ΜΠΑΝΣΚΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

Μπάνσκο: Αξίζει τελικά ή όχι; (video)

 

Η Τίτη Βελοπούλου επισκέπτεται το πολυσυζητημένο Μπάνσκο, κάνει σκι και ανακαλύπτει γιατί όλοι μιλάνε γι'αυτό.

Φέτος στις γιορτές αποφάσισα να επισκεφθώ το Μπάνσκο, για να διαπιστώσω, επιτέλους, τι είναι αυτό που το έχει αναδείξει στον υπ' αριθμόν 1 χιονοδρομικό προορισμό της Βουλγαρίας, αλλά και σε έναν από τους πιο δημοφιλείς για εμάς τους Έλληνες. Έζησα μοναδικές καταστάσεις, έκανα απίθανο σκι, βίωσα διάφορα απρόοπτα, απέκτησα σημαντικές πληροφορίες και σας παρουσιάζω βήμα βήμα όλα όσα πρέπει να ξέρετε γι' αυτό το ανερχόμενο χειμερινό θέρετρο... Aκολουθήστε με..
 

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΑΞΙΔΙΟΥ

Για να οργανώσετε μια απόδραση στο Μπάνκσο, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προετοιμασία. Φανταστείτε ότι εγώ το αποφάσισα την προηγούμενη μέρα! Το μόνο που είχα να κάνω, ήταν να κλείσω το ξενοδοχείο. Σε ό,τι αφορά την επιλογή του τελευταίου, πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή -θα καταλάβετε παρακάτω τι ακριβώς εννοώ... Καθώς είχα ακούσει διάφορα για τα δήθεν βουλγαρικά τετράστερα και θέλοντας ταυτόχρονα να αποφύγω το Kempinski, το πρώτο πεντάστερο της περιοχής (μιας και τις μέρες των εορτών το δωμάτιο κόστιζε ?350 το βράδυ -τώρα θα το βρείτε γύρω στα ?190), επέλεξα τελικά το Premier Mountain Luxury Resort (?110 το βράδυ με πρωινό, www.banskohotelpremier.com). Πρόκειται για ένα ολοκαίνουριο (άνοιξε μόλις πέρσι), πολυτελές ελληνικό ξενοδοχείο, που ήδη έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές. Έκανα, λοιπόν, την κράτηση τηλεφωνικώς (το γραφείο τους είναι στη Θεσσαλονίκη) και ήμουν έτοιμη για το ταξίδι μου!

Όσο για το πώς θα έφτανα μέχρι εκεί; Πήρα τη μεγάλη απόφαση: οδικώς! Φυσικά υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι για να πάτε στο Μπάνσκο. Κάποιοι επιλέγουν το τρένο (www.ose.gr) από Θεσσαλονίκη μέχρι το Μπλαγκόεβγκραντ και από εκεί στο Μπάνσκο με ταξί ή κάποιο van (περίπου 45΄). Μεγάλη ταλαιπωρία, όμως! Άλλοι πάλι προτιμούν να πετάξουν μέχρι τη Σόφια. Αν επιλέξετε αυτόν τον τρόπο, θα βρείτε καθημερινά απευθείας πτήσεις με την Οlympic Air (www.olympicair.gr) ή την Bulgaria Air (www.air.bg) από ?150 μετ' επιστροφής που διαρκούν 1 ώρα και 15 λεπτά. Μάλιστα, από το αεροδρόμιο της Σόφιας αναχωρεί μικρό van για Μπάνσκο, αλλά καλό είναι να κάνετε κράτηση από πριν στο www.banskoexpress.com ή στο www.sofiabanskotransfershuttle.com. Το κόστος της μεταφοράς σας ανέρχεται στα ?12 ή ?19/άτομο αντίστοιχα και θα χρειαστείτε, ανάλογα με την κίνηση, 3-4 ώρες για να προσεγγίσετε τον τελικό σας προορισμό. (Σημ.: Πραγματοποιώντας την κράτηση, μην θεωρήσετε δεδομένο ότι σας έχουν βρει θέση. Επίσης, καλό είναι να τηλεφωνήσετε και να επιβεβαιώσετε κατά πόσο συμπίπτει η ώρα αναχώρησης του λεωφορείου σε σχέση με την ώρα άφιξή σας στο αεροδρόμιο!)

Κατά τη γνώμη μου, αν έχετε παρέα και δικό σας εξοπλισμό σκι, ενώ παράλληλα θέλετε να είστε ανεξάρτητοι, το να πάτε οδικώς φαντάζει ό,τι καλύτερο, χώρια του ότι θα μοιραστείτε και τα έξοδα. Για το ταξίδι με αυτοκίνητο θα σας φύγουν συνολικά γύρω στα ?45 στα διόδια (πήγαινε-έλα) και γύρω στα ?190 για βενζίνη (στην επιστροφή φροντίστε να φουλάρετε από βουλγαρικά βενζινάδικα, καθώς η αμόλυβδη κοστίζει ?1,05 (2,11lv)/λίτρο σε αντίθεση με την Ελλάδα που αγγίζει και τα ?1,70).

Όσο για τη διαδρομή; Πιστέψτε με, είναι μια χαρά. Ακολουθείτε την Ε.Ο. μέχρι Θεσσαλονίκη και, λίγο πριν φτάσετε, βγαίνετε στην έξοδο για Σέρρες και Δράμα. Στη συνέχεια, οι πινακίδες για Προμαχώνα θα σας οδηγήσουν στη Βουλγαρία. Από Αθήνα μέχρι τα σύνορα -και κυμαινόμενης της ταχύτητας που πηγαίνετε- η διάρκεια του ταξιδιού είναι περίπου 6 ώρες. Από Αθήνα για Μπάνσκο είναι 750 χλμ. Στα σύνορα γίνεται ένας τυπικός έλεγχος διαβατηρίου κι από εκεί και πέρα βρίσκεστε κι επισήμως στη γειτονική χώρα...

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΜΠΑΝΣΚΟ

Η πορεία δίπλα στον Νέστο είναι εντυπωσιακά όμορφη, ωστόσο, τα χωριά τα οποία θα διασχίσετε είναι εμφανώς φτωχά! Ένα από αυτά είναι και το δημοφιλές στους Βορειοελλαδίτες, Σαντάνσκι, στο οποίο πολλοί δικοί μας πηγαίνουν για... ψώνια! Ναι! Καλά διαβάσατε! Η βουλγαρική πόλη ενδείκνυται για φθηνές αγορές, υπηρεσίες ομορφιάς και... οδοντιάτρους! Συνεχίζετε όλο ευθεία... Μην πελαγώσετε, αν στα πρώτα 40 χλμ. δεν δείτε ούτε μια ταμπέλα για Μπάνσκο. ΟΧΙ, δεν το ονομάζουν διαφορετικά στα βουλγαρικά και ΝΑΙ, καλά πάτε. Ακολουθήστε τις οδοσημάνσεις για Σόφια και κάποια στιγμή στο Simitli θα δείτε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μεγάλη πινακίδα για Bansko (στα 40 χλμ.), στην οποία θα πρέπει να στρίψετε δεξιά! Καθ' όλη τη διαδρομή καλό είναι να μην ξεφεύγετε καθόλου από το όριο ταχύτητας (σε κάποια σημεία είναι αναίτια στα 60 χλμ.), γιατί οι Βούλγαροι το έχουν βρει σύστημα και κόβουν κλήσεις (400lv δηλαδή περίπου ?200 μαζί με κράτηση διπλώματος για 2 μήνες). Οι αστυνομικοί, μάλιστα, -κάποιοι από τους οποίους μιλούν σπαστά τη γλώσσα μας- ενδέχεται να επιβεβαιώσουν την παράβαση και στα ελληνικά -όχι τίποτα άλλο, για να μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι μόλις σας έγραψαν! Ο δρόμος από εκεί και πέρα είναι ανηφορικός, με πολλές στροφές, σχετικά στενός και θέλει προσοχή, ειδικά στα σημεία που πιάνουν πάγο. Τα χιονισμένα βουνά του Μπάνσκο θα τα διακρίνετε μετά από διαδρομή μιάμισης ώρας.

ΑΦΙΞΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Μετά από 8 ώρες οδήγησης (στο σύνολο), είχα φτάσει επιτέλους στον προορισμό μου. Η πόλη της νοτιοδυτικής Βουλγαρίας βρίσκεται σε υψόμετρο 976 μ., στους πρόποδες του πανέμορφου βουνού Pirin, με το ποταμάκι Glazne να τη διασχίζει. Πρόκειται για ένα αρκετά νέο θέρετρο (πριν από 8 χρόνια -απ' όσο με ενημέρωσαν οι ντόπιοι- δεν υπήρχε απολύτως καμιά υποδομή), το οποίο άρχισε να αναπτύσσεται από ξένους σκιέρ και τουρίστες, ενώ ακόμα και σήμερα θα διαπιστώσετε τον έντονο οικοδομικό οργασμό. Δεν σας κρύβω ότι το 80% του τουρισμού στηρίζεται σε συμπατριώτες, σε τέτοιο σημείο, μάλιστα, που θα νιώθετε συνέχεια πως βρίσκεστε στην Ελλάδα. Άλλωστε, η κοντινή απόσταση από τη χώρα μας, η αντιστοιχία του νομίσματος μας ως προς το δικό τους λέβα (?1= 1.96lv) αλλά και το ότι προσφέρει ένα άρτια οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο (ε, εντάξει, έχουν βάλει κι οι Αυστριακοί το χεράκι τους), είναι κάποιοι μόνο από τους πολλούς λόγους για τους οποίους το επιλέγουν(με)...

Κατά την είσοδό μου στην πόλη, δεν σας κρύβω ότι η εικόνα δεν με ενθουσίασε καθόλου, το αντίθετο θα έλεγα... Το γεγονός δε ότι δεν είχε χιονίσει -όσοι βρεθήκατε φέτος τα Χριστούγεννα εκεί, καταλαβαίνετε τι εννοώ- έκανε τις εντυπώσεις χειρότερες. Εκεί που περίμενες να δεις ένα κατάλευκο, γραφικό, αλπικού τύπου χωριό, αντίκριζες κτήρια βαλκανικής αρχιτεκτονικής, όπου στεγάζονται ξενοδοχεία και κάποια διαμερίσματα που με παρέπεμπαν σε εργατικές κατοικίες. Ακόμα και όταν πλησιάζεις στο κέντρο, πάντα ακολουθώντας τις πινακίδες προς SKI AREA, τα μόνα που σε προδιαθέτουν ότι βρίσκεσαι σε χειμερινό θέρετρο είναι τα μαγαζιά με αξεσουάρ και είδη σκι. Πράγματι, στον κύριο δρόμο συγκεντρώνονται δεκάδες μικρά και μεγάλα καταστήματα ενοικίασης εξοπλισμού, ενώ δίπλα τους πάγκοι με πίτσες, hot dogs και greek... γύρο προσφέρουν μια οικονομική λύση για ένα γρήγορο γεύμα. Επίσης, το Μπάνσκο είναι γεμάτο ανταλλακτήρια συναλλάγματος, ωστόσο, ωφέλιμο είναι να γνωρίζετε ότι στα περισσότερα μέρη δέχονται και το ευρώ. Μεγάλες πινακίδες σε κατευθύνουν στα ξενοδοχεία, οπότε δεν ήταν καθόλου δύσκολο να ανακαλύψω γρήγορα κι εγώ το δικό μου. Σε απόσταση μόλις 15΄ με τα πόδια από το κέντρο και 10΄ περίπου από τα lifts, ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα. Αφού τακτοποίησα τα πράγματά μου στο ευρύχωρο και μοντέρνα σχεδιασμένο δωμάτιο και αφού περιεργάστηκα τους περιποιημένους κοινόχρηστους χώρους του, άρχισα να οργανώνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις επόμενες μέρες μου.

ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Επειδή δεν προλάβαινα να ανέβω στο χιονοδρομικό (καθώς οι πίστες κλείνουν στις 16:30), αποφάσισα να αφιερώσω το απόγευμά μου σε μια εξερεύνηση της πόλης, οπότε θα μοιραστώ μαζί σας μερικές εικόνες για το πώς είναι τελικά το Μπάνσκο. Ο κεντρικός Ul Glazne, παράλληλος στο ποτάμι, καταλήγει στον Ul Pirin. Είναι ο δρόμος ο οποίος από τη μια, οδηγεί στο βουνό και από την άλλη, στην καρδιά του θερέτρου. Αν θέλεις να δεις πραγματικά ζωή εκτός πίστας, αυτόν πρέπει να θυμάσαι. Όλες τις ώρες της ημέρας σφύζει από κόσμο, που ντυμένος με τις στολές του σκι, περπατά με τον εξοπλισμό του -τις περισσότερες φορές ανά χείρας. Δεξιά και αριστερά συγκεντρώνονται μικρά και μεγάλα ξενοδοχεία, μαγαζιά με είδη σκι/snowboard και apres ρουχισμού, τα οποία ενδείκνυνται για έξυπνες αγορές. Κάποια, μάλιστα, κάνουν και άκρως δελεαστικές εκπτώσεις! Εγώ, για παράδειγμα, βρήκα μπουφάν σκι, γνωστής μάρκας, που στην Ελλάδα έκανε ?120, μόλις με ?70! Από την περαντζάδα δεν λείπουν καταστήματα με γούνινα, κάποια με τοπικά αναμνηστικά (που, όμως, είναι αρκετά τουριστικά) καθώς και ένα υποτυπώδες παγοδρόμιο (10lv για 2 ώρες). Όσο πλησιάζεις προς το κέντρο, αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι οι mehanas, που δεν είναι άλλες από τις παραδοσιακές τους ταβέρνες, όπου από το πλήθος των περισσότερων δεν λείπει η ζωντανή μουσική. Μοιάζουν με χάνια, είναι όλες πέτρινες και συνήθως έχουν στο εξωτερικό τους ψησταριές με αγριογούρουνα και αρνιά. Μου είχαν πει να τις αποφύγω, ωστόσο, σε μια που μου έκανε «κλικ», τη Lovansrehta, στην οποία το φαγητό ήταν πολύ προσεγμένο. Ζεστές σούπες και μεγάλη ποικιλία σε κρεατικά είναι τα must τους, ενώ από τα τραπέζια δεν λείπει το κόκκινο ζεστό κρασί... Όσο για τις τιμές; Για δύο άτομα πληρώνεις περίπου 45lv (?23)!

Από ένα σημείο και μετά ο Ul Pirin πεζοδρομείται. Στο κομμάτι αυτό αναγνωρίζεις μια παλιά, αυθεντική πόλη. Στην πλακόστρωτη πλατεία της συνυπάρχουν και τα περισσότερα αξιοθέατα, ανάμεσά τους η πέτρινη εκκλησία της Αγίας Τριάδας με το 30 μ. επιβλητικό καμπαναριό, που χτίστηκε το 1866, ενώ λίγο πιο πέρα θα συναντήσεις και το σπίτι του Βούλγαρου μοναχού Νeofit Rilski, που λειτουργεί ως μουσείο. Αν είστε τυχεροί, εκεί θα πετύχετε και το υπαίθριο παζάρι που στήνεται συνήθως κάθε Κυριακή, με τους ντόπιους να πωλούν τη χειροποίητη πραμάτεια τους!

Εκτός από τις mehanas, τα 2-3 ιταλικά -με αγαπημένο των επισκεπτών το Rosso Pomodoro, κοντά στην gondola (το lift δηλαδή που σε ανεβάζει στο χιονοδρομικό κέντρο)- και τα gourmet εστιατόρια των ξενοδοχείων, μην περιμένετε να βρείτε εύρος επιλογών σε χώρους εστίασης. Για το βράδυ δεν υπάρχουν cafes και bars, όπως τα έχετε στο μυαλό σας. Για διασκέδαση αρκεστείτε σε κάποιες discos και night clubs περασμένων δεκαετιών, ενώ δεν λείπουν και τα καζίνο, για να δοκιμάσετε την τύχη σας. Από τα bars ξεχώρισα το Harry's bar (tel. +359 878 333 344, www.harrysbar-bansko.com) και το ολοκαίνουριο, ελληνικό Cuppa cafe-bar (facebook/cuppacafebar)!

Είναι σημαντικό να ξέρετε πού έχετε έρθει. Το Μπάνσκο είναι ένα καθαρά χειμερινό θέρετρο, που απευθύνεται κυρίως σε σκιέρ/snowboarders και γενικότερα φίλους του βουνού. Δεν προσφέρεται για διασκέδαση και νυχτερινή ζωή. Οι δρόμοι ερημώνουν μετά τις 20:00 και ο κόσμος ξεκουράζεται ή χαλαρώνει με την παρέα του, ανακτώντας δυνάμεις για τη νέα απαιτητική μέρα στο βουνό...

ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΟΙ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ!

Ήμουν ιδιαίτερα ενθουσιασμένη περιμένοντας κι εγώ αυτή τη στιγμή ακριβώς. Είχα είδη ενοικιάσει τον εξοπλισμό μου από το ξενοδοχείο (για 3 μέρες σκι και μπατόν 55lv= ?27, μπότες είχα) -τόσο κοστίζουν και στα περισσότερα μαγαζιά ενοικίασης, συν του ότι δεν έχεις να τα κουβαλάς. Επιβιβάστηκα στο van, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην τιμή του δωματίου, μέχρι την gondola. Αν το ξενοδοχείο σας δεν προσφέρει αυτές τις υπηρεσίες, θα πρέπει να φτάσετε μέχρι εκεί με τα πόδια ή με το δικό σας αυτοκίνητο (απέχει 1 χλμ. από το κέντρο και διαθέτει πάρκιγκ). Μια εναλλακτική, βέβαια, όπως ήδη είπα, είναι ν' ανεβείτε μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο οδικώς. Το τελευταίο το έκανα τη μία μέρα, αλλά δεν σας το συνιστώ, γιατί πρώτον, πρέπει να οδηγήσετε 15-20΄, με μεγάλη πιθανότητα να χρειαστείτε αλυσίδες, δεύτερον, να πληρώσετε στο πάρκιγκ 10lv, τρίτον, να ανεχτείτε την τρομερή κίνηση την ώρα που κλείνουν οι πίστες και τέταρτον και το πιο σημαντικό για μένα, να χάσετε την ευκαιρία να κάνετε σκι στην εκπληκτική πίστα 7 χλμ. (μπλε δυσκολίας), που καταλήγει στην πόλη και αποτελεί από τα δυνατά χαρτιά της χιονοδρομικής εμπειρίας στο Μπάνσκο!

