Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΦΕΛ

Το μυστικό δωμάτιο του Πύργου του Άιφελ

 

Το κρυφό διαμέρισμα του κατασκευαστή που ζήλεψε όλη η παριζιάνικη ελίτ

Το θαύμα εγκαινιάστηκε το 1889 και προκάλεσε τεράστιο δέος και θαυμασμό για το επιβλητικό μέγεθός του

και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική γραμμή του. Ο ίδιος ο κατασκευαστής του πύργου όμως, αποφάσισε κατά την κατασκευή του να χτίσει ταυτόχρονα ένα μυστικό που θα προκαλούσε την περιέργεια και ίσως τον φθόνο της παριζιάνικης τότε ελίτ.

Ο ευφυής μηχανικός Γκουστάβ Αιφελ, σύμφωνα με δημοσίευμα του Independent, είχε φτιάξει

ένα μικρό κρυφό ιδιωτικό διαμέρισμα στο τρίτο επίπεδο, κοντά στην κορυφή του Πύργου,

που το χρησιμοποιούσε ως προσωπικό του ησυχαστήριο.

 

Σε πλήρη αντίθεση με τους βιομηχανικούς δοκούς που κυριαρχούν σε όλο το οικοδόμημα, το διαμέρισμα ήταν «επιπλωμένο απλά με ύφος αγαπητό από τους επιστήμονες της εποχής» σύμφωνα με τον συγγραφέα Henri Girard,

ο οποίος έγραψε γι ' αυτό το 1891 στο βιβλίο του Ο Πύργος του Άιφελ των τριακόσιων μέτρω». Οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με ταπετσαρίες σε ζεστά χρώματα, τα έπιπλα ντυμένα με μαλακές στόφες, ξύλινα ντουλάπια και ένα πιάνο με ουρά για να δημιουργεί ευχάριστη ατμόσφαιρα σε ύψος των 300 μέτρων.



Σκαρφαλωμένο στα 1.000 πόδια, το διαμέρισμα ήταν εξαιρετικά «παρακμιακό» και προνομιακό ταυτόχρονα αφού από αυτό μπορούσε κανείς να θαυμάσει τη θέα της πόλης του φωτός όντως απόλυτα απομονωμένος από αυτή. Ταυτόχρονα όμως ήταν κατάλληλο και για μετεωρολογικές παρατηρήσεις με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού και όπως φαίνεται και ο ίδιος ο Άιφελ το χρησιμοποίησε για αυτό το σκοπό, αυτό τουλάχιστον μαρτυρά ο εξοπλισμός που βρέθηκε σε παρακείμενο μικρό δωμάτιο.



Μάλιστα ο Άιφελ είχε δεχτεί αμέτρητες και συνάμα υπέρογκες προσφορές για να νοικιάσει το δωμάτιο για μια νύχτα, προτίμησε ωστόσο να το κρατήσει ως το ησυχαστήριο να χρησιμοποιεί το χώρο για περισυλλογή, μελέτη και προσωπικό προβληματισμό. Εκεί δεχόταν τους φίλους του, όπως τον Τόμας Έντισον που του είχε φέρει ως δώρο ένα φωνόγραφο, συσκευή που πρόσφατα είχε εφεύρει.



Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια έχει επιτραπεί και πάλι η πρόσβαση στο χώρο από επισκέπτες προκειμένου να περιεργαστούν το χώρο. Πολλά από τα έπιπλα είναι τα πρωτότυπα και υπάρχουν επίσης δύο ομοιώματα, του Άιφελ και του Έντισον.