I have a drum!
Το ΟΝΕΜΑΝ παρουσιάζει πέντε από τους σημαντικότερους ντράμερ του rock, που με το ταλέντο τους και την αίσθηση του ρυθμού, διαμόρφωσαν το σύγχρονο μουσικό «groove», απογειώνοντας τύμπανα και πιατίνια.
τον μισό αιώνα ύπαρξης του ροκ, αναρίθμητα συγκροτήματα έχουν γράψει την ιστορία του μεγαλύτερου κινήματος της σύγχρονης μουσικής. Με εφόδια τις «μαύρες» κυρίως καταβολές της Αμερικής, – blues, folk, country, gospel, rock and roll, rhythm & blues – οι ροκ μπάντες αξιοποίησαν το ταλέντο και τη φαντασία τους, δημιουργώντας καινούργια είδη και ταυτότητες μέσα από την εξέλιξη των διαφορετικών απόψεων πάνω στη σύνθεση και την εκτέλεση.Ένα από τα βασικότερα αλλά και πιο δύσκολα όργανα που διαμόρφωσαν το ύφος και το στιλ του νέου ρεύματος, είναι αναμφισβήτητα τα τύμπανα ή drums όπως είναι η αγγλική τους ονομασία. Οι ντράμερ έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μεγάλη παρέλαση του rock, στηριγμένοι πάνω στη μουσική παράδοση της jazz και στους «δάσκαλους» Buddy Rich και Gene Krupa, διαγράφοντας τη δική τους πορεία και δημιουργώντας αξεπέραστα ρυθμικά αριστουργήματα. Ας δούμε πέντε από τους σημαντικότερους "γκουρού" του είδους.
Όνομα: John Henry «Bonzo» Bonham
Γεννήθηκε: 31-5-1948 στο Worcestershire της Αγγλίας
Πέθανε: 25-9-1980 στο Windsor της Αγγλίας
Μουσικά είδη: hard rock, ψυχεδελικό rock, blues, folk rock
Μουσικές μπάντες: Band of Joy, Led Zeppelin
Drums kit: Τύμπανα «Ludwig», πιατίνια «Paiste»
Ο Τζον Μπόναμ υπήρξε ο απόλυτος θρύλος της ροκ μουσικής στα τύμπανα. Έφτιαξε την πρώτη αυτοσχέδια drums στα πέντε του με κατσαρολικά και 15 χρόνια αργότερα έγινε ο drummer των Led Zeppelin. Δημιουργικός και σύνθετος στους ρυθμούς με τους οποίους έντυνε τα κομμάτια της μπάντας, ποτέ δε χρειάστηκε υπεράριθμα τύμπανα, αφού μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα από τους υπόλοιπους συναδέλφους του παίζοντας με ένα απλό σετ.
Ο «Bonzo» διέθετε το γρηγορότερο δεξί πόδι στην πιάτσα, ικανός να εκτελέσει με αυτό ρυθμούς που οι περισσότεροι δυσκολεύονταν να αντιγράψουν ακόμα και με τα χέρια, ενώ η ταχύτητα και η αίσθησή του για το ρυθμικό «groove» δεν ξεπεράστηκαν ποτέ. Βρέθηκε νεκρός τον Σεπτέμβρη του 1980 μετά από πνευμονικό οίδημα που προκλήθηκε από υπερκατανάλωση αλκοόλ. Πρόκειται για τον drummer με τη μεγαλύτερη επιρροή σε ολόκληρη την ιστορία του rock, τον πλέον αυθεντικό μάγο των κρουστών, το αναμφισβήτητο νούμερο 1.
Όνομα: Keith John Moon
Γεννήθηκε: 23-8-1946 στο Λονδίνο της Αγγλίας
Πέθανε: 7-9-1978 στο Λονδίνο της Αγγλίας
Μουσικά είδη: rock, hard rock, ψυχεδελικό rock, art rock, blues
Μουσικές μπάντες: The Who
Drums kit: Τύμπανα «Premier», πιατίνια «Paiste»
Το μεγαλύτερο τρελοκομείο που έπιασε ποτέ sticks στα χέρια του. Ο αυτοκαταστροφικός και σαλεμένος Keith Moon ταίριαξε απόλυτα με τη φιλοσοφία των Who, των οποίων έγινε μέλος το 1964, όταν πλησίασε τον Pete Townsend, δηλώνοντάς του ότι παίζει πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένου και του «κρετίνου που έχετε στην μπάντα»! Ο Moon the Loon υπήρξε πραγματικός βιρτουόζος με τα τύμπανα, αναδεικνύοντας μοναδικά τις progressive και hard αναζητήσεις της μπάντας, παίζοντας με τέτοια ταχύτητα που ειπώθηκε ότι αν ο Μπόναμ ήταν ο Θεός των drums, τότε ο Moon σίγουρα ήταν ο Δαίμονας που του πήγαινε κόντρα!
Βρέθηκε νεκρός τον Σεπτέμβρη του ’78 στο Λονδίνο γεμάτος χάπια και αλκοόλ. Αγαπημένο του χόμπι οι εκρήξεις στα πολυτελή ξενοδοχεία που κατέλυαν οι Who στις περιοδείες τους. Μια φορά που άκουγε δυνατά μια κασέτα του γκρουπ, του έγινε παρατήρηση να χαμηλώσει «τη φασαρία», με αποτέλεσμα να ανατινάξει την τουαλέτα του δωματίου, απευθύνοντας στον φρικαρισμένο υπάλληλο το αμίμητο «αυτό είναι φασαρία αγαπητέ μου, το άλλο ήταν οι Who!!!».
Όνομα: Neil Ellwood Peart
Γεννήθηκε: 12-9-1952 στο Hamilton του Καναδά
Μουσικά είδη: hard rock, progressive rock, heavy metal, jazz
Μουσικές μπάντες: Rush, Buddy Rich Big Band
Drums kit: Τύμπανα «Ludwig», «Tama» & «Drum Workshop», πιατίνια «Zildjian»
Αν υπάρχει κάποιος drummer που επηρεάστηκε περισσότερο από τους δυο προηγούμενους, Bonham και Moon, καταφέρνοντας παράλληλα να φτιάξει το δικό του στιλ και να θεωρείται σήμερα ένας από τους κορυφαίους κρουστούς σε όλο τον κόσμο, αυτός είναι ο Καναδός Neil Peart, ο στιχουργός των Rush. Ο Peart είναι ο μεγαλύτερος «τεχνοκράτης» που ανέδειξε ποτέ η rock μουσική στα drums, ο πρώτος παίκτης που εφάρμοσε τα πολλαπλά σετ 360.
Περιστοιχιζόμενος από έναν ατελείωτο αριθμό τυμπάνων, πρόσθεσε στα κλασικά σετ ένα σωρό βοηθητικών κρουστών, με αποτέλεσμα μια απίστευτη ποικιλία ήχων, την οποία ανέδειξε με τη μοναδική του ικανότητα να σολάρει, κάτι το οποίο αποτελεί το μεγάλο του σήμα κατατεθέν. Ψαγμένος όσο λίγοι, πειραματίστηκε με μεγάλη επιτυχία στις τεχνικές της jazz, παίζοντας μάλιστα και στην θρυλική Buddy Rich Big Band ως επίτιμος session προσκεκλημένος. Πρόκειται ίσως για τον πλέον διανοούμενο drummer της σύγχρονης μουσικής σκηνής, αφού ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων με ταξιδιωτικά θέματα και πονημάτων με φιλοσοφικό και ανθρωπιστικό περιεχόμενο.
Όνομα: Peter Edward «Ginger» Baker
Γεννήθηκε: 19-8-1939 στο Λονδίνο της Αγγλίας
Μουσικά είδη: blues rock, hard rock, ψυχεδελικό rock, jazz fusion
Μουσικές μπάντες: Blues Incorporated, John Mayall´s Bluesbreakers, Cream, Blind Faith, Hawkwind, Public Image Ltd, Atomic Rooster
Drums kit: Τύμπανα «Ludwig» & «Drum Workshop», πιατίνια «Zildjian»
Ο Ginger υπήρξε ο απόλυτος γκουρού του rhythm & blues στα τύμπανα, διαγράφοντας όμως στη συνέχεια μια πορεία μέσα από διαφορετικά στιλ του rock, όπως το hard rock (Hawkwind) και το post punk (PIL), αλλά και το έθνικ με τις αφρικάνικες επιρροές. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, ο Baker έμαθε τύμπανα πάνω στις jazz φόρμες και δημιούργησε ένα δικό του στιλ όταν πέρασε στις blues μπάντες του Eric Clapton, ντύνοντάς τις με περίτεχνες κόντρες και συνδυάζοντας μοναδικά το βρετανικό R & B με την jazz fusion.
Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό και έδωσε στον Ginger μια θέση στο πάνθεο των βιρτουόζων, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπήρξε ο πρώτος που χρησιμοποίησε δυο μπότες, απογειώνοντας με αυτό τον τρόπο τις παικτικές δυνατότητες των drummer, κυρίως στο hard rock και το heavy metal. Θεωρείται ένας από τους πιο ολοκληρωμένους μουσικούς, αφού στη μακρά διάρκεια της καριέρας του πειραματίστηκε επιτυχώς με όλες τις τάσεις του σύγχρονου ρεπερτορίου, περνώντας συχνά από τα τύμπανα στα κρουστά με την ίδια πάντα επιτυχία.
Όνομα: Ian Paice
Γεννήθηκε: 29-6-1948 στο Nottingham της Αγγλίας
Μουσικά είδη: hard rock, blues rock, heavy metal
Μουσικές μπάντες: Deep Purple, Whitesnake, Gary Moore
Drums kit: Τύμπανα «Ludwig» & «Pearl», πιατίνια «Paiste»
Ο Ian Paice είναι ο πατέρας του Heavy Metal σε ότι αφορά τα τύμπανα. Από το 1968, όταν και ίδρυσε τους Deep Purple (είναι το μοναδικό αρχικό μέλος τους που δεν έφυγε ποτέ από τη μπάντα), έδωσε τα πρώτα μαθήματα στους drummer της επόμενης γενιάς του σκληρού rock. Όντας μέλος της μεγαλύτερης σε αριθμό βιρτουόζων μπάντας, απέδειξε στη 45χρονη πορεία του ότι δίκαια συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους παίκτες τυμπάνων στον κόσμο.
Ίσως να υπάρχουν κάποιοι άλλοι καλύτεροι από αυτόν, που θα άξιζαν να μπουν στην πεντάδα, όμως ο Paice είναι το σημείο αναφοράς στη rock μουσική, αφού είναι ο μοναδικός που βρίσκεται στις πρώτες θέσεις συνεχώς, εδώ και δεκαετίες. Αν και λάτρης του βιολιού, τελικά στράφηκε στα τύμπανα σε ηλικία 15 ετών, άρχισε και αυτός με τεχνικές της jazz, δημιούργησε τις βάσεις – μαζί με τον Bonham – του hard rock και χάρισε στη μουσική σπάνια σόλα, με πιο γνωστό αυτό του «The Mule».
Ο ντράμερ των Police είναι από τους αγαπημένους μου, τον θεωρώ ως τον κορυφαίο του new wave. Πρόκειται για έναν ακόμα βιρτουόζο που μυήθηκε πρώτα στην jazz και κατόπιν κατέπληξε τους πάντες στην μπάντα του Sting με τις απίστευτες ικανότητές του. Ο Copeland έχει συνεργαστεί με τεράστια ονόματα, όπως ο Ray Manzarek, ο Peter Gabriel και ο Tom Waits, φροντίζοντας πάντοτε να προσθέτει τη δική του, μοναδική σφραγίδα στα τύμπανα
Και ο Mitchell ξεκίνησε από την jazz fusion, συνέχισε στο garage (Pretty Things) και τελικά πέρασε στο ροκ, ντύνοντας με μοναδική μαεστρία την ψυχεδέλεια του Τζίμι Χέντριξ στους Jimi Hendrix Experience. Οι μικτοί ρυθμοί του απογείωσαν ακόμα περισσότερο τα κιθαριστικά σόλα του Χέντριξ και βοήθησαν στις ηχογραφήσεις μέσα στο στούντιο, ξεδιπλώνοντας όλη τη γκάμα ενός ντράμερ που δεν συνόδευε απλά, αλλά δημιουργούσε παράλληλες συνθέσεις, δίνοντας πραγματικά ρυθμικά αριστουργήματα.
Μια τεράστια μορφή στην πορεία του hard rock και του heavy metal, ο Powell πέρασε όλα τα στάδια παίζοντας σε μπάντες θρύλους όπως οι Jeff Beck Group, οι Rainbow, οι Whitesnake και οι Black Sabbath, ενώ συνεργάστηκε με άπειρους ακόμα, όπως οι Emerson & Lake, ο Gary Moore, ο Brian May, ο Peter Green, οι Thin Lizzy κλπ. Ακολούθησε την αντίθετη πορεία στο παίξιμό του, αφού πρώτα αφοσιώθηκε στα δυναμικά τύμπανα και αργότερα μυήθηκε στην jazz fusion, ανεβαίνοντας συνεχώς επίπεδα, για να καταλήξει ως ένας από τους σημαντικότερους βιρτουόζους του περασμένου αιώνα.
Μπορεί αρκετοί να μην τον κατατάσσουν ανάμεσα στους κορυφαίους, θεωρώντας "μονότονη" την τεχνική του, όμως ο Ulrich εκτελεί τέλεια εδώ και πολλά χρόνια τα χτυπήματα του, που χαρακτηρίζονται από την ταχύτητα και την επιθετικότητα. Είναι εκπληκτικός και πεντακάθαρος με τις μπότες, ενώ τα γεμίσματά του έχουν γράψει ιστορία στο thrash metal. Είναι μοναδικός στο να "επιταχύνει" τις αργές μπαλάντες των Metallica, με υπέροχες κόντρες πάνω στα riffs που έχουν διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό το ύφος της μπάντας.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πραγματική ιδιοφυία, τον ντράμερ που έχει ντύσει με τα τύμπανά του έναν από τους πιο δύσκολους και ιδιαίτερους συνθέτες του ροκ, τον Frank Zappa. Ο Bozzio είναι ο πρώτος βιρτουόζος που κατάφερε να εφαρμόσει την εξής πολύ δύσκολη τεχνική. Κρατώντας το ostinato (επαναλαμβανόμενο μοτίβο) με τα πόδια, σολάρει "εναντίον" του βασικού ρυθμού με τα χέρια, ενώ έχει την ικανότητα να κάνει και το ανάποδο: να μετράει το ostinato με τα χέρια και να σολάρει με τα πόδια! Χρησιμοποιεί κουρδισμένα τύμπανα σε δυο ολόκληρες οκτάβες, έχοντας έτσι ένα μελωδικό παίξιμο, το οποίο φροντίζει να γεμίζει με ατελείωτα άλλα - κυρίως μεταλλικά - κρουστά.
1. John Bonham
Όνομα: John Henry «Bonzo» Bonham
Γεννήθηκε: 31-5-1948 στο Worcestershire της Αγγλίας
Πέθανε: 25-9-1980 στο Windsor της Αγγλίας
Μουσικά είδη: hard rock, ψυχεδελικό rock, blues, folk rock
Μουσικές μπάντες: Band of Joy, Led Zeppelin
Drums kit: Τύμπανα «Ludwig», πιατίνια «Paiste»
Ο Τζον Μπόναμ υπήρξε ο απόλυτος θρύλος της ροκ μουσικής στα τύμπανα. Έφτιαξε την πρώτη αυτοσχέδια drums στα πέντε του με κατσαρολικά και 15 χρόνια αργότερα έγινε ο drummer των Led Zeppelin. Δημιουργικός και σύνθετος στους ρυθμούς με τους οποίους έντυνε τα κομμάτια της μπάντας, ποτέ δε χρειάστηκε υπεράριθμα τύμπανα, αφού μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα από τους υπόλοιπους συναδέλφους του παίζοντας με ένα απλό σετ.
Ο «Bonzo» διέθετε το γρηγορότερο δεξί πόδι στην πιάτσα, ικανός να εκτελέσει με αυτό ρυθμούς που οι περισσότεροι δυσκολεύονταν να αντιγράψουν ακόμα και με τα χέρια, ενώ η ταχύτητα και η αίσθησή του για το ρυθμικό «groove» δεν ξεπεράστηκαν ποτέ. Βρέθηκε νεκρός τον Σεπτέμβρη του 1980 μετά από πνευμονικό οίδημα που προκλήθηκε από υπερκατανάλωση αλκοόλ. Πρόκειται για τον drummer με τη μεγαλύτερη επιρροή σε ολόκληρη την ιστορία του rock, τον πλέον αυθεντικό μάγο των κρουστών, το αναμφισβήτητο νούμερο 1.
2. Keith Moon
Όνομα: Keith John Moon
Γεννήθηκε: 23-8-1946 στο Λονδίνο της Αγγλίας
Πέθανε: 7-9-1978 στο Λονδίνο της Αγγλίας
Μουσικά είδη: rock, hard rock, ψυχεδελικό rock, art rock, blues
Μουσικές μπάντες: The Who
Drums kit: Τύμπανα «Premier», πιατίνια «Paiste»
Το μεγαλύτερο τρελοκομείο που έπιασε ποτέ sticks στα χέρια του. Ο αυτοκαταστροφικός και σαλεμένος Keith Moon ταίριαξε απόλυτα με τη φιλοσοφία των Who, των οποίων έγινε μέλος το 1964, όταν πλησίασε τον Pete Townsend, δηλώνοντάς του ότι παίζει πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένου και του «κρετίνου που έχετε στην μπάντα»! Ο Moon the Loon υπήρξε πραγματικός βιρτουόζος με τα τύμπανα, αναδεικνύοντας μοναδικά τις progressive και hard αναζητήσεις της μπάντας, παίζοντας με τέτοια ταχύτητα που ειπώθηκε ότι αν ο Μπόναμ ήταν ο Θεός των drums, τότε ο Moon σίγουρα ήταν ο Δαίμονας που του πήγαινε κόντρα!
Βρέθηκε νεκρός τον Σεπτέμβρη του ’78 στο Λονδίνο γεμάτος χάπια και αλκοόλ. Αγαπημένο του χόμπι οι εκρήξεις στα πολυτελή ξενοδοχεία που κατέλυαν οι Who στις περιοδείες τους. Μια φορά που άκουγε δυνατά μια κασέτα του γκρουπ, του έγινε παρατήρηση να χαμηλώσει «τη φασαρία», με αποτέλεσμα να ανατινάξει την τουαλέτα του δωματίου, απευθύνοντας στον φρικαρισμένο υπάλληλο το αμίμητο «αυτό είναι φασαρία αγαπητέ μου, το άλλο ήταν οι Who!!!».
3. Neil Peart
Όνομα: Neil Ellwood Peart
Γεννήθηκε: 12-9-1952 στο Hamilton του Καναδά
Μουσικά είδη: hard rock, progressive rock, heavy metal, jazz
Μουσικές μπάντες: Rush, Buddy Rich Big Band
Drums kit: Τύμπανα «Ludwig», «Tama» & «Drum Workshop», πιατίνια «Zildjian»
Αν υπάρχει κάποιος drummer που επηρεάστηκε περισσότερο από τους δυο προηγούμενους, Bonham και Moon, καταφέρνοντας παράλληλα να φτιάξει το δικό του στιλ και να θεωρείται σήμερα ένας από τους κορυφαίους κρουστούς σε όλο τον κόσμο, αυτός είναι ο Καναδός Neil Peart, ο στιχουργός των Rush. Ο Peart είναι ο μεγαλύτερος «τεχνοκράτης» που ανέδειξε ποτέ η rock μουσική στα drums, ο πρώτος παίκτης που εφάρμοσε τα πολλαπλά σετ 360.
Περιστοιχιζόμενος από έναν ατελείωτο αριθμό τυμπάνων, πρόσθεσε στα κλασικά σετ ένα σωρό βοηθητικών κρουστών, με αποτέλεσμα μια απίστευτη ποικιλία ήχων, την οποία ανέδειξε με τη μοναδική του ικανότητα να σολάρει, κάτι το οποίο αποτελεί το μεγάλο του σήμα κατατεθέν. Ψαγμένος όσο λίγοι, πειραματίστηκε με μεγάλη επιτυχία στις τεχνικές της jazz, παίζοντας μάλιστα και στην θρυλική Buddy Rich Big Band ως επίτιμος session προσκεκλημένος. Πρόκειται ίσως για τον πλέον διανοούμενο drummer της σύγχρονης μουσικής σκηνής, αφού ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων με ταξιδιωτικά θέματα και πονημάτων με φιλοσοφικό και ανθρωπιστικό περιεχόμενο.
4. Ginger Baker
Όνομα: Peter Edward «Ginger» Baker
Γεννήθηκε: 19-8-1939 στο Λονδίνο της Αγγλίας
Μουσικά είδη: blues rock, hard rock, ψυχεδελικό rock, jazz fusion
Μουσικές μπάντες: Blues Incorporated, John Mayall´s Bluesbreakers, Cream, Blind Faith, Hawkwind, Public Image Ltd, Atomic Rooster
Drums kit: Τύμπανα «Ludwig» & «Drum Workshop», πιατίνια «Zildjian»
Ο Ginger υπήρξε ο απόλυτος γκουρού του rhythm & blues στα τύμπανα, διαγράφοντας όμως στη συνέχεια μια πορεία μέσα από διαφορετικά στιλ του rock, όπως το hard rock (Hawkwind) και το post punk (PIL), αλλά και το έθνικ με τις αφρικάνικες επιρροές. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, ο Baker έμαθε τύμπανα πάνω στις jazz φόρμες και δημιούργησε ένα δικό του στιλ όταν πέρασε στις blues μπάντες του Eric Clapton, ντύνοντάς τις με περίτεχνες κόντρες και συνδυάζοντας μοναδικά το βρετανικό R & B με την jazz fusion.
Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό και έδωσε στον Ginger μια θέση στο πάνθεο των βιρτουόζων, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπήρξε ο πρώτος που χρησιμοποίησε δυο μπότες, απογειώνοντας με αυτό τον τρόπο τις παικτικές δυνατότητες των drummer, κυρίως στο hard rock και το heavy metal. Θεωρείται ένας από τους πιο ολοκληρωμένους μουσικούς, αφού στη μακρά διάρκεια της καριέρας του πειραματίστηκε επιτυχώς με όλες τις τάσεις του σύγχρονου ρεπερτορίου, περνώντας συχνά από τα τύμπανα στα κρουστά με την ίδια πάντα επιτυχία.
5. Ian Paice
Όνομα: Ian Paice
Γεννήθηκε: 29-6-1948 στο Nottingham της Αγγλίας
Μουσικά είδη: hard rock, blues rock, heavy metal
Μουσικές μπάντες: Deep Purple, Whitesnake, Gary Moore
Drums kit: Τύμπανα «Ludwig» & «Pearl», πιατίνια «Paiste»
Ο Ian Paice είναι ο πατέρας του Heavy Metal σε ότι αφορά τα τύμπανα. Από το 1968, όταν και ίδρυσε τους Deep Purple (είναι το μοναδικό αρχικό μέλος τους που δεν έφυγε ποτέ από τη μπάντα), έδωσε τα πρώτα μαθήματα στους drummer της επόμενης γενιάς του σκληρού rock. Όντας μέλος της μεγαλύτερης σε αριθμό βιρτουόζων μπάντας, απέδειξε στη 45χρονη πορεία του ότι δίκαια συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους παίκτες τυμπάνων στον κόσμο.
Ίσως να υπάρχουν κάποιοι άλλοι καλύτεροι από αυτόν, που θα άξιζαν να μπουν στην πεντάδα, όμως ο Paice είναι το σημείο αναφοράς στη rock μουσική, αφού είναι ο μοναδικός που βρίσκεται στις πρώτες θέσεις συνεχώς, εδώ και δεκαετίες. Αν και λάτρης του βιολιού, τελικά στράφηκε στα τύμπανα σε ηλικία 15 ετών, άρχισε και αυτός με τεχνικές της jazz, δημιούργησε τις βάσεις – μαζί με τον Bonham – του hard rock και χάρισε στη μουσική σπάνια σόλα, με πιο γνωστό αυτό του «The Mule».
Αν ήθελα να γίνει δεκάδα...
Αναφέρθηκα στους πέντε - κατά τη γνώμη μου πάντα - κορυφαίους ντράμερ του ροκ και επειδή φαντάζομαι ότι θα ξεκινήσει η γκρίνια στα σχόλια, του στιλ "γιατί αυτός και όχι εκείνος" ή "πού είναι ο τάδε και πού ο δείνα", καταλήγοντας στο κλασικό "αδερφέ είσαι άσχετος", σκέφτηκα να σας δώσω ακόμα πέντε επιχειρήματα για "ξεσάλωμα"! Αν λοιπόν θα έπρεπε να συμπληρώσω δεκάδα, τότε από το 6 μέχρι το 10, θα πρόσθετα τους εξής:6. Stewart Copeland (1952)
Ο ντράμερ των Police είναι από τους αγαπημένους μου, τον θεωρώ ως τον κορυφαίο του new wave. Πρόκειται για έναν ακόμα βιρτουόζο που μυήθηκε πρώτα στην jazz και κατόπιν κατέπληξε τους πάντες στην μπάντα του Sting με τις απίστευτες ικανότητές του. Ο Copeland έχει συνεργαστεί με τεράστια ονόματα, όπως ο Ray Manzarek, ο Peter Gabriel και ο Tom Waits, φροντίζοντας πάντοτε να προσθέτει τη δική του, μοναδική σφραγίδα στα τύμπανα
7. Mitch Mitchell (1947-2008)
Και ο Mitchell ξεκίνησε από την jazz fusion, συνέχισε στο garage (Pretty Things) και τελικά πέρασε στο ροκ, ντύνοντας με μοναδική μαεστρία την ψυχεδέλεια του Τζίμι Χέντριξ στους Jimi Hendrix Experience. Οι μικτοί ρυθμοί του απογείωσαν ακόμα περισσότερο τα κιθαριστικά σόλα του Χέντριξ και βοήθησαν στις ηχογραφήσεις μέσα στο στούντιο, ξεδιπλώνοντας όλη τη γκάμα ενός ντράμερ που δεν συνόδευε απλά, αλλά δημιουργούσε παράλληλες συνθέσεις, δίνοντας πραγματικά ρυθμικά αριστουργήματα.
8. Cozy Powell (1947-1998)
Μια τεράστια μορφή στην πορεία του hard rock και του heavy metal, ο Powell πέρασε όλα τα στάδια παίζοντας σε μπάντες θρύλους όπως οι Jeff Beck Group, οι Rainbow, οι Whitesnake και οι Black Sabbath, ενώ συνεργάστηκε με άπειρους ακόμα, όπως οι Emerson & Lake, ο Gary Moore, ο Brian May, ο Peter Green, οι Thin Lizzy κλπ. Ακολούθησε την αντίθετη πορεία στο παίξιμό του, αφού πρώτα αφοσιώθηκε στα δυναμικά τύμπανα και αργότερα μυήθηκε στην jazz fusion, ανεβαίνοντας συνεχώς επίπεδα, για να καταλήξει ως ένας από τους σημαντικότερους βιρτουόζους του περασμένου αιώνα.
9. Lars Ulrich (1963)
Μπορεί αρκετοί να μην τον κατατάσσουν ανάμεσα στους κορυφαίους, θεωρώντας "μονότονη" την τεχνική του, όμως ο Ulrich εκτελεί τέλεια εδώ και πολλά χρόνια τα χτυπήματα του, που χαρακτηρίζονται από την ταχύτητα και την επιθετικότητα. Είναι εκπληκτικός και πεντακάθαρος με τις μπότες, ενώ τα γεμίσματά του έχουν γράψει ιστορία στο thrash metal. Είναι μοναδικός στο να "επιταχύνει" τις αργές μπαλάντες των Metallica, με υπέροχες κόντρες πάνω στα riffs που έχουν διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό το ύφος της μπάντας.
10. Terry Bozzio (1950)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πραγματική ιδιοφυία, τον ντράμερ που έχει ντύσει με τα τύμπανά του έναν από τους πιο δύσκολους και ιδιαίτερους συνθέτες του ροκ, τον Frank Zappa. Ο Bozzio είναι ο πρώτος βιρτουόζος που κατάφερε να εφαρμόσει την εξής πολύ δύσκολη τεχνική. Κρατώντας το ostinato (επαναλαμβανόμενο μοτίβο) με τα πόδια, σολάρει "εναντίον" του βασικού ρυθμού με τα χέρια, ενώ έχει την ικανότητα να κάνει και το ανάποδο: να μετράει το ostinato με τα χέρια και να σολάρει με τα πόδια! Χρησιμοποιεί κουρδισμένα τύμπανα σε δυο ολόκληρες οκτάβες, έχοντας έτσι ένα μελωδικό παίξιμο, το οποίο φροντίζει να γεμίζει με ατελείωτα άλλα - κυρίως μεταλλικά - κρουστά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου