Τι είναι επιτέλους αυτό το κρέας αλόγου και γιατί το φοβόμαστε;
Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης
Με έκπληξη παρακολουθήσαμε προ ημερών ένα νέο διατροφικό σκάνδαλο να ξεσπά στην βόρεια και την δυτική Ευρώπη. Αυτό της κατανάλωσης ακατάλληλου κρέατος αλόγου.
Δεν βαριέσαι, εμείς δεν έχουμε πρόβλημα, σκέφτηκε ο μέσος Έλληνας… Όχι όμως. Ο κόσμος είναι τόσο μικρός που τα περισσότερα πράγματα έρχονται και από την γειτονιά μας. Την Τρίτη ο ΕΦΕΤ διέταξε εισαγγελική έρευνα για την κατάσχεση ύποπτης ποσότητας κρέατος η οποία εικάζεται πως μπορεί να περιέχει και άλογο…
Ακόμη κι αν είμαστε σίγουροι πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει, προ ημερών η βρετανική εφημερίδα Guardian ήρθε για να μας διαψεύσει. Στην Ελλάδα έχετε φάει 73 τόνους αλογίσιο κρέας, μας είπαν και μας παρέθεσαν και πίνακα με τα στοιχεία και την προέλευση αυτών των ποσοτήτων… Ανατριχιαστικό
Ποιοι το τρώνε;
Οι Έλληνες δεν συνηθίζουμε να τρώμε αλογίσιο κρέας. Ποτέ δεν το κάναμε. (Εντάξει αν εξαιρέσουμε περιπτώσεις όπως την Πολιορκία του Μεσολογγίου, ή την Κατοχή όπου δεν αφήσαμε ζωντανό για ζωντανό, τότε, όχι δεν τρώμε κρέας αλόγου).
Σε πολλές ασιατικές χώρες, αλλά και την δυτική Ευρώπη, και κυρίως στην Γαλλία, η κατανάλωση αυτού του κρέατος δεν θεωρείται κακή. Μάλιστα δεν ήταν πάντοτε ταμπού. Ήταν μία πρακτική η οποία κράτησε περίπου μέχρι τον όγδοο αιώνα. Ποιος την σταμάτησε; Ο Πάπας Γρηγόριος ο Γ’ κατήγγειλε την παγανιστική μέχρι τότε πρακτική ως σιχαμένη και βδελυγματική.
Σήμερα καταναλώνεται περισσότερο στη Γαλλία αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της δυτικής Ευρώπης, ως πιο εξεζητημένο κρέας. Το μαγειρεύουν αυτούσιο, ή το συνδυάζουν με άλλα είδη κρέατος όπως ελαφιού ή μοσχαριού για να φτιάξουν μπιφτέκια.
Αλήθεια τι γεύση έχει;
Πάντως η κατανάλωση ίππων για να έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα, κάποιον λόγο θα έχει. Πολλοί (όσοι το έχουν δοκιμάσει) λένε πως είναι πολύ νόστιμο. Θυμίζει λίγο το μοσχάρι, αλλά με κάπως διαφορετική γεύση. Τι εννοούμε διαφορετική; Ο δημοσιογράφος του βρετανικού Guardian χαρακτηρίζει εξαίσιο και πολύ γευστικό το συγκεκριμένο κρέας. Θα μπορούσαμε, λέει, να το μπερδέψουμε και με το μοσχάρι, ωστόσο η μπριζόλα του είναι πολύ πιο νόστιμη και πολύ πιο ζουμερή.
Το κρέας αλόγου διαφέρει σε χρώμα. Τα νεαρά ζώα έχουν συνήθως πιο ανοικτό χρώμα, αλλά και γεύση εν αντιθέσει με τα πιο μεγάλα σε ηλικία. Τα ηλικιωμένα ζώα μάλιστα λέγεται πως έχουν και πιο τρυφερό κρέας κάτι που δεν συνηθίζουμε να βλέπουμε στα ζώα που καταναλώνουμε ευρέως, όπως το μοσχάρι και οι αμνοί.
Γιατί δεν το τρώμε στην Ελλάδα;
Όπως στην χώρα μας έτσι και σε άλλες χώρες του πλανήτη το αλογίσιο κρέας είναι είτε ταμπού, είτε ακόμη και παράνομο. Στην Νέα Ζηλανδία για παράδειγμα στον κώδικα προτύπων για τα τρόφιμα δεν περιλαμβάνεται το κρέας αλόγου, ενώ σε μερικές χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Αργεντινή, απαγορεύεται.
Ανθρωπολόγοι συνδέουν την άρνηση βρώσης του αλόγου είτε σε πρακτικούς καθημερινούς λόγους, είτε σε θρησκευτικούς, είτε σε συναισθηματικούς.
Για παράδειγμα όπως προαναφέρθηκε, σε ορισμένες χώρες εθεωρείτο παλαιότερα ως σημάδι λατρείας παγανιστικών θεών. Μπορεί τέτοιοι φόβοι σήμερα να έχουν εξαλειφθεί ωστόσο η άρνηση έχει παραμείνει.
Παράλληλα ορισμένες θρησκείες απαγορεύουν την κατανάλωση αλογίσιου κρέατος επειδή δεν είναι μηρυκαστικά.
Τέλος, επειδή σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς το άλογο έχει χρησιμοποιηθεί ως μέσο μεταφοράς και είναι χρήσιμο για τον άνθρωπο, ορισμένοι λαοί απέκτησαν μία πιο οικεία σχέση μαζί του, όπως και με τον σκύλο, γεγονός που συνειδησιακά τους απαγορεύει την κατανάλωσή του. Οι Έλληνες μάλλον ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία. Άλλωστε βάσει νομοθεσίας πρέπει όλα τους να διαθέτουν διαβατήριο, γεγονός που τα καθιστά ζώα συντροφιάς.
Γιατί είναι επικίνδυνο;
Το όλο ζήτημα ανάγεται σε σκάνδαλο για δύο λόγους. Αρχικά είναι διαφορετικό να ξέρεις πως τρως άλογο από δική σου επιλογή και διαφορετικό να σου το πλασάρουν ως μοσχάρι. Κατά δεύτερον όσα άλογα προορίζονται για κατανάλωση εκτρέφονται σε φάρμες κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με αγνώστου προελεύσεως αλογίσιο κρέας το οποίο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών.
Επίσης τα άλογα έχουν μία «ιδιαιτερότητα». Όσα αγωνίζονται τρώνε «με τον κουβά» το αντιφλεγμονώδες φάρμακο φαινυλοβουταζόνη, ή «Bute». Είναι ένα απαγορευμένο για τον άνθρωπο φάρμακο το οποίο μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, μέχρι και καρκίνο!
«Το πρόβλημα δεν είναι ότι φάγαμε άλογο. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό» αναφέρει ελεγκτής του ΕΦΕΤ στην Ελευθεροτυπία, επισημαίνοντας πως: «Το θέμα είναι ότι το άλογο που εσύ μπορεί να κατανάλωσες και να καταναλώνεις ακόμη εν αγνοία σου, να περιέχει βλαβερές ουσίες. Υπάρχει θέμα ασφάλειας. Τα άλογα εμβολιάζονται γιατί παθαίνουν αρθρίτιδες. Με την κατανάλωση η ουσία εμβολιασμού περνά στον άνθρωπο».
Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης
Με έκπληξη παρακολουθήσαμε προ ημερών ένα νέο διατροφικό σκάνδαλο να ξεσπά στην βόρεια και την δυτική Ευρώπη. Αυτό της κατανάλωσης ακατάλληλου κρέατος αλόγου.
Δεν βαριέσαι, εμείς δεν έχουμε πρόβλημα, σκέφτηκε ο μέσος Έλληνας… Όχι όμως. Ο κόσμος είναι τόσο μικρός που τα περισσότερα πράγματα έρχονται και από την γειτονιά μας. Την Τρίτη ο ΕΦΕΤ διέταξε εισαγγελική έρευνα για την κατάσχεση ύποπτης ποσότητας κρέατος η οποία εικάζεται πως μπορεί να περιέχει και άλογο…
Ακόμη κι αν είμαστε σίγουροι πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει, προ ημερών η βρετανική εφημερίδα Guardian ήρθε για να μας διαψεύσει. Στην Ελλάδα έχετε φάει 73 τόνους αλογίσιο κρέας, μας είπαν και μας παρέθεσαν και πίνακα με τα στοιχεία και την προέλευση αυτών των ποσοτήτων… Ανατριχιαστικό
Ποιοι το τρώνε;
Οι Έλληνες δεν συνηθίζουμε να τρώμε αλογίσιο κρέας. Ποτέ δεν το κάναμε. (Εντάξει αν εξαιρέσουμε περιπτώσεις όπως την Πολιορκία του Μεσολογγίου, ή την Κατοχή όπου δεν αφήσαμε ζωντανό για ζωντανό, τότε, όχι δεν τρώμε κρέας αλόγου).
Σε πολλές ασιατικές χώρες, αλλά και την δυτική Ευρώπη, και κυρίως στην Γαλλία, η κατανάλωση αυτού του κρέατος δεν θεωρείται κακή. Μάλιστα δεν ήταν πάντοτε ταμπού. Ήταν μία πρακτική η οποία κράτησε περίπου μέχρι τον όγδοο αιώνα. Ποιος την σταμάτησε; Ο Πάπας Γρηγόριος ο Γ’ κατήγγειλε την παγανιστική μέχρι τότε πρακτική ως σιχαμένη και βδελυγματική.
Σήμερα καταναλώνεται περισσότερο στη Γαλλία αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της δυτικής Ευρώπης, ως πιο εξεζητημένο κρέας. Το μαγειρεύουν αυτούσιο, ή το συνδυάζουν με άλλα είδη κρέατος όπως ελαφιού ή μοσχαριού για να φτιάξουν μπιφτέκια.
Αλήθεια τι γεύση έχει;
Πάντως η κατανάλωση ίππων για να έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα, κάποιον λόγο θα έχει. Πολλοί (όσοι το έχουν δοκιμάσει) λένε πως είναι πολύ νόστιμο. Θυμίζει λίγο το μοσχάρι, αλλά με κάπως διαφορετική γεύση. Τι εννοούμε διαφορετική; Ο δημοσιογράφος του βρετανικού Guardian χαρακτηρίζει εξαίσιο και πολύ γευστικό το συγκεκριμένο κρέας. Θα μπορούσαμε, λέει, να το μπερδέψουμε και με το μοσχάρι, ωστόσο η μπριζόλα του είναι πολύ πιο νόστιμη και πολύ πιο ζουμερή.
Το κρέας αλόγου διαφέρει σε χρώμα. Τα νεαρά ζώα έχουν συνήθως πιο ανοικτό χρώμα, αλλά και γεύση εν αντιθέσει με τα πιο μεγάλα σε ηλικία. Τα ηλικιωμένα ζώα μάλιστα λέγεται πως έχουν και πιο τρυφερό κρέας κάτι που δεν συνηθίζουμε να βλέπουμε στα ζώα που καταναλώνουμε ευρέως, όπως το μοσχάρι και οι αμνοί.
Γιατί δεν το τρώμε στην Ελλάδα;
Όπως στην χώρα μας έτσι και σε άλλες χώρες του πλανήτη το αλογίσιο κρέας είναι είτε ταμπού, είτε ακόμη και παράνομο. Στην Νέα Ζηλανδία για παράδειγμα στον κώδικα προτύπων για τα τρόφιμα δεν περιλαμβάνεται το κρέας αλόγου, ενώ σε μερικές χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Αργεντινή, απαγορεύεται.
Ανθρωπολόγοι συνδέουν την άρνηση βρώσης του αλόγου είτε σε πρακτικούς καθημερινούς λόγους, είτε σε θρησκευτικούς, είτε σε συναισθηματικούς.
Για παράδειγμα όπως προαναφέρθηκε, σε ορισμένες χώρες εθεωρείτο παλαιότερα ως σημάδι λατρείας παγανιστικών θεών. Μπορεί τέτοιοι φόβοι σήμερα να έχουν εξαλειφθεί ωστόσο η άρνηση έχει παραμείνει.
Παράλληλα ορισμένες θρησκείες απαγορεύουν την κατανάλωση αλογίσιου κρέατος επειδή δεν είναι μηρυκαστικά.
Τέλος, επειδή σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς το άλογο έχει χρησιμοποιηθεί ως μέσο μεταφοράς και είναι χρήσιμο για τον άνθρωπο, ορισμένοι λαοί απέκτησαν μία πιο οικεία σχέση μαζί του, όπως και με τον σκύλο, γεγονός που συνειδησιακά τους απαγορεύει την κατανάλωσή του. Οι Έλληνες μάλλον ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία. Άλλωστε βάσει νομοθεσίας πρέπει όλα τους να διαθέτουν διαβατήριο, γεγονός που τα καθιστά ζώα συντροφιάς.
Γιατί είναι επικίνδυνο;
Το όλο ζήτημα ανάγεται σε σκάνδαλο για δύο λόγους. Αρχικά είναι διαφορετικό να ξέρεις πως τρως άλογο από δική σου επιλογή και διαφορετικό να σου το πλασάρουν ως μοσχάρι. Κατά δεύτερον όσα άλογα προορίζονται για κατανάλωση εκτρέφονται σε φάρμες κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με αγνώστου προελεύσεως αλογίσιο κρέας το οποίο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών.
Επίσης τα άλογα έχουν μία «ιδιαιτερότητα». Όσα αγωνίζονται τρώνε «με τον κουβά» το αντιφλεγμονώδες φάρμακο φαινυλοβουταζόνη, ή «Bute». Είναι ένα απαγορευμένο για τον άνθρωπο φάρμακο το οποίο μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, μέχρι και καρκίνο!
«Το πρόβλημα δεν είναι ότι φάγαμε άλογο. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό» αναφέρει ελεγκτής του ΕΦΕΤ στην Ελευθεροτυπία, επισημαίνοντας πως: «Το θέμα είναι ότι το άλογο που εσύ μπορεί να κατανάλωσες και να καταναλώνεις ακόμη εν αγνοία σου, να περιέχει βλαβερές ουσίες. Υπάρχει θέμα ασφάλειας. Τα άλογα εμβολιάζονται γιατί παθαίνουν αρθρίτιδες. Με την κατανάλωση η ουσία εμβολιασμού περνά στον άνθρωπο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου