Καλλιτέχνης βάφει πέτρες τόσο καλά που μοιάζουν με ζωντανά πλάσματα!
Η Ακί Νακάτα, είναι μια ιδιαίτερη καλλιτέχνιδα. Θέλει να ζωγραφίσει τη ζωή και το ζωντανό πνεύμα που νιώθει μέσα στις πέτρες. Για την ίδια, δεν είναι απλά υλικά ή καμβάδες ζωγραφικής.
Η Ακί αναφέρει: «Ανάμεσα σε πολυάριθμες πέτρες, στην όχθη μιας λίμνης, μια πέτρα που μοιάζει με ζώο, τραβά την προσοχή μου. Όταν την βρίσκω, νιώθω πως και εκείνη βρίσκει εμένα. Οι πέτρες έχουν τις δικές τους προθέσεις και θεωρώ πως οι συναντήσεις μας, είναι το σύνθημά τους για να προχωρήσω στη ζωγραφική τους».
Οι πέτρες που αποφασίζει να ζωγραφίσει, δεν είναι αυθαίρετες αλλά κάτι με το οποίο έχει δημιουργήσει μια σύνδεση και εμπνέεται να εργαστεί με αυτές. Σύμφωνα με την Ακί: «Όταν έχω να αντιμετωπίσω τις πέτρες και την τέχνη μου, το κάνω με σεβασμό. Ποτέ δεν επεξεργάζομαι μια πέτρα, δεν αλλάζω το σχήμα, ούτε την κόβω».
Η Ακί αναφέρει: «Ανάμεσα σε πολυάριθμες πέτρες, στην όχθη μιας λίμνης, μια πέτρα που μοιάζει με ζώο, τραβά την προσοχή μου. Όταν την βρίσκω, νιώθω πως και εκείνη βρίσκει εμένα. Οι πέτρες έχουν τις δικές τους προθέσεις και θεωρώ πως οι συναντήσεις μας, είναι το σύνθημά τους για να προχωρήσω στη ζωγραφική τους».
Οι πέτρες που αποφασίζει να ζωγραφίσει, δεν είναι αυθαίρετες αλλά κάτι με το οποίο έχει δημιουργήσει μια σύνδεση και εμπνέεται να εργαστεί με αυτές. Σύμφωνα με την Ακί: «Όταν έχω να αντιμετωπίσω τις πέτρες και την τέχνη μου, το κάνω με σεβασμό. Ποτέ δεν επεξεργάζομαι μια πέτρα, δεν αλλάζω το σχήμα, ούτε την κόβω».
«Οι πέτρες μπορεί να μην περιλαμβάνονται στους ζωντανούς οργανισμούς. Όμως, όταν σκέφτομαι πόσο καιρό χρειάστηκαν για να αλλάξουν από ένα τεράστιο βράχο των βουνών για να καταλήξουν σε αυτό το σχήμα και μέγεθος, νιώθω την ιστορία της γης. Η πέτρα είναι σιωπηλός μάρτυρας χιλιετιών. Νιώθω την ανάσα της ζωής σε κάθε πέτρα οπότε μερικές φορές ζωγραφίζω και τους μιλάω».
«Για να φέρω στην επιφάνεια την ζωντανή ύπαρξη που νιώθω στο εσωτερικό της πέτρας, προχωρώ πολύ προσεκτικά. Σκέφτομαι και τοποθετώ στη σωστή θέση τη σπονδυλική στήλη. Κάνω μόνο όποια πινελιά θεωρώ σωστή. Η ζωγραφική μου είναι διάλογος με την πέτρα».
«Ζωγραφίζω τα μάτια στο τέλος και πιστεύω πως το έργο μου ολοκληρώθηκε, μόνο όταν το βλέπω να με κοιτά κατάματα. Για μένα δεν έχει σημασία πόσο λεπτομερές είναι το σχέδιο αλλά το αν νιώθω τη ζωή στην πέτρα».
Νεοσσός κουκουβάγια
Χαρούμενες φίλες-κουκουβάγιες
Χαμογελαστός θαλάσσιος λέοντας
Ιπποπόταμος
Αμερικανικός ασβός
Βασιλικός πύθωνας
Σκαντζόχοιρος
Φίδι
Κάστορας
Γάτα
Χταπόδι
Πάντα πριν και μετά
Ρακούν
Μαμά και παιδί ελέφαντας
Κουκουβάγια
Μητέρα και παιδί θαλάσσιες ενυδρίδες
Λεοπάρδαλη των χιονιών
Λιοντάρι σε κέλυφος
Βάτραχος της βροχής
Λαγός
Μωρό φώκια
Κυνόμυς (Τρωκτικό)
Πράσινο ιγκουάνα
Μικρές αξιολάτρευτες κουκουβάγιες
Άσπρη γάτα
Οικογένεια λιονταριών
Μητέρα και παιδί τίγρεις
Κοάλα
Φρυνόσωμα
Το χταπόδι μέσα σε ειδικό κουτί
Ελέφαντες
Ιαπωνική μεγάλη σαλαμάνδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου