει περίπου
10 δισεκατομμύρια φορές.
Η μυστηριώδης μπαταρία που βρίσκεται στο Εργαστήριο Clarendon έχει παραξενέψει τους ερευνητές, καθώς κανείς δεν ξέρει πώς έχει διαρκέσει για τόσο πολύ καιρό.
Επισήμως γνωστό ως Clarendon Dry pile ή απλά το ηλεκτρικό κουδούνι της Οξφόρδης, τροφοδοτείται από μία μόνο φαινομενικά αθάνατη μπαταρία, η οποία κινεί μια μεταλλική μπάλα μπροστά και πίσω με έναν απαλό ήχο. Αυτό συμβαίνει επειδή η επιβάρυνση είναι τόσο χαμηλή ώστε η μεταλλική μπάλα που είναι υπεύθυνη για το κουδούνισμα, απλά δονείται απαλά μεταξύ των δύο καμπανών.
Το Clarendon Dry Pile είναι ένα από τα πρώτα είδη ηλεκτρικής μπαταρίας. Αυτές λειτουργούν με τη χρήση εναλλασσόμενων δίσκων αργύρου, ψευδαργύρου, θείου και άλλων στοιχείων, για την παραγωγή μικρών ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας. Στην περίπτωση της μπαταρίας του Oxford Bell, η κατασκευή των «δίσκων» στο εσωτερικό της μπαταρίας είναι άγνωστη.
Το 1984, ο Α.Ι. Croft, τότε ερευνητής στο Εργαστήριο Clarendon της Οξφόρδης, εξηγεί το μυστήριο πίσω από τη λειτουργία της:
«Το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένοι οι δίσκοι δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα, αλλά είναι σαφές ότι η εξωτερική επικάλυψη είναι θείο και αυτό σφραγίζει στα κύτταρα και τον ηλεκτρολύτη. Παρόμοιοι δίσκοι με το συγκεκριμένο, έγιναν από τον ερευνητή Giuseppe Zamboni, οι μπαταρίες του οποίου αποτελούνταν από περίπου 2.000 ζεύγη δίσκων αλουμινόχαρτου κολλημένων σε χαρτί εμποτισμένο με θειικό ψευδάργυρο και επικάλυψη από την άλλη πλευρά με διοξείδιο του μαγγανίου. Οι δίσκοι φυσικά δεν είναι στεγνοί, αλλά περιέχουν τη σωστή ποσότητα του νερού για την παροχή ηλεκτρολύτη χωρίς να προκαλείται βραχυκύκλωμα».
Οι ερευνητές είναι διστακτικοί στο να ανοίξουν τη συσκευή, δεδομένου ότι η διαταραχή θα μπορούσε να «μας αποτρέψει από το να δούμε πόσο καιρό θα διαρκέσει το πείραμα.» Ο Α.Ι. Croft, δήλωσε ότι είναι απίθανο η ηλεκτροχημική ενέργεια να εξαντληθεί, αλλά το σείστρο της καμπάνας μπορεί να φθαρεί. Τότε το κουδούνι θα σταματήσει να χτυπάει και θα είμαστε σε θέση να εξετάσουμε με μεγαλύτερη προσοχή το εσωτερικό του.
Εν τω μεταξύ, το Oxford Bell έχει ονομαστεί από το Guinness Book of World Records ως «η πιο ανθεκτική μπαταρία του κόσμου» που συνεχίζει να λειτουργεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου