Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

ΛΕΥΚΟ ...ΓΙΑ ΑΛΑΓΗ

Τετάρτη, 27 Ιουλίου 2011

Αν ψηφίσουμε 50% λευκό διαλύονται τα κόμματα!


Αληθεύει;Γιατί ποτέ δεν έχει ακουστεί αυτή η πτυχή;Τί μας κρύβουν;
....Τα ψηφοδέλτια τα διακρίνουμε σε έγκυρα, άκυρα και λευκά. Το κάθε ένα από αυτά τα ψηφοδέλτια έχει την δικιά του αρίθμηση κατά την εξαγωγή τους από την κάλπη...

... Τα έγκυρα εκφράζουν την επιλογή προτάσεων που δίδουν τα εκάστοτε πολιτικά κόμματα. Τα άκυρα εκφράζουν κάποια παραβίαση των παραπάνω αρχών και τέλος η λευκή ψήφος αποτελεί αρνητική ή ουδέτερη πολιτική τοποθέτηση απέναντι στις προτεινόμενες προτάσεις των κομμάτων.
Τι συμβαίνει στην περίπτωση που οι λευκές ψήφοι αποτελούν το 50% συν 1 του εκλογικού σώματος;
Όταν το 50% συν ένα του εκλογικού σώματος επιλέξει την λευκή ψήφο τότε υπάρχει πρόβλημα αντιπροσώπευσης και έκφρασης του κυρίαρχου λαού από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με βάση την αρχή της Δεδηλωμένης (δήλωση της βούλησης του λαού), της Λαϊκής Κυριαρχίας και την αρχή της Ισότητας της ψήφου πρέπει να διαλύσει τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς, να ορίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση και να δώσει εντολή σχηματισμού νέων πολιτικών σχηματισμών προκειμένου να εκφράσουν την λαϊκή βούληση.
Παράδειγμα: 1) Έστω ότι έχουμε τις Α,Β,Γ,Δ και Ε πέντε προτάσεις προς ψήφιση (η ψηφοφορία θα διεξαχθεί με βάσει ΠΔ 96/2007 το οποίο ισχύει και σήμερα) και υπάρχει το δικαίωμα της λευκής ψήφου από τους εκλογείς. Ο αριθμός των εκλογέων είναι εκατό (100) άτομα .
Από τα αποτελέσματα της ψηφοφορία προκύπτει ότι οι πενήντα ένας (51) ψήφισαν λευκό και 30 την Α πρόταση, 10 την Β, 5 την Γ , 2 την Δ, 1 την Ε και 1 άκυρο. Η πλειοψηφία των εκλογέων (51%) ψήφισε λευκό ( πλειοψηφικό σύστημα) και το λευκό αποτελεί συνειδητή επιλογή (και όχι αδιαφορία γιατί αυτή εκφράζεται από την αποχή ) που εκφράζει αρνητική ή ουδέτερη στάση τόσο απέναντι στις παραπάνω πέντε προτάσεις όσο και σε αυτούς που τις εκφράζουν. Τότε οι παραπάνω, αφού έχουν απολέσει την νομιμοποίηση τους να μιλούν εκ μέρους της πλειοψηφίας, πρέπει να αποσυρθούν (γιατί ανάλογη χρήσης έχουν και τα λευκά όταν έχουν μικρό ποσοστό, επίσης δεν υπάρχει εκπρόσωπος του λευκού) γιατί αυτό είναι το σαφές μήνυμα της λευκής ψήφου. Στη συνέχεια πρέπει να γίνουν ζυμώσεις, καταγραφή τάσεων και επιλογή (π.χ. δημοψηφίσματα) για το τι ζητάει η πλειοψηφία των εκλογέων και να διαμορφωθούν νέες προτάσεις που θα περικλείουν αυτές τις τάσεις της πλειοψηφίας Οι εκπρόσωποι αυτών των προτάσεων πρέπει να μπορούν να εκφράσουν την πλειοψηφία.
Παράδειγμα: 2) Σε σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Πρώτο Τμήμα), που αφορά την υπόθεση Πασχαλίδη, Κουτμερίδη και Ζαχαράκη κατά Ελλάδος αρ. απόφασης: Ν Φ092.22-2512-1/1 10/4/2008 στο κεφάλαιο Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση και στην παράγραφο 32 αναφέρεται ΄΄ Περαιτέρω , το Δικαστήριο …..σώματος. Ειδικότερα, επιλέγοντας το λευκό ψηφοδέλτιο, ένα μέρος του εκλογικού σώματος της μείζονος εκλογικής περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας επιθυμούσε να εκφράσει την αποκήρυξη όλων των πολιτικών σχηματισμών.΄΄ Όλη η απόφαση στο www.nsk.gr/edad/ee474.pdf. Δηλαδή, σύμφωνα με τα παραπάνω, η λευκή ψήφος αποκηρύσσει όλα τα πολιτικά κόμματα. Όταν το ποσοστό της λευκής ψήφου υπερβαίνει το 50% συν 1 του εκλογικού σώματος τότε μήπως διαλύονται τα πολιτικά κόμματα;
Αν στο Σύνταγμα α.41 παρ. 1΄΄ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δύναται να διαλύσει την Βουλή εάν αυτή ευρίσκεται εν προφανή δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα………΄΄ στην άνω περίπτωση που σε μεγάλο ποσοστό (50% συν 1) του εκλογικού σώματος αποκηρύσσει, με την ψήφο του, τα πολιτικά κόμματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως ρυθμιστής του πολιτεύματος – αρχηγός της πολιτείας (α30 παρ.1 του Συντάγματος ) θα πρέπει να διαλύσει όλα τα κόμματα (αρχή της λαϊκής κυριαρχίας).
Στο α. 52 του Συντάγματος αναφέρει περί της “Γνήσια και ανόθευτη εκδήλωσης της λαϊκής κυριαρχίας” και αφορά την πληροφόρηση του λαού από τα ΜΜΕ. Ο λαός είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΤΟΣ για την δύναμη της λευκής ψήφου. Οι δημοσιογράφοι είναι επιλήσμονες των καθηκόντων τους έναντι στον ελληνικό λαό γιατί ο τελευταίος είναι εντελώς απληροφόρητος για την δύναμη της λευκής ψήφου.
Η λευκή ψήφος αποτελεί την μεγαλύτερη, δημοκρατικότερη και κυρίως ουσιαστικότερη μορφή διαμαρτυρίας στα δημοκρατικά καθεστώτα. Η λευκή ψήφος είναι πολιτική απόφαση που αποκηρύσσει το πολιτικό σκηνικό και στην εκλογική διαδικασία έχει την μορφή πολιτειακού δημοψηφίσματος.
Αν δεν ισχύουν τα παραπάνω, τι νόημα θα είχε η επιλογή της λευκής ψήφου από το εκλογικό σώμα και ποια θα ήταν η ουσία της στην εκλογική διαδικασία με βάσει των αρχών της δεδηλωμένης και της λαϊκής κυριαρχίας ; Μήπως ο πολίτης – εκλογεύς ασκώντας το ανώτερο δημοκρατικό του δικαίωμα, συμμετέχοντας με την ψήφο του στις εκλογές, επιλέγοντας λευκό ουσιαστικά η ψήφος του είναι υποδεέστερη και άνευ σημασία για το εκλογικό σώμα καταπατώντας την αρχή της ισότητας; Θα έπρεπε τότε να υπάρχουν μόνο τα έγκυρα και τα άκυρα ψηφοδέλτια που σημαίνει ότι θα έπρεπε υποχρεωτικά να υιοθετήσουμε μία από τις επιλογές που δίδουν τα πολιτικά κόμματα χωρίς δικαίωμα άλλης επιλογής, όπως γίνεται ουσιαστικά σήμερα γιατί ποτέ δεν άνοιξε η συζήτηση για τις δυνατότητες που προσφέρει στο εκλογικό σώμα η λευκή ψήφος. Το Σύνταγμα της Ελλάδος προστατεύει τον κυρίαρχο λαό και το Δημοκρατικό πολίτευμα και όχι το status quo (ηγεμονία) των πολιτικών κομμάτων και των υποψηφίων τους.
Στα δημοκρατικά πολιτεύματα λοιπόν έχει προβλεφθεί το πώς ο κυρίαρχος λαός έχει την δυνατότητα να απαλλαγεί από τους πολιτικούς σχηματισμούς και τους υποψηφίους αυτών βοηθώντας στην εξέλιξη του πολιτικού μας συστήματος. Αν οι τυχόν ομάδες πίεσης (Τράπεζες, Εκδότες, ΜΜΕ, Βιομήχανοι κ.ά.) έχουν βρεθεί πάνω από το πολιτικό σύστημα και αυτό εκτελεί εντολές τους πώς αλλιώς μπορεί ο κυρίαρχος λαός να απεγκλωβιστεί ειρηνικά από όλα αυτά; Όταν το πολιτικό σκηνικό συνολικά είναι κατώτερο σε πολιτικές, αξίες και ήθος από την κοινωνία δεν θα πρέπει να μπορεί να απαλλαγεί από αυτό ή θα πρέπει και η κοινωνία να γίνει σαν και αυτούς; Στη Δημοκρατία μόνο επιλέγεις δεν μπορείς να απορρίπτεις;
Οι πολιτικοί σήμερα είναι αυτοί που ουσιαστικά ασκούν την νομοθετική, εκτελεστική και ελεγκτική εξουσία και όπως είναι φανερό, αν το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο, δεν υπάρχει πιθανότητα τιμωρίας πολιτικών προσώπων ή επιχειρηματιών.
Η λευκή ψήφος έχει την δυνατότητα να ΄΄καθαρίσει΄΄ το παρακμάζον πολιτικό σύστημα και να δώσει την δυνατότητα στον κυρίαρχο λαό να θέσει νέους κανόνες διακυβέρνησης.
Είναι ευκαιρία να διδάξουμε δημοκρατία όλο τον κόσμο και να τους αποδείξουμε ότι στη Δημοκρατία οι λαοί δεν εγκλωβίζονται σε ΄μέτριες΄ από το σύστημα προτεινόμενες επιλογές αλλά μπορούν να τις αποσύρουν και να αναζητούν αυτό που τους εκφράζει.

Εκπομπή για τη λευκή ψήφο δεν έχει γίνει ποτέ, γιατί;
blog.gr

ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΦΩΤΟ

Τα 5 πιο ανατριχιαστικά μυστήρια που ακόμα δεν έχουν εξιχνιαστεί (photos)

27 Ιουλίου 2011
Τα 5 πιο ανατριχιαστικά μυστήρια που ακόμα δεν έχουν εξιχνιαστεί (photos)
Οι αστικοί μύθοι και οι τρομακτικές ιστορίες πάντα μας γοητεύουν, είτε επειδή ταράζουν τα νερά μιας βαρετής βραδιάς με την παρέα είτε απλώς επειδή, όσο κι αν είμαστε δύσπιστοι με τις υποτιθέμενες έγκυρες πηγές τους, μπλέκουν εύστοχα την πραγματικότητα με το άγνωστο και μας κάνουν να ανατριχιάσουμε.
Πρόσφατα λοιπόν ανακαλύψαμε ότι εκτός από τους δικούς μας, ελληνικότατους αστικούς μύθους υπάρχουν και άκρως μυστηριώδεις… υπεραστικοί μύθοι, ιστορίες από μακρινές χώρες και προφορικές αφηγήσεις πραγματικών(;) γεγονότων που έχουν εξίσου δυνατές επιπτώσεις στα νεύρα των πιο ευαίσθητων. Διαβάστε παρακάτω πέντε ιστορίες που δεν είναι ευρέως γνωστές, είναι όμως άκρως ενδιαφέρουσες.

  • Το ολλανδικό πλοίο-φάντασμα
Είναι Φεβρουάριος του 1948 και πολλά καράβια που πλέουν στα ανοιχτά της Ινδονησίας λαμβάνουν επείγοντα σήματα κινδύνου από την ολλανδική φρεγάτα SS Ourang Medan. Το ανατριχιαστικό μήνυμα αναφέρει: «Όλοι οι αξιωματικοί και ο καπετάνιος είναι νεκροί πάνω στο κατάστρωμα και την γέφυρα. Πιθανότατα όλο το πλήρωμα είναι νεκρό». Στην συνέχεια, λαμβάνονται ακατάληπτα σήματα μορς και τελικά μία λέξη: «Πεθαίνω».
Όταν η ομάδα διάσωσης πλησιάζει το πλοίο λίγες ώρες αργότερα, το σκηνικό που αντικρίζει είναι το εξής: Όλο το πλήρωμα κείτεται νεκρό, με τα μάτια ανοιχτά και τα πρόσωπα στραμμένα προς τον ήλιο, ενώ τα χέρια τους ήταν παρατεταμένα και τα πρόσωπά τους ανέδιδαν τρόμο. Ακόμη και ο σκύλος του πλοίου βρίσκεται νεκρός, ενώ καθώς η ομάδα διάσωσης πλησιάζει στον υπερθερμασμένο καυστήρα, νιώθει ένα ρίγος. Ξαφνικά, εμφανίζεται καπνός, και η ομάδα μόλις που προλαβαίνει να αποβιβαστεί πριν το Ourang Medan εκραγεί και βυθιστεί. Εξήντα τρία χρόνια μετά, το μυστήριο της φρίκης στην φρεγάτα παραμένει άλυτο.

  • Η γυναίκα-ζόμπι της Αϊτής
5 ανατριχιαστικά μυστήρια που δεν έχετε ξανακούσει (2)
Η Felicia Felix-Mentor πέθανε το 1907, μετά από το χτύπημα μιας ξαφνικής αρρώστιας, τα χαρακτηριστικά της οποίας συμπίπτουν με τις ενδείξεις των παραδόσεων της Αϊτής που σχετίζονται με την μετατροπή σε… ζόμπι. Περίπου 30 χρόνια μετά, μία γυναίκα εμφανίστηκε να περιφέρεται στους δρόμους της περιοχής –κάποιοι ανέφεραν πως ήταν γυμνή, ενώ άλλες πηγές υποστήριξαν πως την είδαν με κουρελιασμένα ρούχα- και κατευθύνθηκε προς ένα αγρόκτημα, το οποίο σύμφωνα με τα λεγόμενά της ανήκε στον πατέρα της.
Οι ιδιοκτήτες της φάρμας αναγνώρισαν στο πρόσωπό της την μακαρίτισσα Felicia Felix, κάτι που επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο σύζυγος της «εκλιπούσης». Λόγω της ασθενικής όψης της, μεταφέρθηκε στο κυβερνητικό νοσοκομείο. Ο γιατρός που την εξέτασε φέρεται να είπε γι’ αυτήν: «Τα περιστασιακά ξεσπάσματα γέλιου της στερούνταν νοήματος, ενώ πολύ συχνά μιλούσε για τον εαυτό της είτε στο πρώτο είτε στο τρίτο πρόσωπο, χωρίς να συνειδητοποιεί την διαφορά. Δεν είχε αίσθηση του χρόνου και ήταν μάλλον αδιάφορη για τους γύρω της».

  • Τα ίχνη του διαβόλου
5 ανατριχιαστικά μυστήρια που δεν έχετε ξανακούσει (3)
Στην επαρχιακή πόλη Devon της νοτιοανατολικής Αγγλίας, ο χειμώνας του 1855 ήταν αρκετά βαρύς και το χιόνι είχε καλύψει όλη την εξοχή αλλά και τα σπίτια. Την νύχτα της 8ης Φεβρουαρίου, μετά από ακόμη μία μίνι χιονόπτωση, εμφανίστηκαν στην άσπρη επιφάνεια ίχνη που έμοιαζαν με ζώου. Τα χνάρια, που είχαν βάθος περίπου 6 εκατοστά και απείχαν το ένα από το άλλο 20 εκατοστά, συνέχιζαν την απολύτως ευθεία πορεία τους επί 160 χιλιόμετρα(!) και περνούσαν πάνω από όποιο εμπόδιο συναντούσαν στον διάβα τους, αφήνοντας ίχνη και εκεί. Χνάρια βρέθηκαν πάνω σε στέγες σπιτιών, πάνω σε παγωμένα ποτάμια, σε στοίβες από άχυρα, ακόμη και σε πολύ λεπτούς αγωγούς. Μάλιστα, υπήρξαν πολλές μαρτυρίες ότι μία «διαβολική φιγούρα» έκανε την εμφάνισή της στην περιοχή του Devon εκείνες τις ημέρες. Πρόσφατα, τον Μάρτιο του 2009, ανάλογα ίχνη επανεμφανίστηκαν στην ίδια περιοχή, τα οποία μπορείτε να δείτε στην πιο πάνω φωτογραφία.

  • Η εξαφάνιση του δρομέα
O James Worson, κάτοικος της αγγλικής πόλης Leamington, περηφανευόταν πολύ για την ταχύτητα με την οποία μπορούσε να τρέξει. Οι φίλοι του λοιπόν τον προκάλεσαν να τρέξει μια μεγάλη απόσταση μεταξύ του Leamington και του Coventry που περνούσε μέσα από ένα δάσος. Ο Worson δέχτηκε και ξεκίνησε για να διανύσει αυτή την διαδρομή σε χρόνο ρεκόρ στις 3 Σεπτεμβρίου του 1873. Πίσω του, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν δύο φίλοι του, ο Hammerson Burns και ο Barham Wise με μια άμαξα και μια φωτογραφική μηχανή ανά χείρας.
Και ενώ τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής κυλούσαν κανονικά, σύμφωνα με τους δύο παρατηρητές και ο Worson δεν έφυγε ποτέ από τα μάτια τους, ξαφνικά είδαν τον φίλο τους να σκοντάφτει και το σώμα του να παίρνει κλίση προς τα μπροστά, έτοιμο να πέσει. Αντί να ακολουθήσει όμως η πτώση του στο έδαφος, το μόνο που ακούστηκε ήταν κατά τα λεγόμενα των δύο φίλων η πιο ανατριχιαστική κραυγή που έχουν ακούσει ποτέ, η οποία μάλιστα διήρκεσε λίγα δέκατα του δευτερολέπτου. Και πριν ο Worson πέσει στο έδαφος… εξαφανίστηκε. Κανείς ποτέ δεν έμαθε τι απέγινε ο δρομέας, ενώ η φωτογραφική μηχανή των «ακολούθων» του αποτύπωσε τα ίχνη των ποδιών του, που ξαφνικά σταμάτησαν στο σημείο της εξαφάνισης. Τα λαγωνικά της βρετανικής αστυνομίας, για κάποιο λόγο, δεν πλησίασαν καν το σημείο της (σχεδόν) πτώσης του.

  • Το φάντασμα της φωτογραφίας
5 ανατριχιαστικά μυστήρια που δεν έχετε ξανακούσει (4)
Η ανατριχιαστική φωτογραφία που βλέπετε δίπλα τραβήχτηκε το 1919 και ήρθε στο φως της δημοσιότητας μόλις το 1975 από έναν εκ των εικονιζόμενων. Η φωτογραφία απεικονίζει μία ομάδα της RAF που υπηρέτησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και αν αναρωτιέστε πού βρίσκεται το ανατριχιαστικό, παρατηρήστε την φιγούρα που αχνοφαίνεται πίσω από το πρόσωπο στον κύκλο. Πρόκειται για τον Freddy Jackson, μηχανικό της βρετανικής αεροπορίας, ο οποίος σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες είχε βρει τον θάνατο λόγω ατυχήματος στις προπέλες ενός αεροσκάφους δύο μέρες πριν τραβηχτεί αυτή η φωτογραφία. Μάλιστα, η κηδεία του είχε τελεστεί την ημέρα της λήψης. Ακόμη κι αν είμαστε πολύ δύσπιστοι, η «αχνή» φιγούρα του, μισοκρυμμένη πίσω από τον αξιωματικό αρκεί για να μας… σηκωθεί η τρίχα.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΑ ΣΕ ΡΟΔΕΣ

Τετάρτη, 27 Ιουλιου



ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Τετάρτη, 27 Ιουλίου 2011

Οι πιο διάσημες παραθαλάσσιες πόλεις του κόσμου



Και το Κιάτο παραθαλάσσιο είναι. Γιατί δεν είναι μέσα στη λίστα;

Το καλοκαίρι ήρθε και αν και πολλοί περιμένουν την άδειά τους για να χαλαρώσουν και να κάνουν μερικά μπάνια, κάποιοι άλλοι, έχουν το προνόμιο να ζουν σε παραθαλάσσιες πόλεις με ... πανέμορφες ακρογιαλιές. Δείτε τις πιο διάσημες.

Κάποιοι τυχεροί, σε διάφορες πόλεις του κόσμου, δεν αντιμετωπίζουν το δίλημμα «πόλη ή θάλασσα», γιατί μπορούν να έχουν και τα δύο! Οι παρακάτω πόλεις συνδυάζουν όλα τα προτερήματα ενός αστικού κέντρου, όπως το night life, το οργανωμένο συγκοινωνιακό δίκτυο και τα happenings, με την καλοκαιρινή αύρα και τη χαλαρή διάθεση ενός παραθαλάσσιου τουριστικού προορισμού.

Miami Beach, Φλόριντα, ΗΠΑ
Το Miami Beach είναι ένα νησάκι στα παράλια της πόλης του Μαϊάμι ( http://bit.ly/rhUJLg ) με πάνω από 14 χιλιόμετρα παραλίες στον Ατλαντικό Ωκεανό. Η πιο ξακουστή παραλία είναι η South Beach, η οποία παλαιότερα ήταν κακόφημη περιοχή. Τα τελευταία χρόνια όμως η περιοχή έχει αναβαθμιστεί και αν προλάβετε να απλώστε την πετσέτα σας νωρίς, θα βρεθείτε ανάμεσα στη παρέα των glamorous celebrities του Μαϊάμι που κατακλύζουν την παραλία καθημερινά. Οι σέρφερς, θα πρέπει να κατευθυνθούν προς την παραλία Hobie ή Virginia Key.

Ρίο Ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
Το Ρίο Ντε Τζανέιρο είναι η γενέτειρα του σύγχρονου καρναβαλιού και έχει μια από τις πιο διάσημες και ειδυλλιακές ακτές στη νότια Αμερική ( http://bit.ly/rsjh4X ). Οι πιο ξακουστή παραλία είναι αναμφίβολα η Κοπακαμπάνα, όπου θα δείτε ορδές καλλίγραμμων παραθεριστών να κάνουν ηλιοθεραπεία κάτω από τη... σκιά του Χριστού Λυτρωτή, που βρίσκεται στην κορυφή του όρους Κορκοβάντο. Για πιο «exclusive» βουτιές και μια καλή θέα της πόλης, προτιμήστε την εξίσου φανταστική Ιπανέμα.

Ταγγέρη, Μαρόκο
Από την εξαιρετική της θέση, «σκαρφαλωμένη» στο βορειότερο άκρο της Αφρικής ( http://bit.ly/nmbJtn ), η Ταγγέρη κοιτάζει προς δύο κατευθύνσεις: προς την Ευρώπη και την Αφρική. Η παραλία της είναι οργανωμένη και καθαρή και αποτελεί το σημείο όπου ο Ατλαντικός Ωκεανός συναντά τη Μεσόγειο. Εδώ μπορείτε να απολαύσετε έναν παραθαλάσσιο περίπατο το σούρουπο, να παρακολουθήσετε τα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο στην παραλία ή να κάνετε βόλτα με μια καμήλα για μια διαφορετική άποψη της παραλίας.

Βαρκελώνη, Ισπανία
Η Βαρκελώνη ( http://bit.ly/oM7FLi ) είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης, που συνδυάζει προχωρημένη αρχιτεκτονική, ενδιαφέρουσα γαστρονομία και νυχτερινή ζωή που την κάνει παγκοσμίως διάσημη. Το 1992, λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων, οι παραλίες της πόλης αναβαθμίστηκαν και από τότε έχουν γίνει ένα από τα σήματα κατατεθέν της. Η Μπαρτσελονέτα, μήκους 1,6 χιλιομέτρων, είναι η πιο δημοφιλής και προσιτή (μέσω μετρό) παραλία, την οποία «τιμούν» δεόντως οι κάτοικοι της πόλης και όχι μόνο.

Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
Είτε σας βρίσκεστε εκεί για δουλειά, είτε για να κάνετε μια ενδιάμεση στάση προς άλλο προορισμό, είτε αναζητάτε χαλάρωση και καλή ζωή, το Ντουμπάι ( http://bit.ly/oyE8GK ) τα έχει όλα. Η πόλη είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη τουριστικά και προσφέρεται για ψώνια, αλλά και ως ένα οργανωμένο θέρετρο. Αξιοποιήστε στο έπακρο τον ηλιόλουστο αραβικό ουρανό, περιπλανώμενοι στην παραλία -καλύτερες είναι οι Jumeirah και Palm Beach - και θαυμάζοντας τις εντυπωσιακές ξενοδοχειακές μονάδες που απλώνονται κατά μήκος της ακτής.

Νίκαια, Γαλλία
Η Νίκαια είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Γαλλίας και βρίσκεται κοντά στα σύνορα με την Ιταλία ( http://bit.ly/rknrHo ). Διαθέτει περίπου 35 παραλίες οι οποίες απλώνονται από την προβλήτα Rauba Capeu, μέχρι το αεροδρόμιο της πόλης. Υπάρχουν αρκετές ιδιωτικές παραλίες, στις οποίες η είσοδος συμπεριλαμβάνει ξαπλώστρα, αλλά εάν θέλετε ομπρέλα, πετσέτα, φαγητό και ποτό, θα πληρώσετε έξτρα. Μην ξεχάσετε τις σαγιονάρες σας όμως, γιατί οι περισσότερες παραλίες είναι καλυμμένες με βότσαλα.

Βανκούβερ, Καναδάς
Ο Καναδάς μπορεί να έχει την φήμη χειμερινού προορισμού, αλλά το Βανκούβερ, στη δυτική ακτή του ( http://bit.ly/ooDsl3 ) είναι μια διαφορετική περίπτωση. Η καναδική μητρόπολη έχει δέκα παραλίες για όλα τα γούστα. Εάν αναζητάτε κάτι οικογενειακό, η παραλία Jericho είναι μια σαφώς καλύτερη επιλογή από την Wreck Beach, όπου ο ρουχισμός είναι καθαρά... προαιρετικός. Η αθλητικοί τύποι πάντως προτιμούν την Kitsilano (ή «Kits»), η οποία βρίσκεται μόλις πέντε λεπτά από το κέντρο της πόλης και έχει δωρεάν γήπεδα τένις, μπάσκετ και μια τεράστια θερμαινόμενη πισίνα με θαλασσινό νερό.

Τελ Αβίβ, Ισραήλ
Το Τελ Αβίβ ( http://bit.ly/ndFhsD ) θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το Miami Beach της Μεσογείου. Σε αντίθεση με άλλες θρησκευτικές πόλεις της χώρας, όπως η Ιερουσαλήμ, το Τελ Αβίβ θυμίζει έντονα την χαλαρή διάθεση των ελληνικών νησιών με εστιατόρια, νυχτερινά κέντρα και μπαρ να λειτουργούν έως τις πρωινές ώρες, αναλόγως τα κέφια (και τις αντοχές) των θαμώνων. Την ημέρα όμως οι παραλίες μονοπωλούν τον ενδιαφέρον. Απολαύστε έναν καφέ κάνοντας ηλιοθεραπεία στην παραλία Gordon ή ένα κοκτέιλ σε ένα από τα μεγάλα ξενοδοχεία της περιοχής.

Σύδνεϋ, Αυστραλία
Το Σύδνεϋ είναι η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη πόλη της Αυστραλίας, στα νοτιοανατολικά παράλια της χώρας ( http://bit.ly/oPHc4Z ). Από τις αναρίθμητες παραλίες του, ξεχωρίζει η Μπόντι με το χαρακτηριστικά γαλανοπράσινα νερά της και τη χρυσή άμμο. Στην παραλία μήκους ενός χιλιομέτρου καθημερινά συνωστίζεται κόσμος για ηλιοθεραπεία, κολύμπι και σέρφινγκ. Από τον Μάιο μέχρις τις αρχές Οκτωβρίου μάλιστα, μπορεί να δείτε φάλαινες στα νερά της, οι οποίες μεταναστεύουν και περνούν από την ευρύτερη περιοχή.

Repulse Bay, Χονγκ Κονγκ
Πρόκειται για μια περιοχή στο νότιο τμήμα του Χονγκ Κονγκ ( http://bit.ly/qrtrMz ). Το 1841, ο κόλπος χρησιμοποιήθηκε ως βάση από τους πειρατές και προκάλεσε σοβαρές ανησυχίες για τις συναλλαγές ξένων εμπορικών πλοίων με την Κίνα. Στη δεκαετία του 1910, το Repulse Bay μετατράπηκε σε οργανωμένη παραλία, η οποία επεκτάθηκε τεχνητά και δέχεται πλέον εκατοντάδες λουόμενους που απολαμβάνουν τα καθαρά νερά και την ψιλή λευκή άμμο.

Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική
Η πρωτεύουσα της Νότιας Αφρικής, απλώνεται στη χερσόνησο που χωρίζει τα παγωμένα νερά του Ατλαντικού από τα θερμότερα νερά του Ινδικού Ωκεανού ( http://bit.ly/naQvZl ). Εκεί υπάρχουν πάνω από 20 παραλίες για όλα τα γούστα και τις διαθέσεις. Η παραλία Clifton ξεχωρίζει για τα ρομαντικά ηλιοβασιλέματα, ενώ πιο βόρεια οι Milnerton και Blouberg είναι ιδανικοί προορισμοί για τους λάτρεις του σερφ και των θαλάσσιων σπόρ. Όσοι αναζητούν πιο οικογενειακές καταστάσεις, θα βρουν την ηρεμία τους στα θερμά νερά του False Bay ή της παραλίας Fish Hoek .

Χονολουλού, Χαβάη
Η ευρύτερη περιοχή ( http://bit.ly/pxgDJk ) υπήρξε ειδυλλιακό καταφύγιο της βασιλικής οικογένειας της Χαβάης μέχρι τον 19ο αιώνα, αλλά γρήγορα άρχισε να κατακλύζεται από τουριστικά θέρετρα και συγκροτήματα. Όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, η περιοχή είναι ιδανική για όσους θέλουν να συνδυάσουν τις καλοκαιρινές διακοπές τους με το σερφινγκ. Αν πάλι δεν σας συγκινεί η δράση, μπορεί να χαλαρώσετε δίπλα στα καταγάλανα νερά του Ειρηνικού και να χαζέψετε τον επιβλητικό ηφαιστειακό κρατήρα του Diamond Head.