ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ SUPERCARS

Πέντε αμαξάρες που ίσως να μην έχεις ακούσει ποτέ

Ξεχασμένα διαμάντια της αυτοκίνησης

Καθένας έχει τα γούστα του στα τετράτροχα, είτε μιλάμε όμως 

για κλασικές δημιουργίες είτε για σύγχρονα hypercars, όλοι εκτιμούμε κάτι καλό 

όποτε το συναντάμε.

Εδώ θα δούμε κάποια ξεχασμένα διαμαντάκια του παρελθόντος, τα οποία για άγνωστους λόγους δεν έπιασαν εμπορικά ή αντιθέτως κυκλοφόρησαν 

σε τόσο λίγα κομμάτια που είναι κομματάκι σπάνιο να τα συνάντησες κάποτε στον δρόμο.

Κι αυτό μόνο κρίμα μπορεί να είναι για την ίδια την ιστορία της αυτοκίνησης…

Allard J2

Ο λονδρέζικος οίκος Allard Motor Company ήταν πριν από εξήντα και χρόνια κάτι μοναδικό, αφού ακόμα και ο ίδιος ο Κάρολ Σέλμπι είχε ένα μοντέλο στο γκαράζ του. Το J2 ξεχώριζε βέβαια, καθώς ήταν πανέμορφο, διαβολεμένα γρήγορο και όσο πιο επικίνδυνο έπαιρνε! Βγήκε μεταξύ 1950-1951 και φιλοξενούσε κάτω από το καπό του είτε έναν θηριώδη V8 των 3,6 λίτρων είτε έναν V8 4,4 λίτρων, στριμωγμένους μέσα στο μικρό βρετανικό σασί.

Μπορεί να ήταν ουσιαστικά παγίδα θανάτου για τον οδηγό, κυρίως λόγω της παράλογης σχέσης δύναμης-βάρους, κατάφερε όμως να πλασαριστεί στην τρίτη θέση του αγώνα αντοχής του Le Mans το 1950, κάνοντας τα βαριά χαρτιά της σπορ αυτοκίνησης να υποκλιθούν μπροστά του. Και μιας και η Allard έκλεισε τις πόρτες της το 1958, μόλις 90 τέτοια κομψοτεχνήματα βγήκαν ποτέ στον δρόμο…

Dodge Omni GLH-S

Το τετραγωνισμένο και πεντάθυρο hatchback της Dodge δεν θα ήταν από μόνο του άξιο αναφοράς, μόνο που το «S» στον τίτλο του προστέθηκε όταν ο ίδιος ο Κάρολ Σέλμπι πήρε κάπου 500 κομμάτια και αποφάσισε να τα πειράξει με το δαιμονισμένα γρήγορο άγγιγμά του.

Το εφοδίασε με έναν turbocharged κινητήρα 2,2 λίτρων και 175 αλόγων, το απάλλαξε από τα περιττά του βάρη και το έκανε σωστό δαίμονα των δρόμων χωρίς καν να γεμίζει το μάτι. Όταν «έτρωγε» τα supercars στις στροφές όμως, το μόνο που προλάβαιναν να δουν ήταν αυτό το «S» του GLH-S…

Cizeta-Moroder V16T

Η εξαιρετικά βραχύβια Cizeta-Moroder λειτούργησε μόλις μεταξύ 1991-1995 και πρόλαβε να ρίξει στην αγορά ένα μοντέλο, το V16T, που δεν ήταν παρά η ιταλική απάντηση στην DeLorean Motor Company. Και μιας και η φίρμα φτιάχτηκε από τον μηχανικό αυτοκινήτων Claudio Zampolli και τον μουσικοσυνθέτη(!) Giorgio Moroder, ζήτησαν από έναν σχεδιαστή της Lamborghini να τους βοηθήσει με το σχέδιο.

Ο Marcello Gandini σκέφτηκε έξυπνα, αν και σχετικά τεμπέλικα, και τους έδωσε τον απορριφθέντα σχεδιασμό του για τη Lamborghini Diablo, γι’ αυτό και οι εξόφθαλμες ομοιότητες με τον ιταλικό θρύλο. Το V16T δεν ήταν όμως μόνο φιγούρα, καθώς κάτω από το καπό φιγούραρε ένας τερατώδης V16 των 550 αλόγων, ο οποίος μπορούσε να αφήσει πίσω την Diablo όποτε ήθελε!

Και γιατί απέτυχε τότε παταγωδώς; Αν δεν φτάνει το γεγονός ότι κόστιζε διπλάσια από την Diablo, ήταν το κακό μάρκετινγκ της φίρμας που προωθούσε το V16T σαν κακέκτυπο της Lambo…

Jaguar XJ220

Η Jaguar είχε άλλοτε τη φήμη της εταιρίας που απέδιδε φαινομενικά άψογα αυτοκίνητα, είχαν ωστόσο πάντα τα θεματάκια τους με τα ηλεκτρονικά και τα μηχανικά μέρη. Θέλοντας να απαλλαγεί από τη ρετσινιά, η Jaguar έφτιαξε αυτό το τετράτροχο θαύμα, που πολλοί μηχανικοί και σχεδιαστές θεώρησαν ως ένα από τα καλύτερα αυτοκίνητα που πάτησαν ποτέ δρόμο. Παρά το γεγονός ότι δεν τον πάτησε και πολύ, μιας και πάτωσε στην αγορά.

Όταν παρουσιάστηκε το πρωτότυπο, ήταν εφοδιασμένο με έναν θεόρατο V12 των 6,2 λίτρων που θα απέδιδε πάνω από 500 άλογα και θα είχε κίνηση στους τέσσερις τροχούς. Περισσότεροι από 1.500 κροίσοι προπαρήγγειλαν το αμάξι ήδη από το στάδιο του concept, όταν βγήκε όμως στην αγορά φορούσε έναν twin-turbo V6, είχε την κίνηση στους πίσω τροχούς και η τιμή του είχε εκτοξευτεί μυστηριωδώς από τις 350.000 στις 460.000 λίρες!

Όσοι δεν έκαναν μήνυση στην Jaguar, ήταν απλά εξοργισμένοι με τα καμώματά της, παρά το γεγονός ότι η εταιρία τούς είχε χαρίσει ένα μοναδικό αμάξι που ήταν στην εποχή του το απολύτως γρηγορότερο αυτοκίνητο παραγωγής. Πέρασε ωστόσο στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας ως εμπορική αποτυχία…

Mercedes-Benz SL73 AMG

Η AMG να βάζει το χεράκι της στις Mercedes μόνο νέα ιστορία δεν είναι, κάτι μαγικό ωστόσο συνέβη σε ένα τέτοιο αλισβερίσι το 1999, όταν πήρε την «απλή»0 Mercedes-Benz SL73 και την έκανε Mercedes-Benz SL73 AMG. Ο εξάλιτρος κινητήρας που είχε εφοδιάσει η Mercedes το μοντέλο της θεωρήθηκε φτωχός από την AMG, η οποία του χάρισε μια γιγαντιαία μηχανική καρδιά 7,3 λίτρων και 518 αλόγων, μετατρέποντάς το σε αγρίμι της ασφάλτου.

Μόλις 90 κομμάτια κατασκευάστηκαν ποτέ και ο θρύλος θέλει τα 50 από αυτά να πηγαίνουν κατευθείαν στον σουλτάνο του Μπρουνέι. Όσοι πρόλαβαν να τη δοκιμάσουν πριν διασκορπιστεί στα γκαράζ των συλλεκτών στις τέσσερις γωνιές της οικουμένης, μιλούσαν για την τελειότερη Mercedes που οδήγησαν ποτέ…