Επιστρέφουμε, λοιπόν, στη λύση της gondola. Για να αποφύγετε τη σχετικά μεγάλη ουρά, είναι καλύτερο να πάτε γύρω στις 09:00. Προμηθευτείτε το ειδικό ski pass ανάλογα με τις μέρες που θα μείνετε (55lv, 107lv, 162lv για 1, 2, 3 μέρες αντίστοιχα, plus 5lv ως εγγύηση για την κάρτα) και ετοιμαστείτε για την απόλυτη εμπειρία... Η εναέρια διαδρομή με το τελεφερίκ των 8 ατόμων είναι από μόνη της συγκλονιστική, καθώς διαρκεί περίπου 15΄ και διασχίζει ένα τοπίο γεμάτο από έλατα μέχρι να καταλήξει στο χιονοδρομικό με τα lifts για τις πίστες. Το ξαφνικό θέαμα των μυτερών βουνοκορφών σε συνδυασμό με την εκπληκτική κοιλάδα και τις απότομες πλαγιές είναι ακαταμάχητο! Από εκεί και πέρα, το ενδιαφέρον μονοπωλούν οι καταβάσεις στις συνολικά 64 χλμ. πίστες (όλων των βαθμών δυσκολίας), οι οποίες στο μεγαλύτερό τους τμήμα απλώνονται ανάμεσα σε έλατα και διαδρομές μοναδικού φυσικού κάλλους. Όσο για το χιόνι, μπορεί να μην είχε ρίξει αρκετό, αλλά κανένας δεν έμεινε παραπονεμένος! Τα ειδικά κανονάκια έκαναν καλά τη δουλειά τους και οι πίστες λειτούργησαν μια χαρά με τεχνητό... Αν τώρα δεν εμπιστεύεστε τις δυνατότητές σας, υπάρχουν ειδικά σημεία εκμάθησης αλλά και έμπειροι καθηγητές (αγγλόφωνοι παρακαλώ!), για να σας μυήσουν στο άθλημα (Jim K., tel. +359 888 128 145). Οι υποδομές ήταν άριστες, η ασφάλεια αξιοθαύμαστη, ενώ στα διάφορα chalets πάνω στις πίστες ένα διάλειμμα για ένα ρόφημα σοκολάτας ή ένα ζεστό κόκκινο κρασί με κανέλα (7lv) -και γιατί όχι, ίσως και κάποια σούπα-, επιβαλλόταν για μια καλή «φόρτιση μπαταριών»...

ΑPRES SKI ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μετά από μια ολόκληρη μέρα στο χιονοδρομικό, το spa του ξενοδοχείου μου ήταν ο μόνος και απαραίτητος επόμενος προορισμός. (Σημ.: Πολύ σημαντικό να έχει το ξενοδοχείο σας καλό spa). Χρησιμοποίησα τις δωρεάν υπηρεσίες (hammam, σάουνα, steam bath, εξωτερικό jacuzzi και πισίνα -αποφύγετέ τη γύρω στις 18:00, που είναι η ώρα του παιδιού!) και μετά αφέθηκα στα έμπειρα χέρια της Νadia για ένα total body μασάζ (60lv για 50΄). Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση μετά από 5 ώρες σκι! Το βράδυ, ανανεωμένη πια, με βρήκε στο εστιατόριο Amvrosia του ξενοδοχείου μου να γεύομαι ένα φιλέτο με φουά γκρα και ριζότο με λάδι τρούφας κι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Ό,τι καλύτερο για να γράψω στον επίλογο. Kάπως έτσι κύλισαν και οι επόμενες μέρες, γιατί εδώ αυτό που αναζητάς σε καθημερινή βάση είναι το καλό σκι και η χαλάρωση...
Αυτά, λοιπόν, το Μπάνσκο, πιστέψτε με, τα προσφέρει απλόχερα!

 

 

*Η Τίτη Βελοπούλου είναι διευθύντρια σύνταξης του Traveller' s Icons.