Ανέκδοτο .
Είναι μια μέρα ο Κωστίκας και ο Γιωρίκας, περπατάνε στο δρόμο, για μια στιγμή λέει ο Γιωρίκας:
- Ρε Κωστίκα, δεν πάμε να παίξουμε μπάλα;
- Άντε πάμε, λέει ο Κωστίκας.
Πάνε λοιπόν στο γήπεδο αλλά για στιγμή λέει ο Γιωρίκας:
- Ρε `συ, δύο άτομα είμαστε πως θα παίξουμε;
- Κοίτα, λέει ο Κωστίκας, εγώ θα κάνω τους φιλάθλους και εσύ θα κάνεις τους παίχτες, καλά;
- Καλά, λέει ο Γιωρίκας.
Έτσι λοιπόν αρχίζουνε, ο Κωστίκας πάνω στις κερκίδες φωνάζει και ο Γιωρίκας τρέχει πάνω κάτω το γήπεδο. Εκεί που αρχίζουνε κάπου ατμόσφαιρα, ο Κωστίκας παίρνει μια πέτρα και την πετάει στον Γιωρίκα. Γυρνάει ο Γιωρίκας και του λέει:
- Καλά ρε Κωστίκα, είκοσι δύο ποδοσφαιριστές εμένα βρήκες να πετύχεις;
Και γυρνάει και του λέει ο Κώστικας:
- Σαράντα χιλιάδες κόσμο εμένα βρήκες να μου το πεις
- Ρε Κωστίκα, δεν πάμε να παίξουμε μπάλα;
- Άντε πάμε, λέει ο Κωστίκας.
Πάνε λοιπόν στο γήπεδο αλλά για στιγμή λέει ο Γιωρίκας:
- Ρε `συ, δύο άτομα είμαστε πως θα παίξουμε;
- Κοίτα, λέει ο Κωστίκας, εγώ θα κάνω τους φιλάθλους και εσύ θα κάνεις τους παίχτες, καλά;
- Καλά, λέει ο Γιωρίκας.
Έτσι λοιπόν αρχίζουνε, ο Κωστίκας πάνω στις κερκίδες φωνάζει και ο Γιωρίκας τρέχει πάνω κάτω το γήπεδο. Εκεί που αρχίζουνε κάπου ατμόσφαιρα, ο Κωστίκας παίρνει μια πέτρα και την πετάει στον Γιωρίκα. Γυρνάει ο Γιωρίκας και του λέει:
- Καλά ρε Κωστίκα, είκοσι δύο ποδοσφαιριστές εμένα βρήκες να πετύχεις;
Και γυρνάει και του λέει ο Κώστικας:
- Σαράντα χιλιάδες κόσμο εμένα βρήκες να μου το πεις
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου