Η σακούλα, η ρεμούλα και τα διαφημιστικά τους... σκουπίδια
Γράφει η Αννα
Για όσους ζουν ή έχουν ζήσει εκτός Ελλάδος ήταν ήδη γνωστό εδώ και χρόνια
πως οι πλαστικές σακούλες των σούπερ μάρκετ και/ή άλλων καταστημάτων χρεώνονται. Η εφαρμογή της κοστολόγησής τους στην Ελλάδα ήταν απλά θέμα χρόνου και φυσικά αναπόφευκτη εφόσον αποτελούσε εδώ και πολλά χρόνια κοινοτική οδηγία (με απανωτές μάλιστα κλήσεις στη χώρα μας λόγω τη μη συμμόρφωσής της με τη ΝΕΔ (Ναζιστική Ευρωπαϊκή Δικτατορία) κι έπρεπε συνεπώς να εφαρμοστεί κάποτε και εδώ. Τίποτα το καινούργιο σ'αυτό το κομμάτι λοιπόν.
Η πρόφαση βέβαια για δήθεν "οικολογική συνείδηση" είναι τουλάχιστον αστεία τη στιγμή που οι βιομηχανίες των νέων - επίσης δήθεν - "αναπτυσσόμενων" χωρών, έχουν αυξήσει την παραγωγή του πλαστικού ανά τον κόσμο (βλ Κίνα).
Εκεί που πρέπει ωστόσο να εστιάσουμε δεν είναι η σακούλα αυτή καθαυτή ως προς το υλικό της αλλά ως προς την εμφάνιση και τη χρήση!
Τι σημαίνει στ' αλήθεια αγοράζω την σακούλα των σούπερ μάρκετ ή οποιοδήποτε άλλου επώνυμου καταστήματος; Για ποιον λόγο δεν θα πρέπει να αγοράζουμε όχι μόνο πλαστική αλλά οποιαδήποτε σακούλα η οποία χρεώνεται στον καταναλωτή;
Για να καταλάβουμε θα πρέπει να δούμε τον λόγο για τον οποίο μια επιχείρηση παρείχε αρχικά την σακούλα.
Οι σακούλες λοιπόν παρέχονταν δωρεάν στον καταναλωτή διότι ο τελευταίος έπαιρνε μέρος ακούσια/εκούσια στη λεγόμενη "άτυπη διαφημιστική καμπάνια" της εκάστοτε επιχείρησης. Λειτουργούσε δηλ ως εξής: Η επώνυμη επιχείρηση τύπωνε έναν αριθμό από σακούλες με το λογότυπό της, έπειτα μαζί με την αγορά προϊόντος την παρείχε δωρεάν στον καταναλωτή κι εκείνος, χρησιμοποιώντας την σε δημόσια κοινή θέα, "διαφήμιζε" με τη σειρά του το σημείο πώλησης.
Αν λοιπόν οι επιχειρήσεις ήθελαν να μας πείσουν πως κόπτονται τόσο πολύ για την οικολογική καταστροφή που προκαλεί η χρήση της πλαστικής θα συνέχιζαν να μοιράζουν δωρεάν χάρτινες, ανακυκλώσιμες, λευκές σακούλες ΧΩΡΙΣ λογότυπο.
Οτιδήποτε άλλο το οποίο χρεώνεται στον καταναλωτή είναι εκ του πονηρού και πολύ απλά παράνομο διότι τον εξαπατά κατάφωρα. Η απάτη αποδεικνύεται επίσης πανεύκολα αφού από αυτή τη διαδικασία εξαιρούνται οι σακούλες σε περίπτερα και λαϊκές αγορές! Ε ναι, φυσικά! Αφού αυτές ΔΕΝ έχουν λογότυπα! Εκεί δε μας νοιάζει το πλαστικό!
Κάποτε βέβαια υπήρχε κι ένα ινστιτούτο του καταναλωτή (ΙΝ.ΚΑ) που ενίοτε δρούσε για να τον προστατέψει από τέτοιου είδους ρεμούλες. Αλλά πάει κι αυτό, ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ ΥΠΝΟ ΒΑΡΥ!
Άρα λοιπόν, η επιλογή δική μας! Αν δεν θέλουμε να πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι στην ουσία τα έξοδα εκτύπωσης και διαφήμισης της επωνυμίας των σούπερ μάρκετ η άλλων επιχειρήσεων χωρίς όμως να είμαστε και ταυτόχρονα μέτοχοι στα κέρδη τους... χεχεχεχεχεχεχε ας γελάσω... τότε πολύ απλά:
ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΣΑΚΟΥΛΑ!
Γράφει η Αννα
Για όσους ζουν ή έχουν ζήσει εκτός Ελλάδος ήταν ήδη γνωστό εδώ και χρόνια
πως οι πλαστικές σακούλες των σούπερ μάρκετ και/ή άλλων καταστημάτων χρεώνονται. Η εφαρμογή της κοστολόγησής τους στην Ελλάδα ήταν απλά θέμα χρόνου και φυσικά αναπόφευκτη εφόσον αποτελούσε εδώ και πολλά χρόνια κοινοτική οδηγία (με απανωτές μάλιστα κλήσεις στη χώρα μας λόγω τη μη συμμόρφωσής της με τη ΝΕΔ (Ναζιστική Ευρωπαϊκή Δικτατορία) κι έπρεπε συνεπώς να εφαρμοστεί κάποτε και εδώ. Τίποτα το καινούργιο σ'αυτό το κομμάτι λοιπόν.
Η πρόφαση βέβαια για δήθεν "οικολογική συνείδηση" είναι τουλάχιστον αστεία τη στιγμή που οι βιομηχανίες των νέων - επίσης δήθεν - "αναπτυσσόμενων" χωρών, έχουν αυξήσει την παραγωγή του πλαστικού ανά τον κόσμο (βλ Κίνα).
Εκεί που πρέπει ωστόσο να εστιάσουμε δεν είναι η σακούλα αυτή καθαυτή ως προς το υλικό της αλλά ως προς την εμφάνιση και τη χρήση!
Τι σημαίνει στ' αλήθεια αγοράζω την σακούλα των σούπερ μάρκετ ή οποιοδήποτε άλλου επώνυμου καταστήματος; Για ποιον λόγο δεν θα πρέπει να αγοράζουμε όχι μόνο πλαστική αλλά οποιαδήποτε σακούλα η οποία χρεώνεται στον καταναλωτή;
Για να καταλάβουμε θα πρέπει να δούμε τον λόγο για τον οποίο μια επιχείρηση παρείχε αρχικά την σακούλα.
Οι σακούλες λοιπόν παρέχονταν δωρεάν στον καταναλωτή διότι ο τελευταίος έπαιρνε μέρος ακούσια/εκούσια στη λεγόμενη "άτυπη διαφημιστική καμπάνια" της εκάστοτε επιχείρησης. Λειτουργούσε δηλ ως εξής: Η επώνυμη επιχείρηση τύπωνε έναν αριθμό από σακούλες με το λογότυπό της, έπειτα μαζί με την αγορά προϊόντος την παρείχε δωρεάν στον καταναλωτή κι εκείνος, χρησιμοποιώντας την σε δημόσια κοινή θέα, "διαφήμιζε" με τη σειρά του το σημείο πώλησης.
Αν λοιπόν οι επιχειρήσεις ήθελαν να μας πείσουν πως κόπτονται τόσο πολύ για την οικολογική καταστροφή που προκαλεί η χρήση της πλαστικής θα συνέχιζαν να μοιράζουν δωρεάν χάρτινες, ανακυκλώσιμες, λευκές σακούλες ΧΩΡΙΣ λογότυπο.
Οτιδήποτε άλλο το οποίο χρεώνεται στον καταναλωτή είναι εκ του πονηρού και πολύ απλά παράνομο διότι τον εξαπατά κατάφωρα. Η απάτη αποδεικνύεται επίσης πανεύκολα αφού από αυτή τη διαδικασία εξαιρούνται οι σακούλες σε περίπτερα και λαϊκές αγορές! Ε ναι, φυσικά! Αφού αυτές ΔΕΝ έχουν λογότυπα! Εκεί δε μας νοιάζει το πλαστικό!
Κάποτε βέβαια υπήρχε κι ένα ινστιτούτο του καταναλωτή (ΙΝ.ΚΑ) που ενίοτε δρούσε για να τον προστατέψει από τέτοιου είδους ρεμούλες. Αλλά πάει κι αυτό, ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ ΥΠΝΟ ΒΑΡΥ!
Άρα λοιπόν, η επιλογή δική μας! Αν δεν θέλουμε να πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι στην ουσία τα έξοδα εκτύπωσης και διαφήμισης της επωνυμίας των σούπερ μάρκετ η άλλων επιχειρήσεων χωρίς όμως να είμαστε και ταυτόχρονα μέτοχοι στα κέρδη τους... χεχεχεχεχεχεχε ας γελάσω... τότε πολύ απλά:
ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΣΑΚΟΥΛΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου